Ch22: ขั้นเวลา [Act2]
ตราบาปของแฮร์รี่นั้นจำเป็นไฉน?
บทความนี้เกิดขึ้นจากการที่ผู้อ่านท่านหนึ่งใน ReadAWrite เข้ามาแสดงความเห็นว่า "ถ้าครีเซอร์ไม่โกหก ซิเรียสก็ไม่ต้องตาย" ซึ่งคำถามที่ขึ้นมาก็คือ ครีเซอร์เป็นตัวแปรของความตายของซิเรียสจริงๆ เหรอ ในเมื่อองค์ประกอบที่จะทำให้ซิเรียสรอดชีวิตหรือตายนั้นมีปรากฎมากมายตลอดทั้งเล่ม 5 แล้วทำไมจึงมีเพียงครีเซอร์ที่ถูกตำหนิ?
เช่นกระจกสองทาง ตอนที่ซิเรียสมอบกระจกให้แฮร์รี่ ถ้าแฮร์รี่แกะดูตรงนั้นเลยซิเรียสคงไม่ว่าอะไรแถมจะอธิบายด้วย และเขาก็จะสามารถตรวจสอบซิเรียสได้ทันทีถ้ามีปัญหา และตอนที่แฮร์รี่นั่งคุกเข่าหน้าเตาผิง ถ้าซิเรียสพูดซักนิดว่า "สิ่งที่เธอทำมันอันตรายมากนะ ทำไมเธอไม่ใช้กระจกนั้นเพื่อติดต่อกับฉัน" แฮร์รี่ก็จะรู้ถึงความงี่เง่าของตัวเองและกลับไปเปิดห่อของขวัญ แล้วทุกอย่างก็จะเรียบร้อย แต่นี่คือไม่มีใครทำห่าอะไรเลย
ตั้งแต่วันที่ซิเรียสให้ห่อผ้าจนถึงวันที่โดนโวลเดอร์มอร์หลอก ไม่มีแม้แต่ครั้งเดียวที่จะลองเปิดดูห่อผ้านั่น โอเค กูเข้าใจมึงว่ามึงแน่วแน่ว่า "จะไม่ทำให้ซิเรียสเดือดร้อน" แต่ใครบอกมึงว่าแค่มึงเปิดดูซิเรียสก็จะเดือดร้อนวะ? อย่างน้อยดึงออกมาดูก็ต้องอ่านหรือสอบถามวิธีใช้งานก่อนรึเปล่า? ดังนั้นมันไม่เกี่ยวกับซิเรียสเดือดร้อนแต่เกี่ยวกับความที่แฮร์รี่คิดว่าตัวเองรู้ดีกว่าคนอื่น แฮร์รี่ถูกเสมอ ใครเห็นผิดจากแฮร์รี่คือผิดหมด
ทีนี้บางคนจะบอก "แต่ถ้าตอนนั้นครีเซอร์ไม่โกหกซิเรียสก็ไม่ตาย!"
ซึ่งผมก็จะบอกเหมือนกันว่า "แล้วถ้าครีเซอร์พูดความจริงเราแน่ใจได้ไงว่าแฮร์รี่จะเชื่อ?" เพราะแฮร์รี่มีประสบการณ์ว่าสิ่งที่เขาเห็นในหัวคือความจริงเสมอ เขาเห็นโวลเดอร์มอร์คุยกับหางหนอนแล้วฆ่าชายแก่คนหนึ่งซึ่งต่อมาชายแก่ก็ปรากฎออกมาจากไม้กายสิทธิ์ของโวลเดอร์มอร์--ยืนยันว่าสิ่งที่เขาเห็นเป็นความจริง หลังจากนั้นเขาก็ได้พบว่าอาเธอร์ถูกโจมตีโดยงูของโวลเดอร์มอร์ซึ่งก็เกิดขึ้นจริงๆ ทำไมเขาจึงจะเชื่อครีเซอร์ในครั้งนี้?
