“เสียงเรียกแห่งท้องทุ่ง" (01)
- ■--- ขวัญชิต โพธิ์กระสังข์ ---
บทเพลงท่วงทำนองคุ้นหู
ขับบรรเลงโดยหลากหลายผู้ประโคม
กลายเป็นจังหวะที่แสนสุนทรีย์
ยากจักมีใครคัดสรรหรือแยกแยะ
ใบไม้สีกะปินับพัน นับหมื่นเล็กใหญ่คละเคล้ากัน
ร่วงทับกันลอยทั่วบนผืนน้ำขนาดย่อม
ใบเหล่านั้นหล่นจากกกไม้ที่ยืนต้นหลากหลายพันธุ์
ข้างขวยขอบสระนั้น ๆ
สายลมแรงบ้างเบาบ้างทักทายเป็นช่วง ๆ
ชวนไม้น้อยใหญ่ที่ยืนตระหง่านออกท่าทางโยกย้าย
เอนกายขวาซ้ายหน้าหลังเป็นทำนองของตัว
รับเสียงประโคมจากนักดนตรีจากเบื้องล่าง
คลื่นกระจายจากเศษหง่ากิ่งไม้ใหญ่ตกลงจากเบื้องบน
กระทบน้ำชวนตีวงเป็นวงกว้างจากเล็กสู่ใหญ่
กระเพื่อมถึงใบไม้ที่ทับถมกันจนไหว
เหมือนชวนมันเหล่านั้นกระโดดโต้คลื่นตามแรง
แสงไฟแปลบปลาบท้าทาย ณ ปลายฟ้าไกล
ส่งประกายเป็นระยะที่ไร้การบอกกล่าวล่วงหน้า
สลับกับการคำรามก้องจากเบื้องบน
เป็นทำนองกึ่งหยอกล้อของเหล่าใครสักกลุ่มที่เรามองไม่เห็นตน
บทเพลงท่วงทำนองคุ้นหู
ขับบรรเลงโดยหลากหลายผู้ประโคม
กลายเป็นจังหวะที่แสนสุนทรีย์
ยากจักมีใครคัดสรรหรือแยกแยะ
* กลายเป็นจังหวะที่แสนสุนทรียะ
จากนักดนตรีธรรมชาติหลากสายพันธุ์
- ✓050566
- 3
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
