ปัญหาแบบนี้เกิดขึ้นทุกองค์กร
หัวหน้าแต่ละคนก็มีศักยภาพมีความคิดมีความสามารถต่างกันหลายระดับ
อย่างน้อยการเป็นหัวหน้าก็มีความรู้ความสามารถ
ในระดับหนึ่งที่ผู้บริหารมอบหมายให้ดูแลหรือมีความเหมาะสมมากกว่าคนอื่นในเวลานี้
แต่ความสามารถความชำนาญการความเชี่ยวชาญนั้นไม่ได้เป็นตัวชี้วัดกับคำว่าการเป็นหัวหน้างานที่ดี
ในเรื่องทักษะการบริหารจัดการจิตวิทยาในการควบคุมคน การสร้างแรงจูงใจและสร้างขวัญกำลังใจอาจต่ำกว่าหรืออ่อนกว่าทักษะความชำนาญการก็เป็นได้
เรียนรู้หัวหน้างานพฤติกรรมความชอบทัศนคติให้ถ่องแท้อีกครั้ง ว่าเป็นหัวหน้าประเภทงานอย่างเดียว /เอางานแล้วเอาคนประจบ หรือทำงานและชอบคนทำงานทุ่มเท
พิเคราะห์ดูดีๆทุกคนต้องมีจุดดีและจุดด้อย ค้นหาดูนิดว่า เรายังมองไม่เห็นหรือเราที่เขายังมองไม่เห็น ก่อนถึงจุดที่จะพูดว่าท้อมากไปต่อไม่ได้หรือเบื่อมาก
หลักสำคัญที่ดีที่สุดที่เป็นความมั่นคงคือฝีมือในการทำงานของเราความสามารถศักยภาพและการเรียนรู้รับงานได้ทุกอย่างอย่างที่คุณพูด ต้องเป็นอย่างนั้นจริงๆ ค่าเงินค่าความสำคัญก็จะรวมศูนย์อยู่ที่ตัวคุณ
คนที่รู้งานในฝ่ายดีที่สุดก็คือคุณ
คนไม่ทำงาน ทำงานไม่เป็น ไม่มีศักยภาพ
ไม่มีความสามารถ ไม่มีฝีมือ วันหนึ่งจะถึงทางตัน
ซึ่งฝ่ายบริหารจะสามารถประเมินได้
ที่กล่าวทั้งหมดไม่ได้ให้ทน ทรมานแต่อย่างใด
เพียงถ้าวันหนึ่งคุณประเมินถึงขั้นที่ว่าความสำคัญของงานค่ะคุณไม่ได้หรือหัวหน้างานติดฝิ่นคุณ
จนเคลื่อนงานไม่ได้ถ้าไม่มีคุณสนับสนุนจัดการอยู่
ประจบด้วย งานคุณภาพ ผลงาน ความรู้ความสามารถ ศักยภาพ ซิครับลองดูตั้งนึง
เปลี่ยนความคิดเบื่อ ท้อ ท้อมาก เข้าโจมตีด้วยคุณค่า หัวหน้าเขลา ไร้ศักยภาพเท่านั้นที่จะไม่หือไม่อือ นั่งงง เมื่อถึงเวลาไปสร้างคุณค่าที่บ้านหลังใหม่
ทบทวน ประเมินดูดีๆครับ
เรียนรู้พัฒนาความรู้ความสามารถในงานณปัจจุบันขณะให้ดีที่สุด ในขณะเดียวกันก็มองโอกาสคู่ขนานไปด้วย เกมส์รับบทละครชีวิตดูบ้าง ทำงานเก่ง
ประจบงานประจบด้วยความสามารถ ไม่ต้องประแจง
ลืมตอบเลยว่าคิดยังไงกับหัวหน้า
อยากตอบว่าถ้าหัวหน้างานได้คนเก่งคนมีความรู้ความสามารถและประจบด้วยงานแต่ไม่ถึงขนาดประแจงจนเกินงาม
รู้จุดเด่นจุดเ้อยที่เราคอยเติมเต็มได้ อันนี้น่าจะมีเสน่ห์และน่าสนใจที่สุด
ที่หัวหน้าอาจจะต้องเแลี่ยนความคิดเปลี่ยน
ความสนใจและมองคุณค่ามากกว่าคนประแจง
นะครับ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
