วัฒนธรรมการกินแต่ละชนชาติโคตรแตกต่างกัน
อย่างเราเองก็เพิ่งเริ่มกินข้าวด้วยช้อนส้อม (และมีดในบางประเภทอาหาร) เมื่อไม่กี่ช่วงอายุคนนี่เอง เมื่อก่อนไม่ว่าชาวบ้านหรือชาววังก็จกข้าว 3 นิ้ว 5 นิ้วกันทั้งนั้น
เมื่อวัฒนธรรมตะวันตกเข้ามา จึงเริ่มใช้ช้อนส้อมในการรับประทานข้าว นัยว่าดูดีมีวัฒนธรรม ซึ่งจริงๆ แอดก็ว่าดี อาหารการกินของเรามันซับซ้อนขึ้น ไม่ใช่อาหารง่ายๆ แห้งๆ เหมือนที่คนไทยส่วนใหญ่กินกันสมัยก่อนกรุงแตก เรามีการผัด การแกง ฯลฯ และมีอาหารอีกหลายประเภทที่เปิบด้วยมือก็กระไรอยู่ ใช้ช้อนส้อมสะดวกกว่าเยอะ
กระนั้นการเปิบข้าวด้วยมือก็ไม่ได้ผิดอะไร ย้ำว่าในวัฒนธรรมของเราไม่ใช่เรื่องผิดอะไร
ทุกวันนี้เราก็ยังจกข้าวและกับข้าวบางอย่างด้วยมือในบางโอกาส (เชิญตรวจสอบตัวเองได้) ยิ่งข้าวเหนียวไม่ต้องพูดถึง ชาวเหนือและชาวอีสานบางกลุ่มที่รับประทานข้าวเหนียวเป็นอาหารหลักยังใช้มือจก (แน่นอน บางคนใช้ช้อนและส้อม) แอดเองกินข้าวเหนียวไก่ย่างด้วยช้อนส้อมยังไงก็ไม่อร่อย รู้สึกเกะกะ มองไปโต๊ะรอบข้างส่วนใหญ่ก็ใช้มือ จึงไม่ได้รู้สึกแปลกแยกอะไร แต่บางครั้งก็ใช้ส้อมจิ้มข้าวเหนียวนะ คือแค่ไม่อยากเลอะมือ ไม่ได้มีเหตุผลอะไรซับซ้อน
วัฒนธรรมการเปิบข้าวด้วยมือยังมีอยู่ในทุกชนชาติ บนไฟลต์ไปเมืองแขก (มาเลย์ อินโดฯ อินเดีย ฯลฯ) ผู้โดยสารส่วนหนึ่งอาจรับประทานอาหารบนเครื่องด้วยชุดช้อนส้อมที่จัดไว้ให้
แต่อีกส่วนหนึ่งก็จ้วงด้วยมือหน้าตาเฉย ลูกเรือบางคนเห็นแล้วก็รังเกียจ แต่แอดเห็นแล้วมีความสุข คืออย่างน้อยเค้าก็ไม่ลืมรากเหง้าของตัวเอง กินที่บ้านยังไง บนเครื่องก็กินอย่างนั้น
และการกินนาน (ในที่นี้เรียกว่าโรตีก็ได้) กับแกงแขกเขละๆ ด้วยช้อนส้อมมันอร่อยที่ไหน ขอแค่กินเสร็จเช็ดมือด้วย napkin ให้สะอาด อย่าไปเช็ดกับเบาะให้เลอะเทอะเปรอะเปื้อนก็แล้วกัน
แอดยังจำวันที่ยายป้อนข้าวด้วยมือได้ และยังจำภาพแม่ที่คลุกข้าวกับน้ำพริกและเปิบด้วยมือได้เช่นกัน ถามทำไมไม่ใช้ช้อน แม่แอดบอกกินงี้มันได้แรงอก "ได้แรงอก" ภาษาใต้แปลง่ายๆ อย่างรวบรัดคือ "สะใจ" แต่แม่แอดก็ไม่ได้กินอาหารด้วยมือทุกมื้อหรอก นานๆ จะเห็นแกทำแบบนั้น คนเราจะกินให้สะใจทุกมื้อได้ยังไง เรียกว่ากินตามกาละเทศะจะดีกว่า
สรุปว่ากินด้วยมือไม่ผิดอะไร แต่กินให้มันถูกที่ถูกทางถูกเวลานั่นแหละเหมาะสมที่สุด
เรื่องวัฒนธรรมการกินมีเรื่องให้เขียนถึงยืดยาว แอดก็ชอบ (แต่ขี้เกียจเขียน 555) ในเมืองไทยมีผู้เขียนเรื่องวัฒนธรรมการกินไว้อย่างน่าสนใจหลายท่าน เท่าที่นึกออกตอนนี้คือ ม.ร.ว คึกฤทธิ์ ปราโมช และวาณิช จรุงกิจอนันต์ ไปสวรรค์กันเรียบร้อยแล้วทั้งคู่ ใครสนใจลองไปหามาอ่านได้
ว่าแต่ตอนนี้อยากเปิบข้าวสวยร้อนๆ คลุกกับปลาทูจัง...
cr: ภาพประกอบจาก Internet
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
