เราสูงขึ้นได้ (อีก)
เมื่อฉันเป็นโรคซึมเศร้าเทียม (3 - ตอนจบ)
วิธีการรับมือ ป้องกัน และแก้ไข 3 in 1
สวัสดีท่านผู้อ่านที่หลงเข้ามาอ่านครับ สำหรับเราสูงขึ้นได้ (อีก) EP นี้จะเขียนถึงวิธีการรับมือกับโรคซึมเศร้าเทียมที่กำลังเกิดขึ้นหรือเกือบจะเกิดขึ้นแล้วหากไม่รีบหาทางรับมือกับมัน ก่อนหน้านี้ผมได้เขียนไปว่ามันคืออะไร และเกิดขึ้นได้อย่างไร หากใครเข้ามาอ่านแล้วสนใจอยากรู้ก็ให้อ่านย้อนหลังไปสักนิด (เลื่อนลง) ก็เจอแล้วครับ เพื่อจะได้จบครบบริบูรณ์ในตัวก็ลองย้อนกลับไปอ่านกันสักนิดนะครับ
ก่อนอื่นต้องย้อนกลับไปสักนิดว่า เรารู้สึกด้อยคุณค่า กังวล เพราะสิ่งเหล่านี้เกิดจากการที่ตัวเราเองไม่ได้รู้คุณค่า หรือความพึงพอใจกับตนเอง จึงต้องไปพึ่งพิงคุณค่าของคนอื่น และเริ่มต้นเสพ Social Media ที่เห็นได้ทั่วไปของการที่เห็นผู้อื่นท่องเที่ยว หรือเห็นคนอื่นซื้อของใหม่มาใช้ก็เริ่มรู้สึกว่าตนเองนั้นด้อยค่าแล้ว (ง่ายอย่างนั้นเลย)
วิธีการรับมือ ป้องกัน และแก้ไข 3 in 1 มีดังต่อไปนี้แอ่นแอ๊น
1. มีความสุขได้ในทุกสถานการณ์
มันเป็นอย่างไรเหรอครับ เอาง่าย ๆ ว่า คนเราสามารถคิดในแง่ดีได้ว่า สิ่งที่เรามีอยู่มันก็ดีเพียงพออยู่แล้ว ทำไมเหรอครับ คำตอบก็คือเป็นเพราะผมไปอัฟริกามาไง สิ่งนี้เกิดขึ้นกับตัวผมเองเลย นั่นคือ เราต้องดีใจอย่างมากแล้วว่าเราเกิดในประเทศที่อาหารราคาหาซื้อได้ เราไม่ได้อยู่ในประเทศที่อดอยาก และเกิดวิกฤติการเงินเฟ้อจนอาหารก็หาซื้อไม่ได้
ผมเคยไปอยู่ประเทศเหล่านั้นมาแล้ว เชื่อไหมครับว่า มันโหดร้ายมาก ! น้ำสะอาดยังไม่มีจะใช้ ผู้หญิงก็พร้อมถูกทำร้ายเสมอ โจร การใช้กำลัง การข่มเหงต่างๆ เป็นเรื่องธรรมดาของบางประเทศ ดังนั้น จงดีใจเถิด และปรับความคิดเสียใหม่
2. เอาเวลาซึมเศร้าไปลงมือทำ
มันเป็นอย่างไรเหรอครับ อาการซึมเศร้าอย่างหนึ่งเกิดขึ้นเพราะความกังวล อย่างไม่รู้จักจบจักสิ้น ผมรู้ดี เพราะผมก็เคยเป็น (บางวันก็ยังเป็นอยู่) แต่อย่ากระนั้นเลย หากเราอยู่เฉย ๆ แล้วต้องมานั่งฟุ้งซ่านจนเป็นโรคซึมเศร้าเทียมแล้วล่ะก็ ลงมือทำดีกว่าไหมครับ !! หมายความว่าอย่างไร ?
ยกตัวอย่างเช่น ผมกังวลว่าจะไม่มีรายได้ ผมก็จะวางแผนออกไปหาเงิน และก็ลงมือทำ ผมกังวลว่าจะไม่มีเงินใช้หลังเกษียณ ผมก็จะวางแผน เข้าไปฟัง Youtube หรือหาอ่านหนังสือเรื่องการเก็บเงิน แล้วก็ลงมือเก็บออม ผมกังวลว่าจะมีโรคภัยไข้เจ็บตอนอายุมาก ผมก็จะออกกำลังกาย และพยายามกินอาหารที่ดี นี่คือสิ่งที่เราเตรียมตัวได้เมื่อเราเกิดความกังวลจนเป็นโรคซึมเศร้า
3. เลิกคิดถึงแต่ตนเอง
อันนี้อาจจะฟังดูแล้วเลี่ยนหรือพระเอกไปหน่อย แต่มันคือเรื่องจริงครับ การเป็นโรคซึมเศร้าเทียมเกิดจากการที่เราคิดมาก และมัวแต่คิดวนซ้ำไปมาเกี่ยวกับเรื่องของตัวเอง บางเรื่องก็ยังมาไม่ถึง บางเรื่องก็ไม่มีอยู่จริง ทำไมเราไม่ออกไปหาคนอื่นและได้คุยกับเขา แบ่งปันทุกข์สุขเรื่องราว เห็นแสงแดด และออกไปช่วยคนอื่นบ้าง อะไรก็ได้ ให้เราไปลงชื่อกับองค์กรการกุศลเหล่านั้นไว้ แล้วเขาจะโทรมาเรียกเราให้ออกไปช่วยงาน หรือจะทำเป็น Part time กับบางองค์กรไปเลยก็ได้ แล้วแต่
การที่เราเลิกมองกระจก และมองออกไปที่นอกหน้าต่างเพื่อจะเห็นความเป็นไปของโลกความจริงซึ่งยังมีสิ่งสวยงาม และมีคนรอเราให้ออกไปร่วมมือ ช่วยเหลือ และส่งต่อสิ่งดีเล็กๆน้อยๆ ที่เรามีอยู่ออกไป
สุดท้ายนี้ผมอยากจะบอกว่า ผมก็เป็นมนุษย์ธรรมดาคนหนึ่งที่อยากออกมาเขียนสื่อสาร แต่เราก็ยังมีชีวิตที่ต้องต่อสู้ฝ่าฟันเฉกเช่นมนุษย์ทั่วไปที่เมื่อเกิดมาแล้วก็ต้องสู้ต่อไป คุณพ่อ คุณแม่ หรือคนที่เลี้ยงดูเรามายังเลี้ยงดูเรามาโตเป็นวัวได้ขนาดนี้ เขาเอากำลังใจมาจากไหนครับ ลองถามเขาดูก็ได้ ^_^
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
