9 พ.ค. 2023 เวลา 15:39 • ปรัชญา
อำเภอสัตหีบ

ของขวัญเล็กๆ จากอุบัติเหตุทางถนนอันชัน ฉ่ำ

แผลนั้น ยิ่งดูคล้ายคลึงกับของขวัญขึ้นไปเสียทุกที
ไม่ว่าจะเป็นของขวัญรอยเล็กๆ ที่ผมเพิ่งได้รับมาเมื่อเย็นวันนี้ หรือจะเป็นชิ้นอื่นๆที่ชวนให้ตะลึงมากกว่า
  • ทุกรอยล้วนแต่มีที่มา
  • มักจะตามมาด้วยความเจ็บปวด
  • แล้วมันกลับกลายมาเป็นของขวัญได้อย่างไร
ถ้าไม่มีแผลมันก็คงเป็นเรื่องง่ายกว่าในการทำสิ่งใดๆ
แต่ก็เพราะแผลนี้แหละครับ
ที่ช่วยให้ผมรู้สึกขอบคุณสิ่งเหล่านี้
  • ทุกๆความปกติสุขก่อนผมได้รับแผล
  • ดีแค่ไหนแล้วที่เป็นแค่นี้
  • ดีนะที่ยังรอดชีวิตมาได้
มันเป็นการง่ายกว่าที่เราจะสามารถใช้งานร่างกายได้อย่างสะดวก สะบายเมื่อเรานั้นไม่ได้เป็นแผล
  • มือไม่อาจหยิบจับสิ่งใดได้มั่นคงเท่าเดิม
  • หรือ ทนเปียกน้ำ, สบู่ได้นาน
  • หัวเข่าไม่อาจรับน้ำหนักได้เท่าเดิมเมื่อมันบวม
  • หรือ เดินเหินไปไหนต่อไหนได้คล่องแคล่ว
ทำให้ผมยิ่งอินกับสำนวนที่ว่า
การไม่มีโรคเป็นลาภอันประเสริฐ
แผลเล็กๆจะค่อยๆเลือนหายไป ส่วนแผลที่ใหญ่และลึกพอจะกลายเป็นแผลเป็นที่คงอยู่ไปกับเรา
แผลเป็น ก็เหมือนไดอารี่บนร่างกาย ที่ช่วยบันทึกความทรงจำและเหตุการณ์ที่เคยเกิดขึ้นกับเรา
เพียงได้เห็นรอยแผลเป็น (อาจจะมีการสัมผัสร่วมด้วยในบางคน) ภาพความทรงจำในอดีตแทบจะปรากฏขึ้นมาตรงหน้า
  • ทั้งชวนให้คิดถึง
  • ทั้งอยากลืมเลือน
ขอขอบคุณ
ของขวัญทุกๆชิ้น
ที่ได้เคยเกิดขึ้น ผ่านเข้ามา และจากไป ที่ได้มาเตือนให้เรา รอบคอบและระมัดระวังมากยิ่งขึ้น
รวมถึงคุณค่าในความธรรมดา จากความปกติสุขของร่างกายทั้ง ก่อนจะเป็นแผล จนกระทั่งแผลได้จากเราไป
โฆษณา