การมา โรงพยาบาลของรัฐ ในแต่ละครั้ง ก็เหมือนกับ มาเจอสงครามนั่นแหละ เป็นสงครามต่อจิตใจ เพราะคนเยอะมากๆ เหมือน นั่งรถเมล์แน่นๆไปที่รถติดมากๆ คิวยาว ไปไหนไม่ถูก เจอแต่สิ่งที่ทุกข์ใจ ไม่สบายใจ อย่าปล่อย คุณพ่อคุณแม่ที่มีอายุมาก มาคนเดียว โดยไม่มีคนพามา
เมื่อเราเป็นเด็ก อนุบาล ประถม พ่อแม่ พาเรามาหาหมอ ไม่เคยให้เรามาหาหมอคนเดียว
พ่อแม่ อายุมากแล้ว เจ็ดสิบ แปดสิบปีแล้ว
พาพ่อแม่มาหาหมอ อย่าให้ท่านมาคนเดียว
อย่าคิดว่าท่านมาได้
แท้จริงท่านลำบากมาก ทุกข์มาก
ท่านลืมง่าย เดินยาก หูก็ไม่ดี หมออธิบาย ก็จำไม่ได้
ไปห้องไหน แผนกไหน ไปเอกซเรย์ เจาะเลือด ลำบากไปหมด
ให้ช่วยพาท่านมา หรือมีคนที่รู้เรื่อง มากๆ พาไปนั่นไปนี่
และมาช่วยฟังที่หมอบอก ไม่ว่าจะปรับยา หยุดยาตัวไหน
จะได้ส่งต่อให้ทางบ้านดูแล ให้ทานยา อย่างถูกต้อง
อย่าให้ท่านจัดยาทานเอง บางทีทานซ้ำ บางทีลืมทาน
cr.นพ. จักรพงศ์ ไพบูลย์
ระบบร.พ.รัฐ ทำให้รอจนทนไม่ไหว นานไม่ขยับ คนเคยทำงานเป็นจนท.ยังแย่เวลาเกษียณไปหาหมอ
น่าสงสารจริงๆ ทั้งที่ไปรับยาเหมือนเดิม แค่ไปเจาะเลือด ก็แย่แล้ว ลงทะเบียนที่แผนกไปตรวจ จ่ายค่าตรวจส่วนเกิน รอคิว รอผล รอหมอ แทบไปเกิดใหม่
คนแก่
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
