การเลือกตั้งนอกประเทศ
กระแสการเมืองการเลือกตั้งร้อนระอุในประเทศไทย ร้อนลามปามมาจนถึงคนไทยในนครนิวยอร์กกันเลยเชียว วันนี้ นิวยอร์กกู จะมาเล่าให้ฟังถึงเรื่องของการลงทะเบียนเลือกตั้งนอกประเทศกันครับ
ดึกๆ ของคืนวันนึงหลังจากที่เลิกงานมา ขณะที่กำลังจะนั่งละเมียดจิบเบียร์ ไถหน้าจอ ไอ้โจ้ก็กระโดดเข้ามาในห้องผม
“เฮ้ย ไอ้โต้ เมิงลงทะเบียนยังวะ?” ไอ้โจ้ถามผมเสียงเข้ม
“ลงทะเบียนไรวะ, ชิมช็อปใช้?” ผมกวน
“ไม่ใช่ว๊อย” โจ้ตอบกลับมา
“คนละครึ่ง?” ผมกวนต่อ
“หมดไปชาติกว่าแล้ว” โจ้ตอบ
“งั้นคนละเสี้ยว” ผมยังไปต่อ
“กวนส้นตีนนะเมิงเนี่ย” โจ้ตอบ
“งั้นไรวะ? 1-1-2?” ผมยังไม่เลิก 555
“โห แรงนะเมิง เด๋วติดคุก ไม่ได้ประกันออกมานะ” โจ้เล่นด้วย
“ไม่ให้ประกันตัว กรูก็อดข้าวสู้แมร่งเลย” ผมเล่นไม่เลิก
“เมิงอดข้าว แล้วเขาหิว เขาจะตายกับเมิงเปล่าล่ะ? พอๆ เหอะ กรูยอมล่ะ มึงนี่พากรูออกทะเลตลอดเลย กรูจะถามมึงว่าลงทะเบียนเลือกตั้งนอกอาณาเขตยัง? คืนสุดท้ายแล้วนะเว๊ย” โจ้บอก
“ยังอ่ะ ไม่ทำ ทำไมกรูต้องเลือกด้วยวะ เมิงเอาชนะสว.ได้เหรอ? เริ่มต้นยังไม่ทันทำเหรี้ยไรเลย ต่อให้เขาไปแล้ว 250” ผมตอบ
โอ๊ย!! ผมร้องเสียงหลง เพราะไอ้โจ้บ้องเข้าที่กลางกบาล ก่อนจะพูดต่อว่า
“สั้สสสสสส! ก็เพราะคิดแบบนี้ไง เมิง แมร่งถึงได้เป็นแบบนี้ เราต้องช่วยกันโว๊ย ทำ Thailand ให้เป็นแดนสไลด์อ่ะ” โจ้ตอบ ก่อนจะคว้าโทรศัพท์ผมไปกด ลงทะเบียน ขอใช้สิทธิ์เลือกตั้งนอกประเทศ “กรูลงทะเบียนให้มึงแล้วนะ เดี๋ยวเขาส่งใบเลือกตั้งมา อย่าลืมใช้สิทธิ์ด้วยล่ะ”
ผ่านไปสามสี่วัน ผมเห็นไอ้โจ้เดินเป็นหมารอกระดูก วนเวียนอยู่แถวกล่องจดหมายนั่นแหละ ปากก็บ่น ว่า เมื่อไหร่จดหมายบัตรใช้สิทธิ์เลือกตั้งจะมาซะที
จนในที่สุด คืนวันศุกร์ที่ 5 พฤษภา มันก็รีบวิ่งมาหาผมพร้อมกับซองเอกสารใหญ่ในมือ ก่อนจะเปิดซองออกอย่างตื่นเต้น พอเปิดซองออก เถเอกสารออกมาก็เห็นเป็นบัตรเลือกตั้ง 2 ใบ กับเอกสารกระดาษอีกสองปึก พร้อมซองกระดาษเล็กๆ ให้ใส่บัตรเลือกตั้งเข้าไป ก่อนที่จะให้เราส่งกลับไปให้กับสถาณฑูต ภายในวันจันทร์ที่ 8 เพราะเขาต้องส่งซองที่มีบัตรเลือกตั้งเราไปให้กับเขตที่เราอยู่ในทะเบียนบ้านที่ไทย
