# เรื่องเล่าจากเวียดนาม #
ตอนที่ 26 ทัวร์รถเมล์ 2
ตอนที่แล้วผมเล่าเรื่องรถเมล์ไปชายแดนกัมพูชา ซึ่งกว่าจะรู้
ก็ใช้เวลานานเป็นปี ปกติผมต้องไปชายแดนทุกเดือนเพื่อไป
แต้ม ออกจากเวียดนามเพื่อกลับเข้ามาใหม่ ช่วงหลังผมก็นั่งรถเมล์ไปและกลับถึงจะไม่สะดวกมากแต่สบายกว่า เพราะขับรถไปชายแดนไปกลับนั้นประมาณ 160 กว่ากิโลเมตร
ซึ่งถือว่าเหนื่อยมากเลยครับ การนั่งรถเมล์ไปกลับนั้นถือว่า
สบายกว่าขับรถไปเอง แม้ว่าจะไม่สะดวกเท่าขับรถไปเอง
แต่ก็ต้องบอกว่าสบายกว่าเยอะ
ส่วนทัวร์รถเมล์ในเมืองโฮจิมินนั้น ผมเริ่มจากสายที่ผ่านหน้า
บ้านโดยนั่งไปให้สุดทางแล้วก็นั่งกลับ ค่าโดยสารก็ถูกมาก
แค่ 8,000 ด่อง ประมาณ 12 บาทตลอดสาย แรกๆก็ขัดเขิน
นิดหน่อยแต่นั่งรถเมล์ไปซักระยะหนึ่งก็เห็นคนอื่นที่จำเป็นใน
การใช้ชีวิต เช่น เด็กนักศึกษา คนแก่ พนักงานออฟฟิศ ซึ่งเมื่อก่อนผมคิดว่าทุกคนต้องขับรถไปเอง แต่ความจริงคือมี
คนบางกลุ่มที่จำเป็นต้องใช้รถเมล์ เช่นคนขับรถมอเตอร์ไซค์
ไม่เป็น หรือขับไม่แข็งไม่ค่อยมั่นใจน้องพายเป็นคนหนึ่งที่ขับ
รถไม่เป็น
หน้าตารถเมล์ในเวียดนาม
ผมสารภาพว่าเริ่มทัวร์รถเมล์นั้นเป็นช่วงหลังที่ผมอยู่ใน
โฮจิมิน ซึ่งผมได้สำรวจรถเมล์นั้นได้แค่ประมาณสามสี่
เดือนเท่านั้น ก่อนจะกลับมาเมืองไทยผมก็เสียดายเหมือนกันว่าน่าจะทัวร์รถเมล์ให้มากกว่านี้5556 ทำให้รู้รถเมล์ไม่กี่สาย ส่วนการนั่งรถเมล์นั้นผมก็นั่งรถเมล์สุดสายแล้วก็นั่งกลับ แต่บางครั้งก็นั่งรถเมล์ต่อบางครั้งนั่งไปเรื่อยจนออกไปอีกจังหวัดเลยครับ เพราะเปิด Google Maps ดูคู่กับการนั่ง
รถเมล์ด้วยครับจะได้รู้ว่ารถเมล์ไปทางไหน
# เรื่องเล่าจากเวียดนาม#
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
