พอเถอะพอ…จากนี้มีคนละเส้นทาง
หลังจากที่บุ้งรู้ว่า พี่เอมีเมียแล้ว บุ้งแอบร้องไห้อยู่หนึ่งคืน บุ้งรู้สึกเสียใจกับความไม่สมหวังนั้น บุ้งรู้สึกว่า ตัวเองเป็นผู้แพ้ ทั้งที่ไม่เคยแพ้เรื่องใด ๆ เลย แต่ถึงแม้ว่าบุ้งจะผิดหวังและเสียใจขนาดไหน บุ้งก็ไม่ทิ้งการเรียนนะ บุ้งยังคงรักษาผลการเรียนที่ดีไว้เพื่อสอบเข้ามหาวิทยาลัยที่ใฝ่ฝันให้ได้
สิ่งที่แตกต่างไปจากเดิม คือ บุ้งจะไปบ้านจอยเมื่อมีงานกลุ่มเท่านั้น หากไม่มีงานอะไร บุ้งก็จะไม่ไปบ้านจอยเลย เพราะบุ้งกลัวจะเจอกับพี่เอ กลัวว่าจะกลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่ และรู้สึกผิดหวังและโกรธพี่เอที่ว่า ทั้ง ๆ ที่พี่เอรู้ว่าบุ้งชอบพี่เอ ทำไมพี่เอไม่ปฏิเสธหรือบอกบุ้งตั้งแต่ตอนแรกว่า พี่เอมีแฟนอยู่แล้ว พี่เอไม่ควรจะให้ความหวังบุ้งเลย
บุ้งเด็กสาวประสบการณ์ชีวิตน้อย ได้เรียนรู้ประสบการณ์ชีวิตอีกหนึ่งบทจากเรื่องความรักความชอบ ได้เรียนรู้ว่า ไม่ใช่ทุกอย่างจะเป็นไปตามที่ใจเราต้องการ แต่ก็โชคดีที่เรื่องระหว่างบุ้งกับพี่เอเกิดขึ้นเพียงระยะสั้น ๆ เพราะหากยาวนานไปกว่านี้ บุ้งอาจจะถอนตัวไม่ขึ้นและเสียใจมากกว่านี้แน่นอน
ดังนั้น บุ้งจึงเลือกที่จะเลิกติดต่อกับพี่เอ ไปบ้านจอยให้น้อยลง ลบเบอร์พี่เอออกจากโทรศัพท์ ลบทุกข้อความของพี่เอที่อยู่ในโทรศัพท์ จะมีเพียงสิ่งเดียวที่บุ้งเก็บไว้ก็คือ รูปถ่ายของพี่เอที่ถ่ายไว้ด้วยกล้องฟิล์ม และไปล้าง อัดออกมาใส่ในอัลบั้มที่เก็บไว้อย่างมิดชิด บุ้งเอาออกมาดูเมื่อคิดถึง จนทุกวันนี้ รูปพี่เอก็ยังคงอยู่ที่เดิม เพียงแต่บุ้งไม่ได้เปิดมันออกมาดูอีกแล้ว
พี่เอเป็นเพียงแค่ความทรงจำของบุ้ง พี่เอสอนให้บุ้งรู้จักความชอบ พี่เอสอนให้บุ้งรู้จักความผิดหวัง และพี่เอก็สอนให้บุ้งรู้ว่า คนเราไม่ได้ซื่อตรงเสมอไป
วันเวลาผ่านไป ในขณะที่บุ้งไปโรงเรียนตามปกติเหมือนที่ผ่านมา บุ้งได้ไปสะดุดตากับรุ่นพี่คนหนึ่งที่หน้าคล้ายกับพี่เอมาก จนบุ้งตั้งฉายาให้เขาว่า “พี่แฝด”
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
