ถ้าเป็นผม ผมจะนั่งนิ่งๆ ปล่อยให้ตัวเองหายใจทิ้งตามแต่ที่เขาคนนั้นจะพอใจ แต่อะไร ๆ มันก็จะไม่ดีขึ้นหรอก! สิ่งที่เคยเป็นปัญหาก็ยังจะเป็นปัญหาอยู่อย่างนั้น
"อ้า..." จอมขี้เกียดอย่างผมจะบอกกับตัวเอง "ทำไมเล่า! ทำไมฉันถึงจะต้องดิ้นรนถึงขนาดนั้น? มันสำคัญมากกว่าตั่งซักตัว กาแฟซักแก้ว หนังสือดี ๆ ซักเล่มนึง กับเวลาในการนั่งหายใจมากนักรึไง?"
"เปล่าหรอก!" เหตุผลจะสอดขึ้นทันที "เราต้องดิ้นรนก็เพื่อให้ได้มาทั้งหมดที่ว่านั่นต่างหาก"
แล้วผมจะสวนมันไปว่า "แต่ฉันก็มีทั้งหมดนั่นอยู่แล้วในตอนนี้นี่นา!"
แล้วเหตุผลของผมจะหยุดนิ่ง เขาจะหายใจทิ้งไป ๆ เหตุผลจะทำงานของมันเองโดยอัตโนมัติ ค้นหาทางนู่นนี่ไปเรื่อย ฮื้อออ... ถ้าผมไม่ถูกความขี้เกียดเข้าครอบงำซะก่อน อะไร ๆ ก็อาจจะคืบหน้ามากกว่านี้ตามที่เหตุผลมันบอกอยู่เหมือนกัน
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
