เหตุผลที่พรรคแนวอนุรักษ์นิยมยังขายได้ในไทย
รุ่นน้องคนหนึ่ง ซึ่งเป็นเด็กวัยรุ่น Gen Z มาบ่นให้ผมฟังถามว่า "ทำไมถึงยังมีคนคิดที่จะไปเลือกพรรคของประยุทธ์และประวิตรอีก ทั้งๆที่อยู่มาตั้ง 8 ปีแล้ว...?"
คำถามนี้เป็นคำถามที่ตอบไม่ยาก แต่ปัญหาอยู่ที่ว่าจะตอบอย่างไรให้เข้าใจตรงกันทุกๆฝ่าย ผมคิดอยู่พักหนึ่ง จึงตอบกลับไปด้วยใจที่พยายามอธิบายว่าที่ยังมีคนคิดจะเลือกอยู่เพราะ "เหตุผล" ของคนแต่ละกลุ่มมันไม่เหมือนกัน
เหตุผลที่ว่านี้รวมทั้งอุดมการณ์และผลประโยชน์ที่แต่ละพรรคพึงจะจัดหามาให้ เรื่องนี้เป็นเรื่องที่ปกติมากๆในสังคมที่มีการเลือกตั้งน่ะครับ อย่างที่อเมริกา คนแก่ๆ คนเคร่งศาสนา คนจากทางภาคใต้ หรือคนจากรัฐอย่าง Texas นี้เขาก็มักจะเลือกพรรค Republican เพราะนโยบายและทัศนคติผู้นำมันเป็นไปในทิศทางเดียวกับชุมชนและสังคมที่เขาอยู่
ของไทยก็เหมือนกัน ถ้าถามว่าทำไมคนยังเลือกพรรคพลังประชารัฐ หรือรวมไทยสร้างชาติกันอยู่ ก็คงตอบได้ว่าเพราะพรรคนั้นเขานำเสนอนโยบาย หรือมีท่าทีที่ตอบโจทย์ ตรงใจ และสมประโยชน์กับฐานเสียงของเขาน่ะครับ
อีกอย่างคือเรื่องแบบนี้นอกจากนโยบายและทัศนคติผู้นำพรรคแล้ว มันยังอยู่ที่วิธีและรูปแบบการ Convince การโน้มน้าวจูงใจฐานเสียง กลุ่มมวลชนด้วย
วิธีแบบพรรคพลังประชารัฐ และรวมไทยสร้างชาติที่เน้นชี้ไปตรงๆเลยว่าพรรคฝ่ายตรงข้ามรัฐบาลตอนนี้มีแนวคิดอย่างไร ขัดกับแนวทางของคนกลุ่มที่มีฝักใฝ่ตัวเองอยู่กับแนวคิดอนุรักษ์นิยมอย่างไร
อะอย่าง MV โปรโมทพรรคประชาธิปัตย์น่ะ เด็กสมัยนี้ และพวกนักศึกษาหลายคนบอกเป็นเสียงเดียวกันว่ามันเชย ให้ชวน หลีกภัยมาทำท่าตีกลองสะบัดชัย ทำเป็นเตรียมศึก เด็กเขาแซวกันว่า "หลงยุค"
แต่ก็ปฏิเสธไม่ได้ว่ามันเป็นภาพที่ยัง "ขายได้" ในคนกลุ่มที่เป็นฐานเสียงอยู๋ แม่ยกพรรคประชาธิปัตย์เห็นแล้วชอบอกชอบใจกันเป็นแถว ทุกวันนี้ อสม. บางคนในชุมชนตามต่างจังหวัดยังส่งไลน์สวัสดีกันพร้อมคลิป MV ประชาธิปัตย์อยู่เลย
คือ ในโลกออนไลน์ทุกวันนี้เราเห็นกระแสธนาธร กระแสทิม พิธา และพรรคก้าวไกลมาแรงก็จริง แต่ก็ไม่ใช่ว่ากระแสพรรคอื่นมันหมดไปซะเมื่อไร พรรคอื่นเขาก็ยังมีฐานเสียงเดิม มีนโยบายออกมาขายฐานเดิมได้อยู๋ ขึ้นกับแค่ว่าจะได้ ส.ส. มากหรือน้อย เท่านั้น
