14 มิ.ย. 2023 เวลา 14:30 • ปรัชญา
ป้าปาด
แกเปิดร้านก๋วยเตี๋ยวมาตั้งแต่ผมยังเด็ก ผมเองเป็นขาประจำ กินมาจนโต
มีช่วงหนึ่ง แกปิดร้านหายไปไหนไม่รู้ ผมเห็นมีคนมาเก็บกวาด ยกตู้ไปหมด
หลายสัปดาห์ ผมขับรถผ่านไป เห็นร้านเปิด เย้ๆๆๆ รีบขับรถมาบอกเมียว่า
แกเปิดร้านแล้ว อยากกินไร เดี๋ยวพี่ไปซื้อให้
ระหว่างรอแกลวกเส้น แกเล่าให้ฟังว่า ช่วงที่หายไปคือ ไปผ่าตัดมดลูก
พักมาเกือบสองเดือนครึ่งแต่ก็ยังตึงๆ ยังไม่หายสนิท แต่รอไม่ไหวล่ะ
คนถามถึงเมื่อไรจะกลับมาขาย เมื่อไรจะได้กินก๋วยเตี๋ยวอร่อย ก็เลย
ลุกมาเปิดร้านมันซะเลย
ห่างจากร้านป้าปาดไปประมาณ 10 กิโล มีร้านอาหารตามสั่งเจ้าประจำผม
ป้าอ้วน
แกขายอาหารตามสั่งมานานมาก กะเพราไก่หน่อไม้ ของแก
อร่อยสุดในสามโลก
สายๆวันหนึ่ง ผมก็ขับไปอุดหนุนแกอย่างเคย อ้าว ป้า ไปทำอะไรมา
ตรงช่วงไหล่ของแกมีเหล็กใส่ดามอยู่ ถามกันไปกันมา แกเล่าว่า
มอเตอร์ไซด์ล้ม โดนเฉี่ยว ไหปลาร้าหัก อ้าว แล้วป้าไม่รอให้หายก่อน
รอหายไม่ได้ ไม่เปิดร้าน คนงานแถวนี้เขาไม่มีข้าวกิน เปิดร้านซะหน่อย
เขาจะได้มีข้าวกิน ทำไม่ไหวก็ค่อยพักเอา
ชีวิตที่มีความหมายแค่ต่อตัวเอง เทียบไม่ติดเลย
กับชีวิตที่มีความหมายต่อผู้อื่น...
โฆษณา