ต้องขอชมนะครับว่า เป็นคำถามที่ได้รับความสนใจจากสมาชิก
ทำให้ได้แลกเปลี่ยนแบ่งปันกันในมุมคิดต่างๆ และก็ทำให้เห็นถึงพลัง
ความปรารถณาดี ของคนที่มีแต่ชื่อ นามแฝง รูปสัตว์ สิ่งของก็ห่วงใยกันได้
คำบ่น คำพ้อ อยากระบาย ขอความเห็น และมีคำว่าทำยังไง?
กับคนวัย 30 ปีก็เหมาะสมนะครับ
เพราะภาระงานถ้าเป็นราชการก็ชำนาญการแล้ว
ถ้าเป็นเอกชนกลุ่ม Fast Track Talent ก็เกือบหรือเป็นผู้จัดการแล้วก็เป็นได้อย่าง เก๊ก็ไม่น่าต่ำกว่าหัวหน้างานหนือผู้ชำนาญการวิชาชีพเฉพาะแล้วละ
ความรับผิดชอบ ที่เกี่ยวข้องกับความคาดหวัง เป้าหมาย เนื้องาน ปริมาณงาน
หลายปัจจัยที่ประดังอยู่กับคนวัยนี้ ก็ไม่ใช่เรื่องแปลกจากการคาดหวังนะครับ
ปัญหาอยู่ที่ว่า "เงินดี" ทำงานเกินคุ้ม คุ้มค่า ทำงานบรรลุตามเป้าหมาย
ตามตัวชี้วัด องค์กรดี เพื่อนร่วมงานดีอีก มันสุดยอดเลยนะครับ กับคำที่พนักงานคนนึงสามารถพูดบอกได้กับใครๆว่า เงินดีแบบพอใจอยู่นะ แสดงถึงคุณค่าที่องค์กร บริษัทฯประเมิน ยอมที่จะจ่ายเงินเดือนในตัวเลข ที่ดีตรงใจกัน
แต่...เกลียดงานที่ทำ อันนี้ซิทำเครื่องหมาย????ร้อยคำถามเลย
ไม่โทษคนถามคนพ้อ เพราะถ้าปัจจัยข้างต้นดี มันต้องมีปัจจัยไม่ส่งเสริมจูงใจอะไรที่ HRD. D Developด้วย พัฒนายังไงไม่สร้างแรงจูงใจ หรือหัวหน้างาน Boss
ไม่หล่อไม่สวยไม่มีทัศนคติที่ดีหรือมนุษยสัมพันธ์แย่ตกต่ำสภาพ เลยไม่อยากทำงานกับ...หรือ ไม่อยากทำงานที่เป็นงาน Boss / MD./President
เจ้าของก็น่าจะได้มีการทำเรื่องIDP.Individual Devlopment Plan หรือ Rotation Systems หรือ Career Path เพื่อรับรู้ศักยภาพที่แท้จริงหรือประสานความสำเร็จของร่วมกับความก้าวหน้าของอาชีพการงานผู้ปฏิบัติงานไปด้วยเนาะครับ
ยาวเพราะต้องแกะรอยความคิดว่า พนักงานดี มีความสามารถสูง ทัศนคติต่องานถึงขั้นเกินเบื่อไปโหมด เกลียด Level ได้นี่ถือว่ามีความผิดพลาด ผิดปกติหรือความไม่เหมาะสมของการบริหารคน "Put The Right Girl to The Right Job"ละ
คือเสียดายที่เขาควรรับรู้ที่ควรวางคนเบื่อถึงขั้นเกลียด ไปไว้ในงานที่ชอบที่รัก
เขาจะได้ประสิทธิภาพเกินกว่าที่จะคุ้มเหมือน คนอายุ 30 บอกเลย
ดังนั้น ผมจึงมิอาจก้าวล่วงว่า คนอายุ 30ผู้ตั้งคำถามจะ Talent จะยอดเยี่ยมหรือ
สุดยอดพนักงานทรงคุณค่าขนาดไหน ก็เลยต้องแตะไปที่ระบบการประเมินความพึงพอใจและจูงใจ ยิ่งถ้าบริษัทฯเห็นว่าเป็นคนมีคุณค่าและต้องการรักษาไว้เพื่อการเติบโตด้วยก็ยิ่งต้องเมินเฉยไม่ได้ ยกเว้น บริษัทฯไม่ได้คิดอย่างนั้นหรือพนักงานอายุ 30ไม่เป็นอย่างนั้น ก็ไม่ขอก้าวล่วงครับ
จริงๆถ้าบริษัทฯ ผู้บริหาร นายใหญ่ HRD.ไม่หือไม่อือปล่อยให้คนเก่งคนมีความสามารถดักดานเบื่อจนเกลียดงานขนาดนั้นก็ถือว่า พลาดแล้ว เพราะถ้าวันนึงหมดหนี้หมดภาระหรือมีสนามหญ้าที่สวยกว่าดีกว่าอีก เงินดีกว่าอีกและสำคัญที่สุด สุข
สบายใจ ลั่นล้า ก็จะเกิดเหตุการสมองไหล บินไปโอกาสใหม่ทันที
ส่วนคนอายุ 30 ที่เกลียดงานขณะนี้ถ้ายังไม่มีโอกาสดีกว่าก็ต้องประครองตนตามคำที่ว่า"อย่าฝันว่าจะออก" ไว้ก่อนครับ
ผมเชื่อว่าถ้ามีMomentนึงที่เราชายตามอง ค้นหา สืบค้น คุณค่าเสห่น์ของงาน
บางอย่างที่จะนำไปสู่ก้าวกระโดดที่กระโดดจากตำแหน่งสูงขึ้นเพื่อมอบหมายAssignงานให้คนมารับงานที่เราทำอยู่
และสามารถใช้ความเกลียดเปลี่ยนเป็นโอกาส ดีด กระโดดไปด้วยผลงาน
ดีเลิศ เพื่อคว้าโอกาสที่กว้างและการก้าวข้ามความเกลียดนี้ไป
ถึงวันนั้นจริง
คุณอาจพบว่า งานเกลียดนั่นแหละ ส่งให้ทุกคนในองค์กร ทีมบริหารจับต้อง
ความสำเร็จชัดเจน จนต้องมอบภาระกิจใหม่ที่เหมาะสมกว่าคู่ควรกว่า
และ งานเกลียดนี่แหละจะเป็นงานทำให้คุณเปลี่ยนเป็นหลงเสน่ห์ในที่สุดก็ได้นะ
"Little Mind Change to My Change"
ขอบคุณแทนบริษัทฯที่คน 30 ยังอุตส่าห์ทนอยู่ อยู่ให้ทนเพื่อภาระที่ยังออกไม่ได้
งานอะไรนะเงินดี น่าเกลียดจัง
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
