นิทานเรื่องที่3:ความฝันของเจ้าแมงกระพรุนน้อย
กาลครั้งหนึ่ง
ในใต้ท้องทะเลที่เต็มไปด้วยสัตว์น้ำนานาชนิด พวกปลาต่างว่ายน้ำเพื่อหาอาหารและเพื่อเอาตัวรอด เหล่าสัตว์นักล่าก็ต่างมีหน้าที่ที่ต้องทำเพื่อเอาตัวรอดคือการล่าอาหาร
แต่ทว่ามีสัตว์น้ำจำพวกนึงที่ใช้ชีวิตเรื่อยไปไม่มีจุดหมายปลายทาง ไม่รู้ว่าใช้ชีวิตเพื่ออะไร เพื่อเอาตัวรอด เพื่อการหาอาหาร หรือการตามหาที่อยู่แห่งใหม่ นั่นคือเหล่าแมงกะพรุน
พวกมันได้แค่ล่องลอยตามสายน้ำไป ไม่รู้จุดหมายปลายทาง เหล่ากลุ่มแมงกะพรุนสีฟ้าใสที่กำลังล่องลอยตามกระแสสายน้ำไป ข้างๆ มีฝูงปลาแมคเคอเรลว่ายตามมาติด
แมงกะพรุนตัวน้อยท่ามกลางฝูงใหญ่ สังเกตุเห็นฝูงปลาแมคเคอเรลที่ว่ายตามกระแสน้ำมา เลยถามฝูงปลาไปอย่างสงสัย
"พวกคุณจะว่ายตามกระแสน้ำไปไหนกันน่ะ"
"ก็จะไปอพยพหาที่อยู่แห่งใหม่น่ะสิ" แมคเคอเรลตัวนึงตอบกลับมา
"ที่อยู่ใหม่เหรอ แล้วที่เดิมพวกคุณไม่ดีเหรอ" แมงกะพรุนน้อยมีทีท่าสงสัย
"ที่เดิมของพวกเราก็ดีแหละ แต่เพราะอาหารของพวกเรามันเริ่มจะหมดแล้ว ถ้าไม่อพยพมีหวังอดตายพอดี" แมคเคอเรลตัวเดิมตอบกลับมา
พูดจบแมคเคอเรลก็นึกอะไรออก พร้อมถามกับเจ้าแมงกะพรุนน้อยไปเช่นกัน
"แล้วแมงกะพรุนตัวน้อยอย่างเธอจะลอยตามกระแสน้ำ ด้วยเหตุผลอะไรล่ะ"
แมงกะพรุนน้อยเงียบไปสักพัก ก่อนจะตอบกลับเจ้าแมคเคอเรลไป
"ผมไม่รู้หรอกว่าไปทำไม ก็พวกแมงกะพรุนอย่างผมมีหน้าที่แค่ลอยตามกระแสน้ำไปเฉยๆ"
"เหตุผลแค่นี้เหรอ เธอไม่มีความฝันในการว่ายตามกระแสน้ำเลยรึไง" แมคเคอเรลถามกลับ
"ความฝันคืออะไร ชีวิตผมรู้จักแค่การล่องลอยตามกระแสน้ำไปเท่านั้น" เจ้าแมงกะพรุนตอบกลับไปด้วยเสียงปกติ แต่ก็แฝงด้วยความเศร้าเล็กน้อย
แมคเคอเรลมองที่แมงกะพรุนน้อย ก่อนที่จะเอ่ยกับแมงกะพรุนตัวน้อยว่า
"เอาล่ะ งั้นฉันจะบอกอะไรให้อย่างนะ บางครั้งคนเราควรมีความฝันในการใช้ชีวิตบ้าง ขืนแต่ใช้ชีวิตแบบแมงกะพรุนคงไม่มีดีหรอก"
"งั้นแล้วปลาอย่างคุณจะให้ผมทำไงล่ะ ให้ใช้ชีวิตแบบพวกปลาที่ต้องหาอาหารและที่อยู่แบบนั้นเหรอ"
แมคเคอเรลส่ายหน้าอย่างไว เจ้าแมงกะพรุนน้อยนี่มันไร้เดียงสาซะมัด
"ไม่ใช่แบบนั้น ที่ฉันบอกคือให้เธอนึกถึงความฝันในการใช้ชีวิตของเธอ เธออยากทำอะไร"
แมงกะพรุนน้อยที่ได้คิด ก็ได้นิ่งเงียบเพื่อครุ่นคิดอยู่ชั่วครู่ มันกำลังคิดว่าตั้งแต่ตนได้ถือกำเนิดขึ้นมา ตนเคยมีความฝันอะไรบ้างที่เคยมี คิดอยู่นานจนแมงกะพรุนน้อยเหมือนจะนึกออก ครั้งนึงมันเคยมีฝันที่จะว่ายน้ำขึ้นไปบนพื้นน้ำ เพื่อมองท้องฟ้าสีครามบ้าง อยากที่ใช้ชีวิตแบบไม่ต้องล่องลอยตามสายน้ำไปเพื่อรอให้เต่าจับกินเหมือนตัวอื่นๆ นั่นแหละคือความฝันของเจ้าแมงกะพรุนน้อย
