ชื่อเรื่อง รัชทายาทบัญชา
ผู้เขียน ม่านม่านเหอฉีตัว
ผู้แปล เกาลัดเดือนสิบสอง
จำนวน 2 เล่มจบ
สำนักพิมพ์ everY
พระเอก องค์รัชทายาทฉีเซียว
นายเอก ตงหลิงไป๋เริ่น ซื่อจื่อแห่งหลิ่งหนาน
รีวิว
แนวจีนโบราณการเมืองแก้แค้นชิงบัลลังก์ทวงคืนความยุติธรรม นายเอกตงหลิงไป่เริ่น ซื่อจื่อแห่งหลิ่งหนานบุตรที่บิดาไม่รักตระกูลมารดาไร้อำนาจ ซ้ำยังถูกชายารองที่เป็นที่โปรดปราณวางแผนให้มาเป็นตัวประกันหยิบยืมเสบียงที่เมืองหลวง แม้ว่าได้รับการดูแลอย่างดีแต่ก็ไร้ซึ่งอำนาจเปรียบได้ดั่งหมากสังเวยตัวหนึ่ง
องค์รัชทายาทฉีเซียวโอรสของฮ่องเต้พระองค์ก่อนกับฮองเฮาหลังกำเนิดบิดาตายในสนามรบแต่มีราชโองการแต่งตั้งบุตรชายเป็นองค์รัชทายาทต่อหน้าสภาขุนนาง แต่ตระกูลเฝิงและอาต่างมารดาของฉีเซียวชั่วช้าคิดชิงอำนาจหลานบังคับให้มารดาของฉีเซียวสละชีวิตเพื่อรักษาชีวิตของฉีเซียวไว้
ฉีจิ้งทำทีขัดไม่ได้ขึ้นครองบัลลังก์รับฉีเซียวเป็นลูกเลี้ยงดูปรนเปรอตั้งใจให้เสียคนแล้วจะให้ฉีหวาบุตรชายของตนครองตำแหน่งรัชทายาทแทน โชคดีที่ฉีเซียวได้องค์หญิงใหญ่ตุนซู่ป้าแท้ๆเลี้ยงดูเข้มงวดจนเติบใหญ่ ฉีเซียวกตัญญูทำตามที่เสด็จป้าบอกทุกอย่าง จนมาเจอไป่เริ่นที่เป็นตัวประกันจากหลิ่งหนานก็ชอบพอตั้งแต่ครั้งแรกที่เห็นยิ่งพอเห็นอีกฝ่ายมีคนรักที่เป็นสหายร่วมเรียนก็อิจฉาคิดวางแผนช่วงชิงอีกฝ่ายมาเป็นของตน โดยใช้พี่สาวของไป่เริ่นเป็นข้อแลกเปลี่ยน
ไป่เริ่นยอมเอาตัวเองเข้าแลกแทนพี่สาวเพราะไป่เริ่นรักพี่สาวและแม่มาก ฉีเซียวเป็นองค์รัชทายาทที่เผด็จการ โหดเหี้ยม เอาแต่ใจ ชอบบงการ ไป่เริ่นเป็นซื่อจื่อเก็บกดเย็นชาไร้อำนาจหวาดกลัว พอมาอยู่ด้วยกันต่างเรียนรู้กันและกันตอนแรกฉีเซียวไม่จริงใจกับไป่เริ่นตั้งใจใช้ไป่เริ่นเป็นเหยื่อจนเกือบตาย แต่ตัดใจฆ่าไม่ลงไปรับกลับมาก่อน
ไป่เริ่นตอนแรกหวาดกลัวฉีเซียวมาก แต่พอยิ่งรู้จักได้รับการปกป้องดูแลที่แสนเผด็จการของฉีเซียวและได้เรียนรู้การปกครองจากอีกฝ่ายก็เลื่อมใสจากใจจริงยอมรับให้อีกฝ่ายบัญชาชีวิต ไป่เริ่นเมื่อรู้ใจตัวเองก็มอบยันต์บัญชาให้ฉีเซียว ทะเลาะกันฉีเซียวจึงแบ่งยันต์บัญชาเป็นสองชิ้นมอบชีวิตให้ไป่เริ่นเช่นกัน ทั้งสองฝ่าฟันอุปสรรค วางแผนการแก้แค้นเอาคืนกับฝั่งฮองเต้และหลิ่งหนานจนบรรลุเป้าหมายได้อยู่ด้วยกันในที่สุด
เนื้อหาดำเนินไปอย่างเข้มข้นสลับกับบทหวานอบอุ่นของพระนาย ฉีเซียวคลั่งรักช่างเอาใจขี้หึงพอกันกับไป่เริ่นที่ขี้หึงขี้อ้อนแสนงอนขยันหาข้ออ้างมาดึงฉีเซียวไว้กับตัว ฉีเซียวปวดใจเก่งแม้รู้ถึงลูกไม้ตื้นๆที่ไป่เริ่นใช้ก็ไม่อาจหักห้ามใจทำร้ายอีกฝ่ายได้
