แก่นสารของการสอนคน
“เด็กสมัยนี้ มันทำไม” ประโยคสั้นๆ แต่ฟังแล้วรู้สึกถึงความต่อต้าน
เพื่อนรุ่นน้องผมเล่าให้ฟังว่า ลูกของเธอตอบกลับมาในขณะที่เธอกำลังตักเตือนสั่งสอน
ว่าสิ่งนี้ทำได้ สิ่งนี้ทำไม่ได้ สิ่งนี้ควร สิ่งนี้ไม่ควร แล้วก็ตบท้ายด้วยประโยคคลาสสิค “เด็กสมัยนี้”
ฟังดูแล้วเราก็แอบคิดในใจ”ไอ้เด็กสมัยนี้55 “
แต่ปัญหาที่เราควรจะมาสนใจ ไม่ใช่เด็กสมัยใหม่ทำไมถึงเป็นแบบนี้ แต่ควรจะเป็นว่า วิธีที่เราสอนๆกันอยู่ มันถูกหรือเปล่า
การที่เราสอนเขา เราสอนด้วยความรักความเข้าใจ หรือแค่อยากจะพูดจะบ่น ให้เด็กๆยอมรับกับสิ่งที่เขาทำผิดไป
ถ้าเป็นอย่างหลัง มันก็จะกลายเป็นเราที่กำลังยัดเยียดให้เด็กโตไปกับความรู้สึกที่ผิดแล้วกลายเป็นความรู้สึกต่อต้านกลับมาหรือเปล่า
วันนี้เพจใจดี จะมาเล่าเรื่องราวของคุณครูคนหนึ่ง ที่มีวิธีการสอนจากเด็กดื้อ กลับกลายเป็นคนดีในสังคมได้อย่างไร
ชายหนุ่ม ได้ถามชายชราคนหนึ่งว่า “ลุงจำผมได้ไหม”
ชายชราเงยหน้า พร้อมเอยปากปฏิเสธ
ชายหนุ่มยิ้ม แล้วพูดต่อ “ผมใจดี ที่เคยเรียนกับครูไง”
ชายชรายิ้ม แต่หน้าบ่งบอกว่าเขาจำไม่ได้
ชายชราจึงถามกับ ว่าสบายดีไหม แล้วตอนนี้ ทำงานทำการอะไรล่ะ
ชายหนุ่มยิ้ม แล้วตอบไปว่า “ผมเป็นครูครับ”
“ไม่เลวนะ เหมือนครูเลย”
“แล้วอะไรที่ ทำให้เธออยากเป็นครูล่ะ”
“ก็เพราะคุณครูนั่นแหละครับ” แล้วชายหนุ่มก็เล่าต่อ
“วันนั้นเพื่อนที่ห้องได้ไปฟ้องครูว่า มีเพื่อนในห้องแอบขโมยของเล่นของเขาไป”
“ครูได้บอกให้คนที่เอาของเล่นไป มาคืนเพื่อน”
“แต่ก็ไม่มีใครนำมาคืน ครูจึงเดินไปปิดประตูห้อง แล้วบอกให้นักเรียนทุกคนหลับตา”
“ครูจำได้ไหมครับ ว่าครูได้เจอของเล่นชิ้นนั้นในกระเป๋ากางเกงผม”
“แต่ครูก็ยังแกล้งที่จะค้น ทุกคนในห้องจนหมด แล้วบอกกับทุกคนว่าครูเจอของเล่นชิ้นนั้นแล้ว จึงสั่งให้ทุกคนเริ่มตาขึ้น”
“ครูไม่เคยเปิดเผยความลับนี้ของผม ไม่เคยพูดเลยว่าใครเป็นขโมย “
“วันนั้นเป็นวันที่ครูปกป้องเกียรติยศของผม และเป็นวันที่ผมอับอายที่สุดในชีวิต”
“ครูไม่เคยพูดอะไรเลยในเรื่องนี้ ครูไม่เคยเรียกผมไปดุด่าหรือสั่งสอนผมให้สำนึกผิดเลย”
“แต่นั้นกับเป็นการสั่งสอนผมได้แจ่มชัดที่สุด ผมตัดสินใจจะไม่ขโมยของใคร และจะไม่ทำเรื่องที่ไม่ดีอีก”
“ผมขอบคุณครูมากครับ มันทำให้ผมรู้ว่าเราควรจะสอนคนอื่นด้วยวิธีใด”
“ครูจำเรื่องนี้ได้ไหมครับ”
ชายชราตอบ “ครูจำได้แต่ว่ามีคนขโมยของเพื่อน แต่ครูจำไม่ได้หรอกว่าใครเป็นคนขโมย เพราะตอนที่ค้นกระเป๋าครูเองก็หลับตา”
“ถ้าครูต้องปรามเธอ โดยทำให้เธอต้องอับอาย นั่นคงแสดงว่า ครูไม่รู้วิธีสอนคน”
การที่ผมเล่าเรื่องนี้ให้ฟัง เพื่อจะบอกว่า การที่เราตำหนิ หรือ ใช้คำพูดประจาน และดูถูก ความคิดของเด็กรุ่นใหม่ๆ นั้นอาจจะไม่ใช่วิธีที่ถูก แต่การที่เราเข้าใจเด็กรุ่นใหม่ และให้โอกาสเขาได้เรียกรู้ว่าสิ่งใดถูกสิ่งใดผิด และช่วยแนะนำพวกเขาโดยใช้ความรักความเข้าใจ น่าเป็นสิ่งที่ถูกต้องมากว่า
เพราะแก่นสารของการสอนคนก็คือ ความเข้าใจ และให้โอกาส…
- 7
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