“ในที่สุด ก็มา เร็วๆ ไอ้โต้ มาเลือกใช้สิทธิ์เร็วๆ” โจ้เรียกเสียงดัง คงดังมากจน จี สาวไต้หวัน รูมเมทอีกคนของพวกเราต้องออกมาดูว่า มันจะคุยอะไรกันเสียงดังเบอร์นี้ 555
“พวกยูทำอะไรกันน่ะ?” จีถาม ผมยังไม่ทันจะอ้าปาก โจ้ก็รีบอธิบายใหญ่ ว่าประเทศไทยกำลังจะมีการเลือกตั้งครั้งใหม่ ปากก็บอกว่ามัน F**K SICK มากกับการเมืองไทย นี่จะรีบใช้สิทธิ์ เพื่ออนาคตของประเทศชาติ จี้ได้ฟังสุนทรพจน์ของโจ้มัน ก็คงอึ้งไปกับ Spirit แรงกล้าที่แผ่ออกมาจากมัน
"เราต้องร่วมมือร่วมใจกันเปลี่ยนแปลง เลือกคนดีย์เข้าสภา!" โจ้บอก
“โหนี่อะไรน่ะ ตั้ง 67 เบอร์?” จีถาม ก่อนโจ้ตอบไปว่า เป็นพรรคการเมืองของประเทศไทย
"67 พรรค? นี่มันเยอะอะไรเบอร์นั้น?” จีอึ้งไปกับจำนวนพรรคการเมืองของรัฐบาลไทย ก็อย่างที่เรารู้กันนะ พวกประเทศพัฒนาแล้วเนี่ยเขาจะมีพรรคการเมืองหลักๆ อยู่ 2 พรรค อย่างอเมริกาก็ Democrats กับ Republican และไต้หวันก็มี 2 พรรคหลักเหมือนกัน"
“จริงๆ ไทยแลนด์ก็มีอยู่ 2 พรรคเหมือนกันนะ พรรคนี้กับพรรคนั้น อยู่พรรคนี้ดีก็อยู่ อยู่พรรคนั้นดีก็อยู่” ผมอธิบายให้นางฟัง นางฟังแล้วก็งง แต่เหมือนจะเข้าใจ เอ๊ะ สรุป หมวยเข้าใจป่าววะเนี่ย 555
“เฮ้อ เมื่อไหร่บ้านเราการเมืองจะนิ่งบ้างนะ ประเทศชาติจะได้เจริญซะที” โจ้รำพึง นึกว่าอยู่บนเวทีปราศัยอย่างนั้นเลย
หลังจากเห็นกระดาษเลือกตั้งแล้ว หมวยจียังงงไม่หาย เพราะมันดูเยอะแยะไปหมด จนโจ้ต้องอธิบายต่ออีกว่า มันจะใช้สิทธิ์เลือกตั้งนอกอาณาเขต ก็เลยต้องทำให้เสร็จก่อนชาวบ้านเขาแล้วส่งบัตรกลับไปให้ที่ประเทศไทย
“โห ทำไมมันยุ่งยากขนาดนี้ล่ะ เปลืองกระดาษ เปลืองเวลา แถมบัตรเราจะไปถึงทันหรือเปล่า จะไปถึงมือจริงๆ หรือเปล่าก็ไม่รู้ ไหนจะค่าบัตร ค่าเอกสาร ค่ากระดาษ?” หมวยสงสัย แถมมาอีกเป็นชุด
“ทำไมเขาไม่ทำแบบออนไลน์? กรอกเอกสารต่างๆ ยืนยันตัวตน” หมวยถาม
“ทำแบบนั้นเขาโกงกินกันยากน่ะจ๊ะ ก็เลยแบบนี้ดีกว่า ง่ายดี มีไรบอกเอกสารหาย ไม่...
