วันไหว้ครู
วันนี้เป็นอีกหนึ่งวันที่ร่างกายอ่อนล้ากับการทำงานแต่ทางใจนั้นแล้วสุขยิ่ง
เนื่องจากวันนี้เป็นวันที่แต่โรงเรียนเขาจัดพิธีไหว้ครูซึ่งโดยปกติทุกปีผู้เขียนจะไม่พลาดแต่ปีนี้มีเหตุให้ต้องติดภาระกิจในตัวจังหวัดจึงไม่สามารถเข้าร่วมพิธีได้ ผู้เขียนรู้เสียดายพอสมควรที่ตนเองได้พลาดโอกาสนี้ หลายคนอาจจะสงสัยว่าพิธีไหว้ครูนี้มีทุกปีอยู่แล้วทำไมต้องเสียดาย(ซึ่งบางคนอาจจะมองว่ามันก็เป็นเรื่องธรรมดา)
มันก็ใช่นะมีทุกปีแต่ลูกศิษย์ของเราที่จะจบการศึกษาในปีนี้ถือว่าเป็นโอกาสสุดท้ายสำหรับพวกเขาที่จะได้ไหว้ครู(อย่างเรา) ผู้เขียนได้บอกเด็กๆไว้ก่อนหน้านี้แล้วว่าปีนี้ครูไม่อาจอยู่ร่วมพิธีกับพวกเราได้ ขณะที่พูดนั้นก็ได้ยินเสียงนักเรียนแว่วมาว่า "ครูครับวันศุกร์ครูมาทำงานไหมครับ" ผู้เขียนบอกเขาไปว่ายังมาทำงานตามปกติ นักเรียนคนเดิมตอบกลับมาว่า "ครูมาจริงนะครับพวกผมจะรอไหว้ครูในวันนั้นนะครับ"
คำตอบจากเด็กน้อยคนนั้นทำให้ผู้เขียนหัวใจพองโต ดังนั้นวันนี้หลังจากเสร็จภาระกิจที่รับผิดชอบแล้วจึงรีบขับรถจากตัวจังหวัดเพื่อที่จะมาเจอเด็กๆที่โรงเรียนใช้เวลาในการเดินทางประมาณ 1.30 ชั่วโมง แวะพักดื่มน้ำสักพักแม้จะเลยเวลาทานข้าวกลางวันมาแล้วแต่ก็อยากให้ถึง โรงเรียนไวๆ มีคำพูดหนึ่งของน้องชายที่ดังก้องหูหลังจากที่เขารู้สาเหตุว่าทำไมผู้เขียนจึงรีบกลับเข้ามาโรงเรียนในวันนี้
"น้องบอกว่าพวกพี่โชคดีมากๆที่ยังได้สัมผัสบรรยากาศของความกตัญญูแบบนี้" พอมาถึงห้องเรียนคิดว่าจะทานข้าวให้อิ่มแล้วจะทำหน้าที่ต่อ แต่แล้วก็มีแฟนพันธุ์แท้มารอไหว้ครูตามคำสัญญา มีพี่มัธยมศึกษาปีที่3 ที่ตื่นเต้นกว่าใครขอไหว้ครูเป็นกลุ่มแรกทำเอาผู้เขียนน้ำตาแตกไปกับสิ่งที่ได้รับ ร่างที่อ่อนล้าก็กลับกลายมามีพลังดังเดิม #ขอบคุณที่ได้เกิดมาเป็นครู
- 2
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
