ภาพเก่าเล่าอีกครั้ง
วันนี้เราไปเจอภาพหนึ่ง เป็นทวิตที่เราเคยแคปไว้เมื่อหลายปีก่อน เลยอยากมาแบ่งปันเรื่องราว เรารู้สึกว่าเวลาเปลี่ยนคนก็เปลี่ยน แต่บางอย่างเราก็ไม่ได้เปลี่ยนไปแม้เวลาจะผ่านไปเท่าไรก็ตาม
อย่างคำในภาพ เราเชื่อว่าความบังเอิญมีอยู่จริงแต่ก็ไม่ปฏิเสทที่จะไม่พยายาม เรารู้สึกว่าถ้าเอาแต่นั่งรอให้สิ่งที่เราอยากให้เกิดขึ้นเป็นจริงทั้งที่เราเองก็ทำอะไรซักอย่างได้ เพื่อให้สิ่งนั้นเกิดขึ้นเร็วขึ้น แล้วทำไมเราจะไม่ทำล่ะ ทำไมต้องโยนหน้าที่ให้โชคชะตาพาไปอย่างเดียว
ถ้าเปรียบเทียบให้เห็นภาพก็อาจจะเรากำลังดูยูทูปอยู่ เรารู้ว่าเครื่องมีเน็ตแต่ช้า เพื่อที่จะให้วีดีโอเล่นได้เร็วขึ้นก็แค่ขยับไปใกล้สัญญาไวไฟให้มากขึ้นก็แค่นั้นเอง
เมื่อก่อนเวลาเราไม่อยากพยายามอะไรแล้ว เราก็คิดว่าโชคชะตาได้กำหนดไว้แล้ว เราแค่รอก็พอ แล้วในเวลาที่รอเราก็ได้แค่นั่งนึกว่าเมื่อไรสิ่งที่เรารอจะมา เมื่อไรความบังเอิญนั้นก็มาถึง จนวันหนึ่งเราก็ไปเจอประโยคหนึ่งในหนังสือเขียนว่า ทำทุกอย่างเท่าที่เราทำได้ล่ะ แล้วผลจะเป็นยังไงมันก็จะปรากฏเอง อย่าเอาแต่นั่งรออย่างเดียว
เช่น สมมุติว่าเราเอาแต่เราความบังเอิญพาให้เรามาเจอใครอีก แต่ไม่พยายามออกจากบ้านไปในที่ที่อาจเจอ วันวันเอาแต่นั่งคิดว่าถ้าเจอกันจะเป็นอย่างไร จะพูดอะไร จะได้ทำอะไรด้วยกัน จะเจอกันที่ไหน บลาๆ ก็เอาเป็นว่าหยุดคิดแล้วไปเจอในตอนที่ยังมีโอกาสดีกว่า แล้วผลจากการเจอจะเป็นยังไง การไปเจอกันมันก็จะให้คำตอบเราเอง
สู้ๆนะ เป็นกำลังใจให้ วันนี้เธอทำดีที่สุดแล้ว
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
