".....ปัญญาเป็นของผู้เสพ....."
"....จงเก็บเอาแต่ประโยชน์...."
อย่าเก็บเอาสิ่งที่เป็นโทษ
ออกไปเพราะมันจะทำให้
ตัวเองเป็นทุกข์
เดือนร้อนป่าว..!
เรากล่าวชึ่งเจตนาว่าเป็นกรรม
ผัสสะเกิด กรรมเกิด
อกุศล กุศล
".ถ้าเรามั่วแต่หลงและรู้แต่ใน."
สิ่งที่พระองค์ไม่ทรงสอน
วิ่งไปตามกระแสหรือคนอื่น
บอกต่อกันมา
โดยขาดการพิจารณาหา
สัจจะความจริงของธรรมที่มี
ในตนโดยแยบคลายแล้ว
ยังมีมานะตัวตน
อยู่ในใจ คนนั้นก็ไม่ดี
(ผัสสะของคนอื่นเราไม่
สามารถล่วงรู้ได้อย่า
ประมาณบุคคลอื่น)
".....คนอื่นทำอะไรก็ไม่ถูก....."
ไม่ต้อง ไม่ควร ไม่ทำตามคำ
สอนของพระศาสดา
จนบ้างครั้งกลายเป็น
การปิดกลั้นตัวเองแบบ
ไม่รู้ตัว
ไม่ยอมรับฟังในสิ่งที่คนอื่น
ถ่ายทอดออกมาแต่จะให้คน
อื่นฟังแต่ตัวเอง
จนบางครอบครัวต้อง
เกิดการทะเลาะเกิด
"............ความไม่พอใจ........."
กับคนที่ตัวเองรัก
เพราะเขาไม่ทำตามในสิ่ง
ที่ตัวเองรู้มาเห็นมา
สุดท้ายจนกลายเป็นความ
แตกร้าวในครอบครัวโดย
ปริยาย
"..คาถาอันน่าเศร้านี้ได้เกิดขึ้น.."
เพราะเราไม่ได้ศึกษาตาม
ลำดับ
ไม่ทำความเข้าใจตามลำดับ
ไม่ได้ปฏิบัติตามลำดับ
ไม่เห็นสัจจะความจริง
และความน่าจะเป็นด้วย
ตัวเอง
อวิชชาเลยครอบง่ำจิต
จนกลายเป็นการหลง
เชื่อแบบผิดๆ
ว่าตายไปแล้วจะได้ไปเกิดเป็น
โสดาบัน สกทาคามี
อนาคามี อรหันต์ ปรินิพพาน
ในภพนั้น บ้างล่ะ
ทั้ง
ที่ผู้นำคำสอนของพระศาสดา
มาบอกก็ไม่เคยไปเคยเห็น
แต่ไปรู้วิสัยของท่านหมด
ทุกอย่าง
ทั้งที่ท่านเตือนไว้แล้วว่า
"..พระองค์ทรงสอนแต่เรื่องทุกข์.."
สอนให้พิจารณาทุกข์
สอนให้ทุกข์
ตายไปจาก
ใจเรา
ให้เห็นทุกข์ในตน
ให้พยากรณ์ตนและตนฯ
ได้เลยว่า
ชาติสิ้นแล้ว พรหมจรรย์
อยู่จบแล้ว
กิจที่ควรทำได้ทำสำเร็จแล้ว
กิจอื่นที่ต้องทำอย่างนี้
ไม่ไดมีอีก
{พจนานุกรม}
ผัคคุณ, : สมัยอดอาหาร,
อาหาร, : รูป(อารมณ์ที่พึงรู้ด้วยตา)เป็นอาหารของตา(วิตกวิจาร),
: กัพพลิงการาหาร(ความพอใจไม่พอใจ),
อานนท์, : ความยินดีที่มีเหตุจากการทรงจำธรรมได้มาก,
: พหุสูต(ความมากในความทรงจำธรรม),
ธรรมีกถา, : วาจาเครื่องกล่าวปรารภซึ่งธรรม(วิตกวิจาร),
ตถา, : เหตุนั้น(ผัสสะ),
คต, : ถึงแล้ว, บรรลุแล้ว ดับแล้ว,
"......ศึกษาเพิ่มเติมได้ที่......"
ช่องทาง YouTube
พิมพ์คำว่า
รู้ภาษาหรือยัง ?
ขออนุโมทนาสาธุบุญ
และ
ขอบคุณเจ้าของข้อมูล
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
