พนักงานสาวร้านกาแฟแห่งหนึ่ง แบ่งปันประสบการณ์เลวร้ายที่สุดที่เธอเคยพบเจอ
นั่นคือ ลูกค้าอารมณ์ร้ายสาดกาแฟร้อนใส่เธอ หลังจากได้กาแฟไม่ถูกต้องตามที่สั่ง!
เพื่อนพนักงานผู้หญิงบอกให้โทรเรียกตำรวจ ส่วนพนักงานผู้ชายเตรียมจับลูกค้ารายนั้นโยนออกนอกร้าน แต่เจ้าตัวที่โดนกาแฟสาดกลับห้ามไว้ เธอมีสติและใจเย็นกว่าใคร ทั้งที่กาแฟร้อนเพิ่งราดรดให้ปวดแสบ
เมื่อมีใครถามว่า เธอรับมือกับเรื่องนี้อย่างไร เธอตอบว่า
“ฉันแค่เดินกลับไปชงกาแฟถ้วยใหม่มาให้เขาด้วยตัวเอง”
เพราะพนักงานคนเดิมที่ชงกาแฟให้ลูกค้ากลัวตัวสั่น จนไม่กล้าทำอะไร เธอจึงต้องเป็นผู้แก้ไขคลี่คลายสถานการณ์
แน่นอน เธอเองก็ตกใจ! แต่คิดว่ามันต้องมีอะไรบางอย่างผิดปกติ ลูกค้ารายนั้นอาจมีวันแย่ ๆ หรือมีเรื่องปวดร้าวในใจจึงเป็นเช่นนี้
จริงดังคาด! หลังจากที่เสิร์ฟกาแฟถ้วยใหม่ นอกจากเธอไม่รู้สึกโกรธแล้ว ยังถามเขาด้วยความห่วงใยว่า “มีอะไรหรือเปล่าคะ? ทุกอย่างเรียบร้อยดีไหม?”
เธอสละเวลาเดินไปส่งเขาที่รถ และมีโอกาสคุยกันระหว่างทาง จึงรู้ว่าภรรยาของลูกค้ารายนั้นเพิ่งเสียชีวิตเมื่อไม่กี่วันก่อน เขารู้สึกทุกข์ทรมาน อารมณ์แปรปรวนและหงุดหงิดจนกลายเป็นคนโมโหร้าย เขาร้องไห้สำนึกผิดที่โมโหร้าย... พนักงานสาวให้อภัย แล้วเธอก็ปลอบโยนเขา แม้ผ้ากันเปื้อนที่สวมใส่ยังมีร่องรอยของคราบกาแฟ... แต่เรื่องที่ค้างคาในใจกลับผ่อนคลายหายไป...
หลังจากวันนั้น เขากลายเป็นลูกค้าที่ดีที่สุดคนหนึ่ง และมีความสัมพันธ์งดงามกับพนักงานทุกคนในร้าน!
เช้าวันหนึ่งของปีเตอร์ ขณะขับรถมาทำงาน ชายคนหนึ่งได้ขับรถปาดหน้ารถของเขา แล้วยังชูนิ้วกลางให้พร้อมตะโกนด่า “ไอ้บ้า” (แปลแบบสุภาพที่สุดแล้ว) - - ซึ่งนั่นทำให้ปีเตอร์ประหลาดใจมาก เพราะไม่รู้ตัวเลยว่าทำอะไรให้เขาหัวเสียขนาดนั้น... หรือ คงเป็นตอนที่ชายคนนั้นเลี้ยวโดยไม่เปิดสัญญาณไฟเลี้ยว ทำให้ปีเตอร์ตกใจต้องบีบแตร !
ไม่นานต่อมา ปีเตอร์เห็นเขาแวะเข้าจอดหน้าร้านกาแฟ เลยนึกในใจว่า “เป็นโอกาสดีที่จะบอกเขาว่าฉันคิดอย่างไรกับมารยาทไม่ดีและการไม่เคารพกฎของเขา”
แต่เมื่อเข้าไปในร้าน กลับหาชายคนนั้นไม่เจอ ปีเตอร์จึงไปที่เคาน์เตอร์สั่งกาแฟ ...แต่แล้วก็เห็นเขาเดินออกจากห้องน้ำ มาต่อคิวซื้อกาแฟอยู่ด้านหลัง ปีเตอร์จึงหันไปบอกชายคนนั้นว่า
“ผมขอซื้อกาแฟให้คุณได้ไหม ผมเลี้ยงเอง!”
ชายคนนั้นตะลึง ถามว่า “จริงหรือ?”
เมื่อได้กาแฟแล้ว ปีเตอร์บอกเขาว่า “ผมเป็นคนที่คุณให้นิ้วกลางเมื่อตะกี้เองแหละ”
เขาตกใจ รีบกล่าวว่า “โอ ผมขอโทษจริง ๆ ช่วงนี้ ผมเครียดมาก”
ปีเตอร์บอกเขาไม่เป็นไร อธิบายว่าสาเหตุคงมาจากเรื่องสัญญาณไฟเลี้ยว แล้วทั้งสองก็เดินคุยกันออกมาข้างนอก เมื่อไปถึงที่รถ ชายคนนั้นลองเปิดสัญญาณไฟเลี้ยวดู ปรากฏว่ามันเสียจริง ๆ!
มีคนถามปีเตอร์ ทำไมเลือกที่จะเลี้ยงกาแฟเขาล่ะ แทนที่จะ...
“...ก็เพราะเรามักจะเชียร์ให้คนแก้แค้นเอาคืน หรือ สะใจที่จะทำให้คนพวกนี้ได้รับสิ่งที่สมควรได้รับ! แต่คำถามของผมคือ แล้วเมื่อไหร่มันจะจบล่ะ? เมื่อเสร็จสิ้นการทะเลาะชกต่อยกัน เราจะหายโกรธหรือ? ไม่ใช่เลย มันจะจบได้ ก็ต่อเมื่อเรายอมให้ 'สันติภาพ' ได้เข้ามาในใจ แล้วเอาชนะ ‘ความรุนแรง’เท่านั้นเอง”
ทุกเช้าเราตื่นมา ความรู้สึกในใจก็ไม่ต่างจากถ้วยกาแฟในมือ พร้อมที่จะสาดใส่ หรือยื่นให้กันด้วยไมตรี บางทีความเห็นอกเห็นใจ พยายามเข้าใจชีวิตของผู้อื่น ก็น่าจะเป็นทางออกที่ดี เพราะเราไม่รู้เลยว่า ในแต่ละเช้าแต่ละวันนั้น เราเองอาจเป็นคนอ่อนไหว หรืออาจเป็นวันที่โลกใจร้าย-ไม่เข้าข้างเรา
ฉะนั้น เช้านี้ หลังจากปิดประตูบ้านออกไปทำงาน อย่าลืมเปิดประตูหัวใจ ให้ความรักของเราได้ออกไปหาผู้อื่น และให้ความสุขของผู้อื่นเข้ามาในใจเรา - - ด้วยวิธีนี้ เราสามารถเปลี่ยนความร้อนรุ่มให้อ่อนเย็น เปลี่ยนเรื่องร้ายที่อาจบานปลายกลายเป็นดี - -
ที่สำคัญ! เปลี่ยนกาแฟให้หอมกรุ่นและอุ่นคอ ไม่ใช่คราบเปื้อนในใจไปตลอดชีวิต!
.
ปะการัง
.
[ ขอพระเจ้าอวยพรให้ทุกคนเปิดประตูหัวใจให้กัน ]
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
