บ่อแห่งบุญกุศล
ต่อไปนี้ให้พากันตั้งอกตั้งใจจะพูดธรรมะย่อๆ ให้ฟังสักเล็กน้อยจะพูดถึงวิชา "เจาะ" วิชานี้เป็นของยากไม่เหมือนวิชา "ขุด" และ "ไถ"คนเราอยากได้ความสุขกันทุกคน แต่ไม่ค่อยจะรู้ว่า สิ่งใดเป็นความสุข ความสุขนี้ก็คือ ตัวบุญกุศลนี่เองแต่บุญนี้เราจะหาได้จากที่ไหนบุญนี้เปรียบเหมือนบ่อน้ำและบ่อบุญหรือบ่อน้ำนี้ก็มีเป็น ๓ บ่อบ่อชนิดที่ ๑ ลักษณะตื้นเป็นแอ่งพอน้ำขังได้อย่างบึงหรือหนอง เป็นต้น บ่อชนิดนี้อาศัยประโยชน์ไม่ได้เท่าใดนักเพราะ
บางครั้งวัวควายหรือสัตว์ต่างๆก็พากันมาอาบมากินทำให้น้ำนั้นไม่บริสุทธิ์ถ้าจะใช้ก็ต้องกรองเสียตั้งหลายๆ หนจึงจะใช้ได้บ่อนี้เปรียบกับการ "บำเพ็ญทาน"ซึ่งมีอานิสงส์เพียงตื้นๆเหมือนกับน้ำที่ขังอยู่ในแอ่ง บ่อที่ ๒ มีลักษณะลึกกว่าบ่อชนิดแรกเป็นสระ (หรือสร้างน้ำ) วัวควายลงไปอาบไปกินไม่ได้ จะลงได้ก็แต่สัตว์บางชนิด เช่น กบหรือเขียด
แต่ถ้าเราจะนำมาใช้ก็ต้องกรองเสียก่อนเหมือนกันท่านเปรียบกับ "การรักษาศีล"ซึ่งมีอานิสงส์ดีกว่าทาน บ่อที่ ๓ มีลักษณะลึกเป็นบ่อบาดาลมีตาน้ำไหลซึมอยู่เสมอ จะใช้กินใช้อาบสักเท่าไร ก็ไม่หมดไม่สิ้นบ่อนี้ลึกมากจนแม้แต่ยุง (คือกิเลส) ก็ลงไปไม่ได้การขุดบ่อชนิดนี้ ต้องใช้เหล็กที่แข็งแรงมั่นคงและท่อก็ต้องใช้ท่อเหล็กเจาะลงไปจึงจะถึงน้ำบาดาลนี้ ท่านเปรียบบ่อนี้เท่ากับ "การภาวนา"คือต้องใช้สติปัญญาและความวิริยะขันติอย่างมาก
จึงจะขุดน้ำบ่อนี้สำเร็จ
"สติ" ก็คือ ความแน่นเหนียว
"วิริยะ" ก็คือ เหล็กแข็ง
เมื่อใช้ "ขันติ" เจาะลงไปถึงพื้นบาดาลแล้ว
ผลที่ได้รับก็คือ "บุญกุศล"
ซึ่งจะไหลซึมซาบอาบมาไม่ขาดสาย
เหมือนน้ำอมฤต ที่ยังความชุ่มชื่น
ให้เกิดแก่จิตใจอยู่เสมอทุกกาลเวลา
ท่านพ่อลี ธมฺมธโร
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
