"มีแต่ปัจจุบัน"
" … การปฏิบัติธรรม ถ้าไม่เห็นทุกข์ ไม่รู้ทุกข์ ไม่แจ้งในทุกข์เสียแล้ว มันก็หลุดออกจากทุกข์ไม่ได้
ในอริยสัจ 4 ถึงต้องผ่านกระบวนการที่เรียกว่า รู้ทุกข์ แจ้งในทุกข์ ละเหตุที่ทำให้เกิดทุกข์ จึงจะเข้าถึงนิโรธ ความดับไม่เหลือแห่งทุกข์ แล้วก็เดินตามมรรค หนทางอันประเสริฐไปสู่ความดับไม่เหลือแห่งทุกข์อยู่เนืองๆ
เพราะฉะนั้นการปฏิบัติที่ดีเนี่ย มันจะเจอทั้งสภาวะด้านที่เป็นความเบาบ้าง แล้วก็ด้านที่เป็นความหนักบ้าง
เวลาเราเจอสภาวะด้านที่มันเป็นความหนัก ความร้อน มันคือการเรียนรู้ เพาะบ่ม ให้ใจเราได้รู้จักสิ่งที่เรียกว่า "ความทุกข์" นั่นเอง ก็ซึมซับสภาวะที่เกิดขึ้นอย่างมีสติ ไม่ต้องไปดิ้นรนผลักไสอะไร อยากให้มันหายไปอะไร
ละความพยายามที่จะดึงเข้า และผลักออกในสภาวธรรมต่างๆ นั่นคือ การละตัณหา นั่นเอง
วางใจเป็นกลาง คือ ยอมรับในสิ่งต่างๆ ที่เกิดขึ้น เรียนรู้สิ่งที่เกิดขึ้นตรงหน้าของเรา นั่นคือบทเรียนที่ล้ำค่าที่สุดของพวกเราทุกคน
เราจะฟังครูบาอาจารย์องค์ใดก็ตาม พูดถึงทุกข์เท่าไรก็ตาม มันก็ไม่ถึงจิตถึงใจ เท่ากับการที่เราประสบด้วยตัวเราเองหรอกนะ
มันต้องซึมซาบลงสู่ใจ ถึงจิตวิญญาน เข้าถึงกึ๋น เข้าถึงแก่นจริง ๆ ทะลุถึงเมฆหมอกอวิชชาจริง ๆ โน่นแหละ มันถึงจะตื่นขึ้นมา เห็นทุกอย่างตามความเป็นจริง
แล้วจะพบว่าทุกอย่างในวัฏฏะมันลุกเป็นไฟ มันเต็มไปด้วยกองทุกข์ มีแต่ปรารถนาที่จะหลุดออกจากกองทุกข์ทั้งปวงโดยสิ้นเชิงนั่นเอง มันถึงจะสิ้นกิเลส เครื่องเศร้าหมอง สิ้นอาลัยในตัณหา หมดสิ้นซึ่งเยื่อใยทั้งหลายทั้งปวง
ถ้าเจอแต่ความสุข ความสบาย ไม่มีทางหรอกที่จะละความติดใจ ในสิ่งทั้งหลายทั้งปวงได้
เพราะฉะนั้นการปฏิบัติก็รับรู้ตามความเป็นจริง มันก็เจอสภาวะด้านที่เป็นความสุข ความสบาย ความสงบบ้าง มันก็เจอสภาวะด้านที่เป็นความร้อน ความอัดแน่น ความทุกข์บ้าง ก็เรียนรู้ทุกอย่าง สิ่งที่ผุดขึ้นตรงหน้าเรานั่นแหละ คือ วาระของธรรมชาติ
ให้เราเคารพวาระของธรรมชาติ คือ เรียนรู้ในสิ่งต่าง ๆ ที่เกิดขึ้น ใจที่มีความยอมรับนั่นเอง ถึงจะเรียกว่า ใจที่เป็นกลาง มันยอมรับทุกอย่างที่เกิดขึ้นได้ ว่าทุกสรรพสิ่งก็เป็นเช่นนั้นเอง แล้วก็เพียรสร้างเหตุที่ถูกต้องเรื่อยไป
ปัจจุบัน คือ ผลพวงจากอดีต แล้วมันก็จะเป็นเหตุปัจจัยสู่อนาคตต่อไปนั่นเอง
เพราะฉะนั้นอดีตผ่านไปแล้ว ไม่สำคัญ มันจบไปแล้ว อนาคตก็ยังไม่ได้เกิดขึ้น ไม่ได้สำคัญ เพราะว่ามันจะเกิดขึ้นก็ตามเหตุปัจจัย สิ่งที่สำคัญที่สุด ก็คือปัจจุบันธรรมนั่นเอง
เพราะปัจจุบันธรรม คือรวมทุกอย่างแล้วที่ปัจจุบันธรรม ทางสภาวธรรมแล้ว ไม่มีหรอกอดีต อนาคต มีแต่ปัจจุบันนั่นเอง … "
.
ธรรมบรรยาย
โดย พระมหาวรพรต กิตฺติวโร
Photo by : Unsplash
- 6
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