อีกทั้งเขาไม่มีเวลาที่จะตรวจสอบด้วยซ้ำ ต่อให้ครีเซอร์บอกว่า "ใช่ นายท่านอยู่บ้าน" แต่เขาก็ไม่สามารถให้ครีเซอร์ไปตามซิเรียสมาให้เขาเพื่อพิสูจน์ได้เพราะเขาอยู่ในสถานการณ์ที่เร่งรีบ แถมการรอเพื่อพบซิเรียสจะทำให้อัมบริดจ์พลอยรู้เกี่ยวกับซิเรียสด้วย แฮร์รี่ไม่ใช่หน้าใหม่สำหรับการมองดูเอลฝ์ประจำบ้านทรยศเจ้านาย ต่อให้เขาไม่คิดวาครีเซอร์ทรยศแต่เขาก็อาจจะกระโดดไปสู่ข้อสรุปว่าซิเรียสหนีออกไปข้างนอกและสั่งให้ครีเซอร์โกหก
ยิ่งจอมมารทำให้การทรมาณซิเรียสดูสมจริงมากด้วย!
แฮร์รี่ขาดเหตุผลและความรอบคอบทั้งหมดเพราะเขารักและห่วงซิเรียสมาก แม้ว่าความรักของแฮร์รี่จะไม่ค่อยมีเหตุผลเท่าไหร่เถอะ ว่าตามตรงคือเป็นความรักที่หุนหันและขาดปฏิสัมพันธ์มาก อีกทั้งซิเรียสก็ยังไม่ได้ทำอะไรให้สมกับการจะมาเป็นผู้ปกครองของแฮร์รี่ คิดง่ายๆ ถูกขังอยู่ในอัซคาบันจนตัวผอมขนาดร่างหมาแกลอดซี่ลูกกรงหนีได้สบายแต่แกไม่หนี แต่แกไม่หนี ไม่ว่าแกคิดว่า "การหนีเป็นการพิสูจน์ว่าแกเป็นฆาตรกรจริง" หรือคิดว่า "ไม่ได้ทำผิดแล้วจะกลัวอะไร" ก็ตาม
แต่ที่แน่ๆ ความมุ่งมั่นนี้แม่งพังพินาศทันทีที่เห็นหนูในหนังสือพิมพ์ แล้วแกก็บุกออกมาเพื่อไล่ล่าหนูแทนที่จะไปหาดัมเบิลดอร์เพื่ออธิบายทุกอย่างและรอพบกับแฮร์รี่เพื่อแนะนำตัวเอง--ถ้าทำเช่นนี้จะมีโอกาสดักจับปีเตอร์ได้ง่ายกว่ามาก โอเค บางคนอาจจะบอกว่าซิเรียสติดคุกนานเลยอาจจะวิกลจริตไปบ้าง--ควรให้ความเป็นธรรมเขาหน่อย งั้นดูเล่มแรกสุดที่ตัดสินใจไปล่าปีเตอร์แทนที่จะรอพบดัมเบิลดอร์เพื่ออธิบายเรื่องราว ซึ่งจะทำให้รอดคุกแน่นอน!!
ซิเรียสก็เหมือนแฮร์รี่คือเป็นพวกที่เอาอารมณ์เป็นที่ตั้งที่ชอบเอาตัวเองไปอยู่ในสถานการณ์ที่หมิ่นเหม่ต่อความตายอยู่ตลอดเวลา และถ้าตายมาจริงๆ คือไม่ต้องโทษใคร โทษตัวเองนั่นแหละ ดังนั้นความตายของซิเรียสในเล่มห้าจึงเป็นความผิดพลาดของซิเรียสเองผสมกับความผิดพลาดของแฮร์รี่ เพียงแต่ JK Rowling ไม่ได้ใจร้าขนาดนั้น เธอใส่บางอย่างที่ทำให้คนอ่านที่มองโลกแต่ในด้านของแฮร์รี่สามารถโยนความผิดเกี่ยวกับการตายของซิเรียสให้ครีเซอร์ได้
แต่ก็หยอดอยู่เป็นระยะๆ ทั้งหมดเป็นความผิดของแฮร์รี่ ผ่านมโนสำนึกของตัวแฮร์รี่เอง
คำถามคือ ทำไม JK Rowling จึงต้องทำให้แฮร์รี่เป็นผู้รับผิดชอบ 'ตัวจริง' ต่อการตายของซิเรียส ทำไมไม่เคลียร์ให้แฮร์รี่บริสุทธิ์ผุดผ่องและชี้ทุกอย่างไปที่ครีเซอร์หรือสเนปหรือใครก็ตาม?
