มีมากก็พอเพียงเพียงพอ กินอยู่ในมื้ออิ่มต่อวัน ไม่กระสันลั่นล้าเหมือนแต่ก่อน
เราไม่ไปเขาเขาก็ไม่มาเรา ค่อยๆห่างกันจนรู้สึกไม่วุ่นวาย
แม้กระทั้่งสนิท สนิทมากก็แค่ เยี่ยมเยียน จนโทรส่งเสียง จนส่งการ์ตูนทัก
และทักสุดท้ายลูกหลานก็ส่งข่าวให้ไปร่วมงานเท่านั้น...ชีวิต