27 เม.ย. 2023 เวลา 03:03 • ปรัชญา

เดินสู่อิสรภาพ

เคยสงสัยกันไหม ว่าทำไมคนเราต้องมีการพัฒนา สร้างองค์ความรู้ วัฒนธรรม และเทคโนโลยีต่างๆเพื่อสร้างความเจริญ แน่ล่ะ ถ้าเป็นยุคหิน หากอยู่เฉยๆ คงโดนเสือเขี้ยวดาบยอดนักล่าแห่งยุคดึกดำบรรพ์ลากไปกินหมด
และในมวลมนุษย์เองก็มีหลายกลุ่มหลายพวก ต้องแข่งกันเองเพื่อแย่งชิงอำนาจ อาหาร และอื่นๆเพื่อนำมาซึ่งความสุขและสนองซึ่งตัณหาและกิเลส นอกเหนือจากเอาชนะสัตว์อื่นๆ
เราอยากมีความสุขที่มากกว่าเดิม สามารถควบคุมผู้อื่น ควบคุมธรรมชาติได้นั่นแหละ จึงเป็นที่มาของวิวัฒนาการความเจริญของมนุษย์ แต่พอมีความทุกข์แล้ว ความเจริญภายนอกนั้นกลับแก้ไขปัญหาอะไรไม่ได้
ใช่...ก็เพราะปัญหามันอยู่ข้างใน
ศาสนา ลัทธิ ขนบธรรมเนียมความเชื่อต่างๆ พยายามจะบรรเทาหรือแก้ปัญหาทางจิตใจ แก้ได้บ้าง ไม่ได้บ้าง แล้วแต่ปัจจัยต่างๆ เช่น มีหมอเก่งไหม มียาดีหรือไม่ ยาถูกกับโรคไหม สภาพร่างกายของคนไข้เป็นยังไง
แล้วคนที่ไม่มีศาสนา ไม่นับถืออะไรเลย เขาก็สามารถรักษาโรคทางใจได้เองไหม เพราะศาสนาและความเชื่อมันเยอะแยะไปหมดอาจจะไม่ใชแนวของเขา
ก็อาจจะได้นะ ถ้าเขาเห็นสัจธรรมของชีวิตได้เอง แต่อาจจะช้าหน่อย เพราะถ้าเราลองเดินตามแนวทางของผู้ที่เคยเห็นมาแล้ว จะประหยัดเวลาไปเยอะ แต่ต้องเลือกเดินให้ถูกทางนะ เลือกผิดชีวิตเข้ารกเข้าพงได้เหมือนกัน
ในทางศาสนาหรือปรัชญา เราอาจเคยได้ยินกันว่า หากเราเข้าใจชีวิต เห็นสัจธรรมของชีวิตอย่างแท้จริงแล้ว ความทุกข์ทางจิตใจจะทำอะไรเราไม่ได้เลย หรือถ้าอธิบายในแนวกระตุกความคิดแล้ว จิต ความคิด และอารมณ์ต่างๆล้วนไม่มีตัวตน แล้วจะเอาอะไรไปทุกข์ ถ้าเข้าใจได้แบบนั้นล่ะก็ จะมีอิสรภาพเหนือความทุกข์ทันที
ดังนั้น ถ้าสนใจบรรเทาหรือดับทุกข์...ก็ต้องลองดู
ส่วน How to หรือ “ทางเดิน” มีท่านผู้รู้ได้ประกาศไว้แล้ว เชิญเลือกลองได้ตามอัธยาศัย
โฆษณา