พูดถึงสเนป ตัวละครนี้ก็มี Haters จำนวนหนึ่งออกมาตำหนิว่าเป็นเพราะสเนป เพราะหากสเนปไม่หาว่าซิเรียสขี้ขลาดซิเรียสก็คงไม่ออกไปและตาย ซึ่งมันตลกนะที่มีแค่สเนปที่ถูกตำหนิเมื่อเฟร็ดกับจอร์จพูดตำหนิซิเรียสแรงกว่ามากจนซิเรียสถึงกับสตั้นไปเลย งั้นถ้าให้เปลี่ยนให้เฟร็ดกับจอร์จล ลูปิน, มักกอนนากัล, อาเธอร์ ฯลฯ มาพูดบทของสเนปแทน พวกเขาก็คงไม่ถูกตำหนิอีกเช่นเดิม
อีกครั้งที่สเนปถูกตำหนิเพราะเขาคือสเนป ("- -)
JK ทำให้ชัดเจนว่าแฮร์รี่ตั้งชื่อลูกตามสเนปเพราะเขาปรารถนาการให้อภัย
จริงมีแฟนๆ มากมายที่ไม่เข้าใจสิ่งที่ JK Rowling โดยบอกว่าแฮร์รี่ไม่ได้ต้องการการให้อภัยจากสเนปซะหน่อย หรือสเนปได้ต้องโกรธแค้นแฮร์รี่ซะหน่อย ทั้งๆ ที่ไม่มีตรงไหนที่ JK Rowling ระบุว่าแฮร์รี่ต้องการการให้อภัยจากสเนป เขาแค่หวังว่าเขาจะได้รับการให้อภัยในวันหนึ่ง โดยไม่เกี่ยวด้วยซ้ำว่าให้อภัยเกี่ยวกับอะไรและโดยใคร เว้นแต่เราจะตระหนักได้ว่าแฮร์รี่ พอตเตอร์เขียนเรื่องโดยใช้ตรีมศาสนา ทีนี้คุณก็จะตระหนักถึงความหมายที่แท้จริงของคำตอบนี้คือ
"พระผู้เป็นเจ้า โปรดให้อภัยต่อความผิดบาปของข้าพระองค์เหมือนที่ข้าพระองค์จะให้อภัยต่อความผิดบาปของผู้อื่น"
ที่นี้คำถามของเรา "ทำไม JK Rowling จึงต้องทำให้แฮร์รี่เป็นผู้รับผิดชอบ 'ตัวจริง' ต่อการตายของซิเรียส?" แน่นอนว่าสิ่งนี้ชัดเจนและไร้ของกังขาสำหรับคนอ่านที่ไม่ได้ถือหางแฮร์รี่จมพร้อมแก้ต่างให้ทุกอย่างแบบสุดทิ่มทิ่มประตู ซึ่งผมที่อ่านเล่มห้าก็ยังสะดุด แบบ "เฮ้ย... เอาจริงเหรอ?" ทั้งนี้เพราะผมเข้าใจเช่นกันว่าซิเรียสเป็นที่รักของผู้อ่านจำนวนมาก หลายคนแทบจะเผาเล่มห้าทิ้ง หลายคนบอกว่าเป็นเล่มที่เกลียดที่สุดด้วยซ้ำ
ผมไม่ค่อยเข้าใจว่าทำไมแฟนๆ จึงรักซิเรียสมากทั้งๆ ที่เขายังไม่ได้ทำอะไรให้ประทับใจ (ในหนังเท่โคตรๆ อันนี้ยอมรับ) อาจเพราะวิธีเดินเรื่องที่ผู้อ่านได้ถูกบิ้วให้เป็นอันหนึ่งอันเดียวกับแฮร์รี่จนรักละครตัวที่แฮร์รี่รักไปด้วย แต่การที่ทำให้แฮร์รี่ซึ่งเป็นตัวแทนของผู้อ่านต้องรับผิดชอบต่อการตายของคนที่รักมากๆ ช่างเป็นเรื่องที่โหดร้ายซะจริง ทำไม JK Rowling ถึงกล้าเขียนให้มันเป็นแบบนี้?