ความอบอุ่นในสายสัมพันธ์ครอบครัว องค์หญิงใหญ่ตุนซู่เป็นป้าที่รักหลานมาก อบอุ่นมากแม้อยากให้หลานแต่งงานกับลูกสาวตัวเองแต่เห็นหลานรักกับไป่เริ่นตอนแรกไม่พอใจแต่สุดท้ายก็ทนปวดใจไม่ได้พยายามหาทางช่วยให้ทั้งสองได้เจอกันพอหลานปฎิเสธก็จนใจ ความรักความผูกพันของโหรวจยากับไป่เริ่นที่ห่วงหาอาทรกัน ความเข้าอกเข้าใจเจ้านายของซุนจือและเจียงเต๋อชิงที่มีต่อฉีเซียวและไป่เริ่น นิยายเรื่องนี้ถือว่าครบรสค่ะ
Nc โคมแต่มีโมเม้นน่ารักอบอุ่นหวานละมุนทั้งเรื่อง
โมเม้นพระนาย มีให้อบอุ่นหัวใจตลอดเรื่อง พระนายรักกันมากสายคลั่งรักทั้งคู่ แม้เหตุการณ์จะเข้มข้นแต่ในจวนรัชทายาทหวานมาก พระเอกตอนแรกไม่จริงใจกับนายเอกแค่ชอบและจะใช้ประโยชน์แต่ยิ่งใกล้ยิ่งสงสารยิ่งลึกซึ้งถึงขั้นยอมแลกชีวิตตัวเองเพื่อนายเอก นายเอกตอนแรกกลัวพระเอกมากแต่พอได้รับความอบอุ่นจากการปกป้องอย่างเผด็จการของพระเอกกลายเป็นตัวเองอาลัยอาวรเสียเอง รักพระเอกจากใจจริงจนอยากเข้มแข็งขึ้นเพื่อมีประโยชน์กับพระเอก พระเอกสายโหดแต่ดูแลเอาใจเก่ง นายเอกขี้อ้อนขี้หึง
การเมือง เข้มข้นแต่ไม่บรรยายละเอียดเพียงแต่บอกว่าทำอะไรอ่านได้สบายไหลลื่น
ความรู้สึกต่อตัวละคร
พระเอกฉีเซียวเผด็จการเก่งฉลาดมากแผนการในการปกครองคนทำโทษและให้รางวัลเด็ดขาดชัดเจนแต่กับไป่เริ่นอบอุ่นค่อยๆสอนให้ไป่เริ่นได้เติบโตเรียนรู้ในการปกครองคนปกครองเรือนจนถึงปกครองแคว้น
ฉีเซียวชอบบอกไป่เริ่นเป็นเด็กดีสั่งสอนได้ ไป่เริ่นหัวไวเฉลียวฉลาด ไหวพริบดีเรียนรู้สิ่งต่างๆจากฉีเซียวยิ่งเก่ง ความสัมพันธ์ในครอบครัวความรักขององค์หญิงใหญ่ที่มีต่อฉีเซียวอบอุ่นมากดีมากและความรักที่ไป่เริ่นทำเพื่อโหรจยาพี่สาวและแม่ ที่ขาดไม่ได้เลยคือความฉลาดและเอาใจใส่ของเจียงเต๋อชิงที่มีต่อทั้งฉีเซียวและไป่เริ่นอบอุ่นน่ารักมาก
ฉากที่ประทับใจ
ฉากไป๋เริ่นมาขอพรวันชีซีกับฉีเซียว
โดยตอนขอพรไป่เริ่นจะจุมพิตฉีเซียวก่อนกล่าวคำขอพรสามประการคือ
ไป่เริ่นคลี่ยิ้ม ขยับประชิดไปด้านหน้า จุมพิตฉีเซียวอย่างแผ่วเบาเอ่ยกระซิบ
“หนึ่งขอ รัชทายาทอายุยืนพันปี”
ในใจฉีเซียวอุ่นวาบและพยักหน้า ไป่เริ่นประจบจุมพิตฉีเซียวอีกครากล่าวต่อ
“สองขอ พระองค์สุขภาพแข็งแรง”
ฉีเซียวลำคอแห้งผาก พยักหน้าซ้ำอีก ไป่เริ่นแย้มยิ้มขวยอาย เอ่ยเนิบช้า
“สามขอเราสองประหนึ่งนางแอ่นบนขื่อ อยู่ร่วมกันยืนยาวทุกขวบปี”
ฉีเซียวจรดหน้าผากชนกับหน้าผากของไป่เริ่น เอ่ยเสียงแหบพร่า
“ได้ ข้ารับปากเจ้าทุกประการ”
ผลงานนักเขียนเดียวกัน ทรราชหวนคืน , ปีนั้น…ที่ข้าคะนึงถึง
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