โอ๊ย!!!” ผมกวน แต่ยังไม่ทันจะตอบจบ ไอ้โจ้ก็โบกเข้าให้อีกล่ะ มึงนี่ เอะอะๆ โบกกรูตลอดเลยนะ เดี๋ยวกรูสวนมั่งอย่ามาร้องนะ
“มึงนี่ก็นะ แต่เออว่ะ ทำไมไม่ให้เราทำออนไลน์ไปเลยวะ” โจ้เห็นด้วย
“แต่ดีนะ ไม่ได้อยู่ประเทศแท้ๆ แต่กลับยังได้ใช้สิทธิ์” หมวยสงสัยอีกล่ะ โจ้ถึงกับสะอึก
“ทำไมเราจะใช้สิทธิ์ไม่ได้ล่ะ เราเป็นคนไทยนะ อย่างไรก็ต้องมีสิทธิ์ ไม่ว่าจะอยู่ที่ไหนก็ตาม!” โจ้เริ่มขึ้น จีมองโจ้ตาเริ่มขวาง
“ก็บ้านชั้น เขาไม่ให้น่ะ ไม่ได้อยู่ในประเทศก็ไม่ควรมีสิทธิ์!” หมวยก็ขึ้น
“ก็ชั้นคนไทย อยากจะใช้สิทธิ์ของความเป็นคนไทย ทำไมจะไม่สมควร? ไม่ใช่คนไต้หวันนะ ที่ไม่สนใจเรื่องการเมือง!” โจ้สวน แต่เหมือนจะไปเหยียบลงบ้านปุ่มการเมืองหมวยเหมือนกัน
“คนไทยแล้วไง ก็อยู่เมืองไทยป่าวล่ะ? ภาษีล่ะ เสียไหม? เขาลำบาก ประท้วงกัน ทำอะไรกับเขาหรือเปล่าล่ะ? ถ้าไม่ได้ทำอะไรก็อย่ามาบอกว่าเป็นคนไทยเลย!” หมวยลงอัลติ ติดคริ ติดสตั้นท์
โจ้หน้าแดง ทำไรไม่ถูก เรื่องการเมืองนี่มันคุยกันยากจริงๆ นะ พับผ่าซิ!
“เอาน่าๆ กฎบ้านใครก็บ้านมัน ” ผมรีบเข้ามาห้ามมวย ก่อนจะเอาเบียร์แจกคนล่ะป๋อง จบนะ!
หมวยคว้าเบียร์แล้วก็งอนตุ๊บป่องๆ ไปนั่งตรงระเบียง ผมเห็นก็ได้แต่ขำ มันก็มีเหตุผลของเขาอ่ะนะ มุมมองเรื่องของการใช้สิทธิ์ของแต่ละประเทศมันก็เรื่องของแต่ละประเทศ จะไปบอกว่าถูกผิด มันก็ความเห็นส่วนตัวทั้งนั้น ส่วนถ้าถามผมน่ะเหรอ ขอไม่ตอบ แต่เปิดเบียร์กินดีกว่า 555
โจ้ลากผมลงคะแนนเสร็จ พับใบลงคะแนนยัดใส่ซอง ก็เลียซองมือก็ยกซองไหว้เหนือกบาล นึกว่าทำบุญผ้าป่าอะไรประมาณนั้น “ขอให้ประเทศชาติเจริญขึ้นเถิดดด...” โจ้ขอพร แต่ก็ต้องสะดุ้งตอนที่ปิดผนึกซองจดหมาย เตรียมส่งกลับ
“ห่าน! ต้องให้กรูส่งเอกสารกลับไปให้ทันวันจันทร์ นี่คืนวันศุกร์แล้ว” โจ้บ่น วันเสาร์ - อาทิตย์ไม่ต้องพูดถึง ไปรษณีย์เขาปิด ถ้าไปหยอดตู้วันจันทร์ ก็ไม่น่าจะถึงในวันเดียว ว่าแล้วโจ้ก็หันมามองหน้าผม ทำตาหวานใส่
“อะไรของเมิง?” ผมถาม เพราะรู้ตัวดีแล้วว่า มันจะบังคับอะไรผม
“เมิงอ่ะ ไปส่งให้กูหน่อยนะ” โจ้บอก
“เดี๋ยวกูหยอดตู้ให้” ผมตอบ โจ้บอก หยอดตู้ไม่ได้ ไม่ทัน ผมต้องไปส่งให้มันอย่างเดียว เพราะวันจันทร์มันทำงาน Runner ทั้งวัน ก่อนจะขอร้องแกมบังคับ ผมไม่มีทางเลือก ก็ต้องสมยอมไปหยอดให้ที่สถานฑูตในวันจันทร์ เฮ้อ!
“ไปให้กรูหน่อยนะ พ่อคนดีย์!” โจ้บอก
หากชอบใจ ฝากกดติดตาม กดไลค์ อ่านเรื่องราวอัพเดทของ นิวยอร์กกู NYKU: New York Kitchen University เรื่องวุ่นๆ ของพวกเราพี่น้องคนไทย ที่แปลงร่างเป็นมนุษย์ห้องครัวในมหานครนิวยอร์กได้ที่นี่นะครับ ขอบคุณครับ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