ซิเรียสในหนังโคตรเท่เลย รึจะเถียง XD
ก่อนอื่น ลองตั้งข้อสังเกตดีๆ สังเกตมั้ยว่าตัวละครผู้ใหญ่ที่ JK Rowling เซ็ตให้มีอิทธิพลต่อทัศนะคติของแฮร์รี่มากๆ จะต้องมีตราบาปที่เกี่ยวข้องกับการทำให้คนที่ตนรักต้องตาย เช่นซิเรียสมีตราบาปต่อการทำให้เจมส์ตาย ดัมเบิลดอร์มีตราบาปต่อการทำให้อารีอันน่าตาย และสิ่งที่เกิดขึ้นได้เปลี่ยนบางอย่างในชีวิตพวกเขาไปตลอดกาล ซิเรียสเป็นคนที่เย่อหยิ่งมากในเล่มห้า--ความทรงจำที่เลวร้ายที่สุดของสเนป และเขาปฏิบัติต่อเพื่อนอย่างลูปินและปีเตอร์ราวกับอยู่ใต้เท้าเขา
ซิเรียสไม่ต่างจากเบลลาทริกซ์แค่อยู่ฝ่ายไลท์และหันไปเหยียดสลิธีรีนแทนเหยียดมักเกิ้ล แต่หลังจากการตายของเจมส์ เขาเลิกนิสัยตัดสินผู้อื่นอย่างพล่อยๆ และปฏิบัติต่อลูปินสมกับเป็นเพื่อน ในอีกด้าน ดัมเบิลดอร์หลงกรินเดวัลด์อย่างหัวปักหัวปำก็ตาสว่างหลังการตายของอารีอันน่าและหันมาต่อสู้เพื่อความถูกต้อง (แต่วิธีไม่ถูกต้อง?) อย่างไรก็ดีแฮร์รี่เหมือนซิเรียสมากกว่าดัมเบิลดอร์เพราะเขาไม่ได้เปลี่ยนตัวเองทันที แต่พยายามสะกดจิตตัวเองอย่างต่อเนื่องว่า "ฉันไม่ผิดนะ"
เพราะเขายังมีคนให้ตำหนิอยู่นั่นคือครีเซอร์กับสเนป (ซึ่งก็เหมือนกับที่ซิเรียสมีหางหนอนให้ตำหนิพักใหญ่) จนกระทั่งเมื่อเขาได้พบว่า "สเนปกับลิลี่ก็เหมือนซิเรียสกับเจมส์" และ "สเนปสำนึกและพยายามแก้ไขมากกว่าทั้งซิเรียสและตัวแฮร์รี่ สเนปไม่มีคำแก้ตัวใดๆ ไม่แก้ตัวสำหรับความผิดพลาด หนักสุดคือเขายอมกระทั่งปกป้องคนที่เขาเกลียดซึ่งทำร้ายเขามากอย่างเจมส์เพียงเพราะไอ้เวรนี่เป็นผัวลิลี่ สิ่งนี้สร้างดราเมจที่หนักหน่วงรุนแรงในใจของแฮร์รี่
เพราะการแก้ไขของสเนปนั้นได้เริ่มต้นหลังความตายของคนที่รักเหมือนซิเรียสและดัมเบิลดอร์ แต่เริ่มต้นทันทีที่เขาพบว่าลิลี่อาจจะอยู่ในอันตรายเพราะเขา เขาทำหน้าที่เขาอย่างดีเยี่ยมจนแทบจะบอกได้ว่าครอบครัวพอตเตอร์แม่งปลอดภัย 100% ถ้าเกลือไม่เป็นหนอน สิ่งเหล่านี้แฮร์รี่ ซิเรียส และปูสองดอร์ทำไม่ได้! ดังนั้นนี่คือคำอธิบายที่แท้จริงที่ว่าทำไมแฮร์รี่จึงตั้งชื่อลูกชายของเขาด้วยชื่อของสเนป
เพราะ...
