เด็กฝึกเขียนโปรแกรม1(ไม่เกี่ยวข้องกับรูป)
เปิดบล็อกกับการความเหลวแหลกในชีวิต อีก10วันจะเปิดเทอมแล้ว แต่ฉันก็ยังนอนเปื่อยในเปล เปิดไอแพดดูอนิเมะสักเรื่องฆ่าเวลา ทั้งๆที่ทั้งวันก็ไม่ได้ทำอะไรนอกจากดูอนิเมะเรื่องนั้น วันนี้อากาศร้อนมาก แต่ก็เป็นอากาศที่ทำให้รู้สึกอยากนอนตลอด ในตอนนั้นฉันจึงเลือกปิดไอแพด แล้วหลับตา คิดไว้ว่าจะหลับสักชั่วโมงสองชั่วโมง แต่ก็ไม่ได้หลับไหลมันเหมือนเป็นการพักสายตาซะมากกว่า แล้วพอหัวโล่ง ความคิดต่างๆก็พรั่งพรูเข้ามา
'ถ้านอนอยู่แบบนี้จะเปลี่ยนตัวเองได้มากแค่ไหน' 'จะประสบความสำเร็จเหมือนที่ตั้งใจไว้หรือเปล่า' 'ไหนว่าจะฝึกสกิลภาษาอังกฤษไง' 'ไหนอยากเรียนคณะวิทยาการคอมพิวเตอร์ ทั้งๆที่ตัวเองไม่ได้สนใจเรื่องคอมพิวเตอร์เลยสักนิด' 'ตอนนี้มัวแต่นอนแบบนี้จะไปสู้เขาได้หรอ สู้พวกที่มีใจรักที่สามารถอยู่หน้าจอคอมพิวเตอร์นานๆได้หรอ' 'พวกเขาพร้อมพัฒนาตัวเองได้อยู่เสมอไม่ใช่หรือไง' และอีกสารพัดความคิดต่อว่าตัวเอง สุดท้ายทนไม่ไหว จึงหยิบไอแพดออกมากดเข้ายูทูบหาวิธีการเขียนโปรแกรม
ฉันดูหลายคลิปเพื่อหาไฟให้ตัวเอง ดูคลิปเกี่ยวกับเรื่องโปรแกรมจบ ฉันก็ผลัดหน้าจอเข้าเน็ตฟลิกเหมือนเดิม หลังจากนั้นฉันก็กินข้าวเย็นแล้วหอบโน้ตบุ้คเก่าๆ ค้างๆ กังๆของฉัน ไปหาที่ฝึกเขียนโปรแกรม กว่าจะกดเข้ากูเกิ้ล ฉันท้อเลยล่ะฮ่าฮ่าฮ่า แต่พอเข้ากูเกิ้ลได้ ทุกอย่างก็สบาย ก่อนหน้านี้ฉันเคยเขียนโค้ดอยู่บ้างแต่ก็หยุดไป ทำให้ความทรงจำของฉันไม่มีข้อมูลเกี่ยวกับการเขียนโค้ดเลย ทำให้ฉันอย่าด่าตัวเองมากๆ แต่ฉันก็รีเซ็ตและคิดว่าจะลองเริ่มเขียนใหม่ดู
ฉันเข้าเว็บDevlabแล้วลงทะเบียนลองฝึกโจทย์ ง่ายๆ อย่างการเขียนโค้ดให้มันแสดงผลคำว่า"Hello, World" ตอนที่ฉันทำได้ฉันรู้สึกโล่งอกเลย เพราะมันไม่ติดบั้กเลยด้วย ถึงแม้จะไม่ได้เขียนโค้ดมานานแต่ก็ไม่ได้ทำให้ลืมอะไรแบบนี้สินะ แต่พอจะหาโจทย์ต่อไปทำก็สตั้นเลย เพราะว่าฉันไม่สามารถเขียนมันได้ ทั้งๆที่อ่านโจทย์แล้วฉันมั่นใจว่าเคยเขียนมันไปแล้วเพราะมันคือการคำนวณเกรด ได้แต่ถอนหายใจแล้วหาคลิปในยูทูบดูอีกครั้ง ดูกระทั่งพื้นฐานของการเขียนโปรแกรม
ฉันดูวิธีการเขียนโปรแกรม แบบทฤษฎี
1.การวิเคราะ
2.การออกแบบ
3.การเขียนโค้ด(ฉันคิดว่าเป็นขั้นตอนที่ยากที่สุดแล้ว)
4.ทดสอบระบบ(อาจจะยากมากกว่าข้อ3ก็ได้นะ)
5.จัดทำเอกสาร
6.การบำรุงรักษา(อาจจะยากกว่าข้อ3และ4ก็ได้...)
สรุปคือ ยากทั้งหมดนั่นแหละ
บล็อกนี้ฉันตั้งใจจะมาเขียนทิ้งไว้ให้ตัวเองในอนาคตอ่าน ตราบใดที่ฉันยังใช้อีเมลนี้ฉันได้อ่านมันแน่นอน ฉันเด็กสาวอายุ16ปีฝึกเขียนโปรแกรมเพื่อตัวเองในอนาคต เพื่อเม็ดเงินที่ฉันตอนนี้ไม่สามารถจับได้ รอเลยยยยยยยยยยยย
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