มันแค่ต้องการจะลองว่ายขึ้นไปผิวน้ำดูสักครั้ง และไม่อยากลอยตามน้ำเฉยๆ จนโดนเต่าจับกิน เช่นนั้นเจ้าแมงกะพรุนเลยรู้ถึงความฝันของตน
"ผมรู้แล้วล่ะว่าฝันของผมคืออะไร"
"มันคืออะไรล่ะ" แมคเคอเรลถาม
"ผมอยากจะว่ายขึ้นบนผิวน้ำสักครั้ง" เจ้าแมงกะพรุนตอบอย่างมั่นใจ "และไม่อยากลอยตามน้ำเฉยๆ จนโดนเต่าจับกิน"
แมคเคอเรลที่ได้ยินก็พยักหน้าอย่างรู้สึกยินดีกับความฝันของเจ้าแมงกะพรุนน้อย ก่อนจะบอกไปว่า
"ถ้ารู้ฝันแล้วก็ทำมันเลย อย่าได้แต่รอช้าหรือมัวแต่ลอยตามน้ำ" พูดจบ เจ้าแมคเคอเรลก็ว่ายนำฝูงแมงกะพรุนไป ก่อนจะทิ้งท้ายไว้ว่า "แล้วจงเชื่อมั่นในฝันตัวเองให้ดีที่สุด ถึงแม้จะยากก็จงทำมันให้ดี"
แมงกะพรุนน้อยที่ได้ยินดังนั้น ก็รีบว่ายออกจากฝูงแมงกะพรุนไปทันที โดยไม่สนเสียงคัดค้านของเหล่าแมงกะพรุนตัวโตทั้งหลายว่าข้างบนมันอันตรายแค่ไหน แต่เจ้าแมงกะพรุนน้อยไม่สน เพราะมันต้องทำตามฝันของตัวเองให้สำเร็จ
ในเส้นทางของการว่ายถึงบนพื้นน้ำ ก็ยากลำบากตามที่เจ้าแมคเคอเรลบอกจริงๆ ทั้งฝูงเต่าทะเลที่เกือบจับเจ้าแมงกะพรุนน้อยกินลงท้อง แต่เจ้าแมงกะพรุนก็หนีรอดมาได้ และอุปสรรคต่างๆ ที่เจ้าแมงกะพรุนน้อยเจอทั้งกระแสน้ำที่คอยรบกวนหรือฝูงปลานักล่าต่างๆ
แต่เพราะความพยายามของเจ้าแมงกะพรุนที่ไม่ย่อท้อแต่ฝัน มันก็ทำได้สำเร็จแล้ว ตอนนี้เจ้าแมงกะพรุนกำลังลอยอยู่บนผิวน้ำ อากาศเย็นสบายพัดกระทบตัวแมงกะพรุนน้อย เสียงนกนางนวลร้องประสานเสียงบนฟ้า และท้องฟ้าสีครามที่เจ้าแมงกะพรุนน้อยใฝ่ฝันจะเห็นมานานแล้ว
ตอนนี้เจ้าแมงกะพรุนน้อยได้รู้แล้วว่า บางครั้งการที่มีฝันแล้วเราลองลงมือทำมันให้สำเร็จโดยไม่สนเสียงรอบข้างใคร ถึงแม้มันจะยากหรือเจอแต่อุปสรรค์แต่ยังไงผลลัพธ์มันก็ดีเสมอ และอีกทั้งเจ้าแมงกะพรุนก็ได้รู้ว่าการเอาแต่ใช้ชีวิตแบบแมงกะพรุน ลอยตามกระแสน้ำไปอย่างไม่มีฝันหรือจุดมุ่งหมายในชีวิตมันก็ไม่ได้ดีอย่างที่คิดหรอก
เพราะยังไงวันใดวันนึงมันก็อาจต้องโดนเต่าทะเลจับกินอยู่ดีหากเอาแต่ลอยตามกระแสน้ำ ตามฝูงของตน
และเจ้าแมงกะพรุนก็ตัดสินใจที่จะลองใช้ชีวิตทางใหม่ ทางที่ไม่ใช่แบบแมงกะพรุนที่ลอยตามกระแสน้ำไปอย่างเดียว แต่คือแมงกะพรุนที่ว่ายน้ำตามกระแสน้ำเพื่อตามหาความฝันที่ตัวเองต้องการแทน
- 5
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
