หมู่บ้านจื่อมู่ มณฑลเหอหนาน ตอนที่2
ณ ถนนซางซวี่ เทศกาลไหว้พระจันทร์มีหญิงสาวกลุ่มหนึ่งกำลังมีปากเสียงและจะลงไม้ลงมือกันท่ามกลางสายตามวลชลที่จับจ้องมองพวกนางก็คือคุณหนูของ2ตระกูลใหญ่ที่ไม่ค่อยจะลงรอยกัน...
คุณหนูฝูเหยา:เจ้าไม่กลัวข้า!!!แล้วคิดว่าข้ากลัวเจ้าหรือไง!!นังชั้นต่ำ!!!
อู่หลัน:เจ้าว่าตัวเองหรือ?? ว่าชั้นต่ำ!!
คุณหนูฝูเหยา:นี่!! นี่!! จะ!!เจ้า!!กล้าว่าข้าเหรอ!! อีนังบ้าา!!
ทันใดนั้นมีชายหนุ่มรูปร่างสูงหน้าคมคิ้วดกดำปากกระจับแดงระเรื่อดั่งลูกตำลึงสุกกำลังมองมาที่หญิงทั้งสาม...
คุณหนูฝูเหยา:ท่านชาย!! ท่านชาย!!เป็นพวกนางที่รังแกข้าา!!
อู่หลัน:เขาาเป็นใคร???
คุณหนูฝูเหยา:ฮึ!!พวกชั้นต่ำคนใหญ่คนโตเจ้าก็ไม่รู้จัก!! ท่านนี้คือคุณชายห้าจวนตระกูลซังฉวน
คุณชายซังเหยา: อ่อ..ต้องขออภัยที่ลืมเเนะนำตัวให้คุณหนูรองอู่รู้จักข้าเป็นบุตรคนที่5ของจวนซังเรื่องเมื่อกี้ขอไห้ท่านอย่าได้ถือสาหาความนางเลย..
อู่หลัน:อ่อ..?? ที่แท้ข้านึกว่าใครที่ใดกันท่านก็คือคู่หมั้นนางหรือ??
คุณชายซังเหยา: แม่นางล้อข้าเล่นแล้ว.. ท่านพ่อของข้ากับท่านลุงของแม่นางฝูเป็นสหายสนิทกันมาหลายปี ดังนั้นข้ากับนางจึงเปรียบเสมือนพี่ชายและน้องสาว.. เป็นเพียงญาติห่างๆเท่านั้น
อู่หลัน:เช่นนั้น..ต้องขออภัยคุณชายที่ข้าเข้าใจผิดไป..
คุณชายซังเหยา: จะว่าไปท่านพ่อข้าก็ได้ตกลงเรื่องขอบุตรสาวจวนเจ้ามานานแล้วเพียงแต่ยังไม่มีเวลาจะมาหารือ..
อู่หลัน,อู่เหยา: อะไรน่ะ!!!!
อู่เหยา:เช่นนั้น...เรื่องในวันนี้ก็ให้เลิกแล้วต่อกันแล้วก็ขอบคุณคุณชายซังที่ยื่นมือเข้าช่วย..
คุณชายซังเหยา:เอาตามที่แม่นางว่าแล้วกัน.. น้องฝูเอ๋อร์เจ้ารีบกลีบจวนเสียเจ้ามาทำกิริยาเช่นนี้ขายหน้าชาวบ้านหมดแล้ว..
คุณหนูฝูเหยา: นี่ท่าน!!! ฮึ!! เพราะเจ้า!!ฝากไว้ก่อนเถอะ!!
หลังจากที่คุณชายซังได้ช่วยยุติการวิวาทของเหล่าบรรดาแม่นางคุณชายก็ได้กล่าวอำลากับแม่นางน้อยทั้งสอง...
คุณชายซังเหยา:ขออภัยแทนฝูเอ๋อร์ด้วยหวังว่าแม่จะไม่เก็บไปใส่ใจ..
อู่เหยา: ท่านวางใจข้าไม่ถือโทษโกรธนางแล้ว..
คุณชายซังเหยา:ขอบคุณแม่นาง เช่นนั้นข้าตัวลา..
หลังที่เรื่องสงบทุกคนก็ต่างแยกย้ายกลับเรือนและทำงานของตนต่อไป
(**ภาพเป็นการอ้างอิงเพื่อนำมาไห้นิยายสมจริงเท่านั้นขอบคุญที่เข้ามาดูและมาเป็นกำลังใจคะ🙏)
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
