ถ้ามาก ๆๆๆๆๆ เป็นเวลานาน ๆๆๆๆๆ ความรุนแรงของความรู้สึกก็จะหายไปเอง ถ้าคุณไม่ชิงฆ่าตัวตายไปซะก่อน (อาจฟังดูหน้าเศร้าอยู่บ้าง แต่มันก็เป็นความจริง)
.
ความรักก็ตาม ความคิดถึงก็ตาม ทุกวันนี้ผมมีวิธีคิดแบบนี้
การที่เรารัก แสดงว่าสิ่งนั้นต้องมีความน่ารัก เมื่อสิ่งนั้นมีความน่ารัก ก็แสดงว่าสิ่งนั้นมีความงาม แสดงว่าเมื่อเรารัก เรารักในสิ่งที่สวยงาม
ความรัก เป็นความปรารถนาอย่างหนึ่ง สิ่งนี้คงไม่มีใครปฏิเสธได้ ไม่ว่าจะมองจากแง่ไหน ยังไง ๆ ความปรารถนานั้นก็ตัวเราเข้าไปเกี่ยงข้อง ถึงที่สุด มันก็คือความปรารถนาเพื่อตัวเราเอง ฉะนั้นเมื่อเรารัก แสดงว่าเราปรารถนาสิ่งสวยงามเพื่อตัวเราเอง
เมื่อใดที่มีความปรารถนา แสดงว่าเรายังไม่มีสิ่งนั้น หลักคิดนี้ก็คือว่า คนเราไม่ปรารถนาสิ่งที่เรามีอยู่แล้ว คนเราจะปรารถนาก็เฉพาะสิ่งที่เราขาด เปรียบเหมือนความปรารถนาอาหาร เราไม่ต้องการมันเลยเมื่อเราอิ่ม ต่อเมื่อเราหิวเท่านั้นที่เราต้องการอาหาร แน่นอนว่าการสะสมอาหารเพื่อความหิวในวันพรุ่งนี้ ก็ยังแสดงว่าเราต้องการมันก็เฉพาะตอนที่เราหิวอยู่ดี ฉะนั้นเมื่อเรามีรัก แสดงว่าเราปรารถนาความงามเพื่อตัวเราเอง ซึ่งเรายังไม่มี
หมายความว่า เมื่อเรารักใครซักคน แสดงว่าคน ๆ นั้นย่อมมีความงาม เธอจึงน่ารัก จึงทำให้เรารัก และเรารักเพื่อเติมเต็มความงามที่เรายังไม่มี (รักจึงเป็นความปรารถนาที่จะให้ตัวเองดีขึ้น ไม่ใช่เลวลง)
ความคิดถึง เป็นอาการของผู้มีรัก เมื่อสิ่งอันเป็นที่รักไม่ได้อยู่กับเรา ยิ่งเมื่อสิ่งอันเป็นที่รักอยู่ห่างไกลเรามาก และไม่มีหนทางใด ๆ ที่จะทำให้เราพบเจอและใกล้ชิดสิ่งอันเป็นที่รักนั้นได้ และยิ่งเป็นใครซักคนที่เรารัก ความคิดถึงยิ่งรุนแรงเป็นทวี ความคิดถึงมีไว้เพื่อบอกเราว่า ความรักของเราต่อคน ๆ นั้นมีมากน้อยเพียงใด
.
เมื่อเรารัก เพราะต้องการความงาม และเมื่อสิ่งที่งดงามนั้นไม่อาจอยู่ใกล้เราได้ ขอเพียงเรามองเห็นเศษเสี้ยวแห่งความงามนั้นบ้าง (เพราะความงามมีเพียงหนึ่งเดียว) ความคิดถึงก็พอทุเลา
ผมจึงมองหาดวงตะวันยามเช้า
ผมจึงมองหาดวงตะวันยามค่ำ
ผมจึงมองดูมวลดอกไม้เล็ก ๆ และน้ำค้างบนปลายหญ้า
เพื่อมองหาประกายตาของเธอ
.
และเมื่อผมพบมัน
ก็เหมือนเราพบกัน
แม้ในตัวผมเอง
เพ้อชัด ๆ !!!
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
