#SpainDiary #ภาษาพาที
Day 4: Segovia
04.26.2023.03.00pm
พวกเธอเคยมีแฟนฝรั่งกันไหมคะ? เมื่อเช้าฉันจับรถไฟใต้ดินจาก ร.ร. มายังสถานีรถไฟ Chamartin เพื่อเดินทางไป Segovia; พลันที่ฉันหย่อนก้นนั่งในที่อันควรด้านหนึ่ง, ลานสายตาของฉันก็ sync กับลานสายตาของหนุ่มสเปนที่นั่งอยู่ตรงข้าม
ในชั่วลัดนิ้นนั้นเอง, เขาได้ตกเป็นแฟนฉัน อนึ่ง, เขาจะรู้ตัวหรือไม่ ไม่สำคัญ ส่วนชื่อแซ่ ฉันตั้งเองได้
เอาเป็นว่าเขาชื่อคาร์ลอสแล้วกัน ฉันพากายละเอียดของนางมายัง Segovia ด้วย และความที่เราต้องคบหาดูใจ ฉันจึงเสิร์ชวิกิพีเดียหาข้อมูลของประเทศสเปน
ไม่น่าเชื่อว่านาง (สเปน) มีประวัติศาสตร์อันยาวนานกว่าสองพันปี ฉันดีใจมาก เพราะพ่อแม่ฉันมีประกาศิตจะไม่แต่งลูกเขยเข้าบ้านหากประเทศที่เขาเกิด มีอายุไม่ถึง 700 ปี
Segovia เป็นเมืองโบราณเหมือนจักรวาลมานีมานะ มีโบสถ์, มีตลาด, มีวัง, และมีกำแพงล้อมรอบ ฉันตื่นตาตื่นใจเป็นที่สุด
ของขึ้นหน้าขึ้นตาของเมือง คือ ท่อลำเลียงน้ำ (aqueduct) ที่โรมันทำไว้ สภาพยังดูดีเหมือนเพิ่งสร้างเสร็จไม่เกินหนึ่งร้อยปี
ฉันกับคาร์ลอสเดินชมบ้านเรือนราษฎรอย่างมีความสุข เราแวะเข้าโบสถ์พระแม่มารีปฏิสนธินิรมล ภายในมีตู้รับบริจาคมากมาย ไม่ว่าจะเป็น ซื้อกระเบื้องมุงหลังคา (มีเทพพนมชักรอกดึงกระเบื้องขึ้นฟ้าเหมือนงานปิดทองฝังลูกนิมิตบ้านฉัน), ซื้อน้ำมันเติมเทียนพรรษา, และ ใส่บาตรเซนต์ประจำวันเกิด
ฉันมีเงินมาน้อย แต่ใส่ถุง Zip Lock อย่างดี ด้วยน้ำใจคนไทยที่มากล้น ฉันจึงหยอดทุกตู้จนเงินหมด คาร์ลอสงงใหญ่ “ทำไมต้องทำบุญเกินตัว” นางถาม
อ้าว! อีห่า ก็นึกว่าจะชมจิตใจงาม อุตส่าห์ทำคะแนนสุดฤทธิ์ ไม่ได้การละ ฉันเลยบอกให้คาร์ลอสเดินออกไปก่อน แล้วหาโอกาสตอนคนไม่อยู่งัดตู้เอาเงินคืนมาได้ 2 ยูโร
ปลายเมืองมีปราสาทพระเจ้า Henry ที่ 4 ฉันรำพึงเบา ๆ แต่ตั้งใจให้คาร์ลอสได้ยิน “ถ้าไม่มีท่าน สเปนคงไม่เป็นสเปนอย่างทุกวันนี้” อีคาร์ลอสมองเหมือนฉันเป็นหมอกธุมเกตุ มันถามว่า “อี Henry คือใคร?”
