เมืองมรดกโลก ที่เวลาเหมือนจะเดินช้ากว่าปกติ
น่าจะเป็นอีกเมืองครับ ที่เชิญชวนนักท่องเที่ยวมาสัมผัสมนต์เสน่ห์
ของเมืองหลวงเก่าแก่ในตอนบนของประเทศลาวแห่งนี้
ผมลองพามาชม 1 วันแบบสบายๆกันครับ
ว่าเราอยู่กับเมืองนี้แบบช้าลงสักหน่อยก็ได้นะ
วิถีชีวิตที่เรียบง่าย เราเริ่มกันตั้งแต่เช้าตรู่ก่อนพระอาทิตย์จะขึ้น
กับการเตรียมตัว สำหรับการตักบาตรข้าวเหนียวที่เหมือนจะเป็น
เหมือนตราประทับว่าได้มาถึงเมืองนี้แล้วนะ ถึงเวลาพระสงฆ์ก็ได้เดิน
บิณฑบาตรมาแต่ไกล เราก็พร้อมกันในที่ปูเสื่อนั่งรอสำหรับ
การจกข้าวเหนียว ถวายพระกันจนถึงช่วงแสงตะวันเริ่มมา ความสวยงาม
ของวัดวาอาราม สถานที่บ้านพักที่เป็นเอกลักษณ์ของเมือง ได้เผยโฉม
ให้เราได้เห็นชัดขึ้นอย่างมีชีวิตชีวา ที่เป็นการเริ่มต้นกิจกรรมต่างๆกันครับ
ตลาดเช้า ตามวิถี
ที่บางครั้งสำหรับชาวเมืองแล้วอาจจะไม่ค่อยได้เห็นภาพนี้
กันบ่อยๆ สินค้า ของขาย ทั้งวางแบนั่งขายที่พื้น หรือจะมีแคร่มานั่งขาย
ในแบบชุมชนเมือนที่แสนเรียบง่าย ก็กลับสร้างบรรยากาศให้เมืองนี้ดูสดใสขึ้นมาทีเดียว
เราลัดเลาะไปยังร้านกาแฟประชานิยม
สภากาแฟในบรรยากาศนั่งง่ายๆ
กับกาแฟดำใส่นมให้เราได้เพลินกับการเคลื่อนไหวตามวิถีระแวกนั้น
และความที่เมืองนี้เป็นเมืองที่มีวัดวาอารามค่อนข้างมาก
การเดินชมสถาปัตยกรรมที่ยังสมบูรณ์ ดูรายละเอียดที่มีเอกลักษณ์ทางวัฒนธรรม
ก็เป็นเรื่องที่เราสามารถใช้เวลาอยู่กับเมืองนี้ได้เพลินเลยครับ
ช่วงเย็นถ้ายังไหวพอจะขึ้นไปชมกับบรรยากาศวิวสูงของเมืองนี้
ก็สามารถไปยังพระธาตุพูสีได้ครับ ค่อยๆหาที่นั่งชมพระอาทิตย์
ที่ค่อยๆลับไป ชมบรรยากาศที่เมืองค่อยๆเปลี่ยนมาเป็นค่ำคืนกัน
ในส่วนตลาดกลางคืนเองก็เหมือนเราย้อนไปอีกยุคเหมือนกัน
เดิมที่ผมเคยมาตั้งแต่ยังไม่มีเต๊นท์หลังคา มีแต่หลอดไฟแบบไส้
ยุคนั้นคือคลาสสิคมากๆเลยครับ ปัจจุบันก็เปลี่ยนไปตามยุคสมัย
แต่ก็ยังคงเป็นเมืองที่มีเสนห์ที่ต้องมาเยือนกันสักครั้งสองครั้งกันแน่ๆครับ
.
สบายดีหลวงพระบาง
.
#placestyleblog
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
