หลังจากจบบทสนทนา
คุยเรื่องสัพเพเหระเยอะแยะแล้วก็ได้เวลาวางสาย
พรุ่งนี้กูมีงานเข้า ลูกค้านัดจะรีโนเวทห้องว่ะ วางก่อนนะเว้ย
เห็นเพื่อนได้ดีก็ดีใจด้วย
มันสมัครงานไปเรื่อยและแทบทุกที่ตอบปฏิเสธเพราะโดนต้มยำกุ้งกันไปถ้วนทั่ว แต่มันไม่ยอมแพ้ งานเล็กงานน้อยทำหมด จนมาเจอช่างคู่บุญรับรีโนเวทบ้านกับคอนโด
พอได้ว่ะ แต่กูก็ยังร่อนใบสมัครอยู่เหมือนกัน งานนี้ยังลุ่มๆดอนๆอยู่เลย
ตอนนั้นมึงก็ไม่น่ารีบออกนี่หว่า
ก็พวกแม่งนั่นล่ะนัดกันออกแล้วเสือกเปลี่ยนใจ กูอุตส่าห์วางแพลนงานบริษัทกับเงินทุนไว้แล้ว ห่าเอ้ย
มันสบถเสียงดังมาตามมือถือ
ช่างแม่งเหอะ กูว่าจะชวนมึงไปเป็นเพื่อนหน่อย น่า ก็มึงว่างนี่หว่า คนอื่นกูไม่ถนัดปาก มึงนั่นล่ะดีแล้ว
เออ พวกมึงก็แปลก เห็นกูว่างตลอดเวลาหรือไงวะ
ก็ใช่น่ะสิ เสี่ยอย่างมึงนี่ล่ะ
เออ เอาเข้าไป กูน่ะลูกจ้างเว้ย
ลูกจ้างกิตติมศักดิ์อย่างมึงนี่ล่ะ
เออ ไปก็ไป
ถัดมาอีก2-3เดือน
เสียงคุยเหมือนไม่ค่อยสู้ดี
อะไรของมึงวะ
แฟนกูบอกเลิกกูเมื่อ2วันก่อนว่ะ
เฮ้ย! ไหนว่าจะหมั้นจะแต่งแล้วไงวะ พวกกูก็เตรียมตัวไว้แล้ว
เขาบอกเลิกกู บอกว่าเราไม่เหมาะกัน กูมันจน แล้วเพิ่งมาบอกกู ทำไมไม่รีบบอกกูแต่แรกเลยวะ กูก็จนมาตั้งนานแล้วนะเว้ย ไม่ใช่เพิ่งจะจนตอนนี้
มึงใจเย็นๆก่อน ทะเลาะกันหรือเปล่าวะ ถ้าใช่ มึงก็ค่อยๆง้อสิวะ
มันร่ายยาวมาเรื่อยด้วยน้ำเสียงที่ยังไม่สู้ดี เล่าเรื่องต่างๆที่มันคุยกับแฟนตอนถูกบอกเลิก
น้ำตาท่วมจอ
วันก่อนกูเกือบขับรถชนรถบรรทุกแล้ว กะว่าให้แม่งตายๆไปเลยดีกว่า
(ชิบหายแล้ว นี่คิดสั้นเลยรึ)
มึงใจเย็นๆก่อนสิวะ เออ แม่มึงเป็นไงบ้าง เห็นว่าตอนนั้นเกือบเข้าโรงพยาบาลนี่หว่า
(รีบเปลี่ยนเรื่อง หันเหความสนใจ)
แม่กูไม่ได้เป็นอะไรนี่หว่า มึงจำผิดแล้ว
เออ กูคงจำผิดสลับกับลูกค้า แล้วนี่มึงพาแม่มึงไปไหว้เจ้าหรือยังวะ เพิ่งจะหลังตรุษจีนนะเว้ย คนซานิดหน่อยแล้ว
พาไปแล้ว นานๆกูจะมีเวลาที
(ยัง ยัง มันยังไม่ดีขึ้น)
นั่นล่ะมึง ลูกกตัญญูดีเด่นเลยนะเว้ย เสาหลักประจำบ้าน กูก็ไม่ได้เจอแม่มึงตั้งนานแล้ว ฝากสวัสดีด้วยล่ะ
เออ กูจะบอกให้
มึงนี่ดีนะ ดูแลแม่อย่างดี แม่มึงนี่ล่ะคนสำคัญที่สุดในชีวิตมึงล่ะ ยิ่งตอนนี้แล้วด้วย กูว่าพรุ่งนี้มึงพาแม่ไปตรวจร่างกายหาหมอแล้วพาไปไหว้พระไหว้เจ้าแก้เคล็ดแก้ชงดีกว่านะเว้ย
จริงของมึง นี่ถ้ามึงไม่พูดกูคงลืมไปหมด เห็นบ่นว่าไม่ค่อยสบายตัวด้วย
เออๆ นั่นล่ะมึง รีบเลย พรุ่งนี้เลย
(ดูท่าทางจะลืมๆเรื่องที่โทรมาคุยแล้ว)
กูยังไม่ลืม แต่กูต้องขอบใจมึงที่ช่วยเตือนสติกูก่อนที่จะทำอะไรบ้าๆลงไป
แม่ง มึงก็เลิกคิดถึงเรื่องนั้นไปเหอะ แม่มึงนี่ล่ะสำคัญกว่าใคร
เออๆ งั้นแค่นี้ก่อน เดี๋ยวกูคุยกับแม่กูก่อน แล้วค่อยนัดหมอ
แล้วมึงอย่าเสือกคิดอะไรวูบๆอีกล่ะ เดี๋ยวพวกกูขาดขาไพ่ไปอีกคน
เออๆ
ดีแล้วมึง
ถัดมาไม่นาน มันโทรมาคุยด้วยตามปกติด้วยน้ำเสียงแจ่มใส ไม่มีท่าทางอมทุกข์เหมือนตอนก่อน
ว่าจะทำคู่ไปกับงานประจำนี่ล่ะ กูว่าไม่เลว นี่น้องกูก็เอาลูกมันมาให้กูเลี้ยงอีกแล้ว วุ่นวายชิบเป้ง 2คนแล้วนะเว้ย
เออ มึงจะได้ไม่ว่างไงวะ
จริง เออ ยังไงกูก็ขอบใจมึงด้วยที่คุยกับกู วันนั้นกูไม่รู้จะคุยกับใครดี มึงก็ว่างพอดี
เวร พวกมึงนี่เหมือนกันหมด เห็นกูว่างนักหรือไงวะ
ก็ใช่น่ะสิ
กูน่ะลูกจ้างนะเว้ย
ลูกจ้างกิตติมศักดิ์อย่างมึงเนี่ยนะ 555
555
(เลิกฟุ้งซ่านคิดสั้นได้ก็ดีแล้วมึง)
- 2
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