เดินวนรอบเมืองครบหนึ่งรอบก็เย็นย่ำ เราจึงแวะกินอาหารชม aqueduct ฉันสั่งปลาทะเลนึ่ง อร่อยใช้ได้ แต่จะแซ่บกว่าหากมีน้ำจิ้มซีฟู้ด
บังเอิญมีร้านอาหารไทยอยู่ข้าง ๆ ฉันจึงเข้าไปขอน้ำจิ้ม อีป้าเจ้าของร้านด่ากูใหญ่ ไม่ซื้อของกูยังจะมาขอของเขาอีก, ทุกอย่างเป็นเงินเป็นทอง, เห็นเป็นคนไทยอยู่ต่างแดนแล้วจะให้ทำอะไรก็ได้งี้หรอ, บลา ๆ ๆ
ฉันทนให้มันด่านะ ด่าเสร็จก็ถามว่า “แล้วไหนน้ำจิ้ม?” อีป้าเลยตักน้ำจิ้มซีฟู้ดใส่ถ้วยพลาสติกให้
กลับมาถึงร้านฝรั่ง คาร์ลอสถามนี่คืออะไร ฉันตอบว่าเป็นน้ำจิ้มรสเริ่ดที่กินกับอะไรก็อร่อย แล้วสาธิตให้มันดู ฉันบิเนื้อปลาให้ละเอียดเพื่อเพิ่ม surface area ล้อกับรูกี้ในกระเพาะ แล้วเหยาะน้ำจิ้มสีเขียวคลุกกับเนื้อปลาสีขาว อีคาร์ลอสชมไม่หยุดปากทีเดียวเชียว
กินเสร็จ ถึงเวลาต้องกลับมาดริด ขณะเดินไปสถานีรถไฟประจำเมือง คาร์ลอสเข้ามากอดฉัน ฉันดีใจมาก วันนี้แหละ ไฝพรหมจรรย์ที่มิกจ้อซือไท่แต้มให้แต่เด็กต้องปลาสนาการ
ที่ไหนได้ มันบอกฉันว่า “เราเลิกกันเหอะ มึงมันบ้ง และไม่มี critical thinking กูทนเป็นแฟนกับมึงไม่ได้ มึงไปแช็ทหาฝรั่งอ้วนพุงพลุ้ยแล้วกัน” แล้วกายละเอียดของมันก็อัตรธานกลายเป็น nitrogen:oxygen:carbondioxide เท่ากับอัตราส่วนของชั้นโทรโปสเฟียร์
น้ำตาของฉันที่เจิ่งนองจึงไหลตาม aqueduct ลงสู่เบื้องล่างอย่างสิ้นหวัง
III>II2
ป.ล.
ในพระราขวัง มีป้ายเรียก Henry ว่า “His Royal Highness, Mighty, and Illustrious King Henry IV”
ฉันขอแปลเป็น พระบาทสมเด็จพระสกรรจราชสัมฤทธินันตการ เฮนรี่ที่ 4 บรมนาถบพิตร
คำอธิบาย:
สกรรจ์ เหมือน ฉกรรจ์ แต่ไม่อยากใช้ ฉกรรจ์ ทั้งสองคำแปลว่า กล้าแกร่ง หรือ เข้มแข็ง เอามาแปล mighty; สมาสกับ ราช กลายเป็นพระราชผู้เข้มแข็ง
สัมฤทธิ์ คือ สำเร็จ; อนันต + การ = งานอันเป็นอนันต์ สนธิให้มีความหมายว่า ทำทุกงาน (อสงไขย) ได้สำเร็จ โนพล็อมแพล็ม เอามาแปล ilustrious (ได้รับการยอมรับในสิ่งที่ทำว่าดีพร้อม)
ท้ายสุดใส่ บรมนาถบพิตร ที่แปลว่า ผู้ที่สามารถให้การพึ่งพิงได้ทุกเรื่อง เป็นปัจจัย หรือ suffix
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
