หลายท่านช่วยตอบแล้ว ขอตอบอีกมุมมองนึง
เมตตา ด้วยปัญญา
รักตนเองและสัตว์ทั้งหลายที่เป็นเพื่อนร่วมเกิดแก่เจ็บตาย รับผลกรรม มีร่างกายที่เป็นทุกข์เหมือนกัน
-รักสรรพสิ่งทั้งหลายเหมือนรักตัวเอง เค้าก็ทุกข์ เราก็ทุกข์ ถึงจะเลวร้ายยังไงก็เกิด แก่ เจ็บ ตาย ไม่ต่างกับเรา แต่เค้าไม่รู้จึงทำผิดอยู่เรื่อยๆ
กรุณา ด้วยปัญญา
สงสารตนเองและสัตว์โลกทั้งหลาย หากช่วยได้จะช่วยเต็มที่ตามกำลังที่มี
-เห็นเค้าทุกข์ก็สลดใจ สงสารอยากให้เค้าพ้นทุกข์ น่าสงสารที่เค้าไม่รู้เหตุแห่งทุกข์จึงสร้างทุกข์เพิ่มเรื่อยๆ
มุทิตา ด้วยปัญญา
ดีใจ ยินดี ต่อตนเองและสัตว์โลก ไม่อิจฉาเมื่อสัตว์โลกทั้งหลายมีความสุข พ้นทุกข์ได้
-ยินดี ดีใจที่เค้ารู้จักทุกข์ พ้นทุกข์แล้วหวังว่าจะไม่กลับมาทุกข์อีก
อุเบกขา ด้วยปัญญา
วางเฉยต่อทุกข์ที่เกิดกับตนเองหรือสัตว์โลก ไม่หงุดหงิด ไม่รำคาญใจเมื่อเกินกำลังไม่สามารถช่วยได้ในขณะนั้น แต่ถ้ามีโอกาสแก้ไข หรือช่วยได้จะทำทันที
-น่าเสียดายที่ยังไม่ถึงเวลาที่เค้าจะพ้นทุกข์ แต่ถ้าถึงเวลานั้นเราจะช่วยเค้า ตอนนี้วางกำลังใจไว้ก่อน
ทั้งสี่ข้อต้องประกอบด้วยปัญญาพิจารณาให้ดีก่อนเสมอ หากใช้กับคนไร้ศีลธรรม ไร้เหตุผลเป็นคนปทปรมะ พูดไม่ได้แนะนำไม่ได้อาจเกิดผลเสียต่อตนและกำลังใจตนเอง
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