ในมุมมองของแฮร์รี่คือ "ขณะที่สเนปทำทุกอย่างให้ลิลี่ปลอดภัย แฮร์รี่ทำหลายสิ่งที่ทำให้ซิเรียสอยู่ในอันตราย ลิลี่ไม่ได้ตายเพราะความผิดพลาดของสเนปด้วยซ้ำแต่ตายความผิดพลาดของเจมส์และซิเรียสที่คิดว่าตัวเองรู้ดีกว่าคนอื่น ในทางกลับการซิเรียสตายก็มาจากความผิดพลาดของแฮร์รี่แบบเดียวกับที่เจมส์และซิเรียสเคยทำพลาด แฮรรี่เอาตัวเองไปอยู่ในอันตรายในที่สุดเพราะคิดว่าตัวเองรู้ดีกว่าคนอื่น"
ฉะนั้นถ้าเราเข้าใจมุมมองและบาดแผลของแฮร์รี่เราจะไม่มีข้อโต้แย้งว่าทำไมแฮร์รี่จึงยกโทษให้สเนป เพราะสำหรับแฮร์รี่ที่โตเป็นผู้ใหญ่แล้ว "หากคิดว่าสเนปไม่สมควรได้รับการให้อภัย เขาก็มีแต่จะต้องแบกตราบาปที่ทำให้ซิเรียสต้องตายตลอดไปเช่นกัน" ดังนั้นเขาถึงตัดสินใจว่าเขาจะต้องให้อภัยสเนปโดยหวังว่าเขาจะคู่ควรกับการให้อภัยในวันหนึ่ง
กล่าวคือหลังความจริงเปิดเผยแฮร์รี่นั้นรู้สึกว่าสิ่งที่เขาทำซึ่งทำให้ซิเรียสตายและสิ่งที่เขาทำหลังซิเรียสตายนั้นแย่มากเมื่อเทียบกับสเนป เช่น สเนปเมื่อตระหนักถึงอันตรายที่จะนำไปสู่ลิลี่เขาพยายามแก้ไขทุกอย่าง อุทิศตัวอย่างไม่งอแง ไม่แก้ตัวมีแต่แต่พยายามแก้ไข ไม่มีทิฐิหรือประท้วงอะไร ผิดกับแฮร์รี่เมื่อเฮอร์ไมโอนี่ทักท้วงว่าสิ่งที่เขาทำอาจจะทำให้ซิเรียสอยู่ในอันตรายแฮร์รี่มีแต่ทิฐิ--ฉันถูก--ฉันช่วยซิเรียส ถ้าซิเรียสตายไม่ใช่ความผิดของฉัน (แต่ลึกๆ รู้ว่าความผิดตัวเอง)
หลังลิลี่ตายสเนปมีแต่อยากจะแก้ไขโดยการเดินตามความปรารถนาของลิลี่ที่จะปกป้องแฮร์รี่และกำจัดโวลเดอร์มอร์ทั้งๆ ที่สเนปไม่จำเป็นต้องทำขนาดนั้น ความตายของลิลี่ไม่ใช่ความผิดของเขาเลย แต่เขาก็ยังยอมจ่ายราคามากเกินกว่าที่เขาเป็นหนี้เสมอ สเนปไม่ใช่คนที่สมบูรณ์แบบและมีข้อบกพร่องทางสังคมมากมาย แต่สิ่งที่เขาทำหลังลิลี่ตายนั้นต่างจากสิ่งที่แฮร์รี่ทำหลังซิเรียสตายลิบลับ แฮร์รี่เอาแต่โทษคนนั้นคนนี้เพื่อตัวเองจะได้ไม่รู้สึกผิด
กระนั้น JK Rowling สร้างแฮร์รี่ให้เป็นเด็กที่มีมโนธรรมสูงกว่าพ่อแม่ (รวมถึงแก๊งค์ตัวกวนทั้งหมด) แม้จะมีปัญหาและน่ารำคาญบ้าง แต่รวมๆ แล้วเขามีจิตใจที่ดี ฉะนั้นเมื่อเขาเห็นคนอื่นทำสิ่งที่ดีมากกว่าเขา เขาก็ยอมรับความจริง แม้จะไม่ชอบแค่ไหนแต่ถ้าคนๆ นั้นได้รับการพิสูจน์แล้วว่าเป็นคนดีเขาก็ยกย่องความดีของคนๆ นั้น เพราะแฮร์รี่มีตราบาป เมื่อเขาพบว่าคนอื่นสะอาดกว่ามันก็ทำให้เขาเปลี่ยนทัศนะคติได้
ในชีวิตเราทุกคนก็ล้วนมีตราบาปที่คาใจเช่นกัน และสิ่งนี้คือมาตรฐานที่เราแต่ละคนจะใช้เป็นตาชั่งเพื่อวัดคุณค่าของคนอื่น บ่อยครั้งเราตัดสินผู้อื่นด้วยอคติ เกลียดคนบางคนมากมายแล้วเรียกพวกเขาว่าคนชั่ว แต่หากวันหนึ่งเราพบว่าคนที่เราเรียกว่าคนชั่วนั้นแท้จริงแล้วเป็นคนดีกว่าที่เราสามารถเป็นได้ เราจะยังเรียกเขาว่าคนชั่วรึไม่ ถ้าใช่ก็แปลว่าเราเป็นคนที่โคตรชั่วคนหนึ่งเหมือนกันแหละ
นี่คือสิ่งที่ JK Rowling สอนเราผ่านนิทานเด็กที่เนื้อหาไม่เด็กเรื่องนี้
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