ที่สำคัญเลยที่ผมอยากจะเสนอไว้ คือ ในสังคมต่างจังหวัดทุกวันนี้ มันไม่เหมือนกรุงเทพครับ ชาวบ้านชาวช่องจำนวนมากเขายัง "เลือกคน" ไม่ใช่ "เลือกพรรค" ถ้าได้ลองไปคลุกคลีกับสังคมที่มีความเป็นชุมชนมากๆจะเห็นได้ชัดเลยว่า "cult of personality" หรือ การรักที่ตัวบุคคล มันขายได้เสมอ
เพราะฉะนั้นนักการเมืองท้องถิ่นที่ทำงานติดพื้นที่ ยังไงคนก็รัก และตามไปเลือกอยู่ดี ไม่ว่าเขาจะย้ายไปอยู่พรรคไหน จะพรรคฝ่ายหัวก้าวหน้า หรือพรรคฝ่ายอนุรักษ์นิยม การเมืองมันไม่มีคำตอบหรือสูตรสำเร็จตายตัว มันถึงมีวลีที่ว่า "เลือกคนอย่างเดียว ไม่ต้องเลือกพรรคก็ได้" ไงครับ
คนจะเป็น ส.ส. ในต่างจังหวัดถ้าเขามั่นใจว่าคะแนนนิยมเขาดี เขาจะย้ายพรรคก็เป็นเรื่องที่ทำได้ เขาจะย้ายไปอยู่ฝั่งหรือพรรคที่มีชื่อเสียงไม่ดีในสายตาของสื่อมวลชน หรือคนในกรุงเทพ ชาวบ้านก็อาจจะยังเลือกเขาอยู่ เพราะเขาทำงานมวลชน ทำงานกับพื้นที่ น้ำไม่ไหล ไฟดับ งานแต่ง งานศพ เข้าถึงลูกถึงเต้า ชาวบ้านก็รัก อยากไปอยู่พรรคไหนไม่มีใครว่าหรอก
อีกอย่างมันมีเรื่องของการของบมาลงจังหวัดด้วย คนจะเป็น ส.ส. หรืออยากเป็น ส.ส. เขาก็ต้องดิ้นรน เขาก็อยากจะเป็น ส.ส. ในพรรคที่มีโอกาสได้จัดตั้งรัฐบาล เพื่อจะได้ของบง่ายๆ ผลักดันกฎหมายง่ายๆมีคนช่วยคอยหนุนในโครงสร้างการเมืองระดับชาติ
ข้อเท็จจริงตรงนี้เป็นสิ่งที่บางคนก็อาจจะไม่ได้สังเกต
ผมขอยกตัวอย่างอีกประเด็นหนึ่ง เมื่อไม่กี่เดือนก่อน ผมได้มีโอกาสพูดคุยกับว่าที่ ส.ส. ท่านหนึ่งที่เคยเป็นข่าวย้ายจากพรรคที่มีแนวคิดหัวก้าวหน้า ไปซบพรรคขั้วอนุรักษ์นิยม ในงาน gala dinner ที่กรุงเทพ ผมถามเขาตรงๆในฐานะคนที่เคยร่วมงานกันมาก่อน
"คุณ... ผมถามคุณจริงๆนะ นึกยังไงถึงได้ย้ายพรรควะ?"
คำตอบเขาสั้นมาก สั้นจริงๆ เขาตอบผมว่า "พรรคเดิมเขาไม่สนับสนุนทางด้านการเงินผมไงครับ เล่นการเมืองไม่มีเงินมันไม่ได้ และที่สำคัญคือ ผมไม่มีเงินมากพอ ผมก็ต้องดิ้นรนไปหาพรรคที่มีทรัพยากรพอจะให้ผมใช้ลงพื้นที่ และ support งานมวลชน งานชุมชนของผม มัน as simple as that เลยครับ"
เห็นไหมครับ เหตุผลของคนมันมีมากกว่า 108 ประการ คนจะเป็นนักการเมืองท้องถิ่นในต่างจังหวัด บางทีพรรคมันไม่สำคัญหรอกครับ สำคัญแค่ว่า "ถึง" หรือเปล่าแค่นั้น
- 21
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
