การจมปลักอยู่กับอดีตคือฝันร้ายที่แท้จริง..
เรามักจะไม่เคยได้ตระเตรียมใจ เมื่อครั้งที่ชีวิตของคนเราก้าวเดินมาถึงทางตัน ที่ ๆ ไร้ซึ่งแสงสว่างจนไม่รู้ว่าจะเดินต่อไปทางไหนดี ความรู้สึกแง่ลบมากมายต่างก็ก่อตัวขึ้นมา แล้วก็ยึดครองจิตใจของเรา จนบางครั้งมันก็ไปกระตุ้นความทรงจำในอดีตให้ฟื้นกลับคืนมา ความทรงจำที่มันงดงามและหอมหวาน เรื่องราวอันแสนสุขของเราในอดีต
คุณคงจะมีช่วงเวลาที่ดีแสนดี ในที่ไหนสักแห่งบนโลกใบนี้ ในช่วงเวลาใดเวลาหนึ่ง บางครั้งอาจจะกับใครสักคน หรือไม่ว่าจะเป็นแบบไหนก็ตาม มันก็ทำให้คุณรู้อยู่เสมอว่าในที่ ๆ นั้น กับคน ๆ นั้น หรือคนกลุ่มนั้น ช่วงเวลาที่วิเศษเหล่านั้นมันไม่มีวันเกิดขึ้นได้อีกแล้ว คุณอยากจะกลับไปยังวันวานที่คุ้นเคย นั่นอาจเป็นสาเหตุหนึ่งที่คุณยังคงนึกถึงและจมปลักอยู่กับมัน...
แน่นอนอดีตมักมีทั้งเรื่องที่น่าจดจำและเรื่องที่น่าอับอายใจจนอยากจะแก้ไข สำหรับบางคน.. ไม่สิ คงเป็นแทบทุกคนเลยก็ว่าได้
ในอดีตเราอาจเคยทำเรื่องผิดพลาดบางอย่างกันทั้งนั้น เราต่างเคยพูดจาไม่ดีใส่คนที่เราห่วงใยโดยที่ไม่ไตร่ตรอง
เคยปล่อยให้นิสัยแย่ ๆ ของเราในอดีตทำร้ายความสัมพันธ์อันดีกับใครสักคน เคยทำเรื่องผิดพลาดแสนโง่เขลาจนน่าละอายใจตัวเอง บางครั้งเราก็แทบไม่อยากให้อภัยตัวเองด้วยซ้ำ แถมยังกล่าวโทษตัวเอง
" หากฉันไม่โง่แบบนั้น ชีวิตฉันคงจะดีมากกว่านี้ "
คุณอยากจะกลับไปแก้ไขมัน ใช่ มันคงจะดีไม่น้อย หากคุณสามารถย้อนกลับไปแก้ไขอดีตได้ คุณคงไม่ต้องมาพึมพำว่าทำไมเรื่องราวแบบนี้ต้องเกิดขึ้นกับฉันด้วย คุณคงไม่ต้องมานั่งเสียเวลากล่าวโทษว่าตัวเองกำลังมีชีวิตที่แสนเฮงซวยอยู่แบบนี้
Credit : Pinterest
แต่ว่า... คนเราน่ะ....
คนเราน่ะพยายามให้ตายยังไงก็ไม่มีทางกลับไปสู่อดีตได้อีกแล้วล่ะ..
ถึงมันจะดีเลิศจนทำให้อยากห้วงย้อนกลับไปสักแค่ไหน หรือว่า... มันอาจจะเลวร้ายมากเสียจนทำให้เราอยากจะกลับไปเปลี่ยนแปลงมันมากเพียงใด..
แต่ว่าอดีตมันก็คืออดีตอยู่วันยังค่ำ..
มันเป็นเรื่องธรรมดา หากว่าเราจะคิดถึงเรื่องราวในอดีตด้วยความใฝ่หา โดยอย่างยิ่งในวันที่แสนเลวร้าย แต่ว่าหากการคิดถึงเรื่องราวเหล่านั้น... ทำให้เราต้องทรมานจนไม่อาจก้าวเดินต่อไปได้ บางครั้งมันคงก็ไม่ใช่สัญญาณที่ดี
หน้าที่ของความทรงจำไม่ได้มีไว้เพื่อกักขังให้เรากลายเป็นเหมือนนักโทษแบบนี้ มันอาจจะนำพาคุณให้ระลึกถึงช่วงเวลาดี ๆ อันแสนหอมหวาน และพาไปย้อนดูบาดแผลจากความผิดพลาดในอดีต
แม้ว่าบางครั้งคุณอยากลืมมันมากแค่ไหนก็ตาม แต่คุณควรใช้พื้นที่ของความทรงจำเพื่อคอยย้ำเตือนให้ตัวคุณได้นึกถึงและเรียนรู้อยู่กับปัจจุบัน ทุกสิ่งทุกอย่างล้วนแล้วเกิดขึ้นแล้วก็ค่อย ๆ กลายเป็นเรื่องราวสีจาง ๆ ไปตามกาลเวลา
ความทรงจำดี ๆ เป็นเหมือนกับเครื่องประดับแสนงดงามของชีวิต ส่วนความทรงจำที่แสนเลวร้ายก็กลายเป็นบทเรียนแสนล้ำค่าให้กับชีวิตคุณ
และมันติดอยู่กับคุณไปจนถึงวันสุดท้ายให้ระลึก เพื่อให้คุณเข้าใจความหมายของการมีชีวิตและความเป็นมนุษย์
ลองหายใจเข้า คุณยังมีลมหายใจอยู่ใช่ไหม งั้นก็ดีเลย ที่นี่คุณลองย้อนกลับมาถามตัวสักนิด ทำไมคุณตกอยู่ในสภาวะแบบนี้ คุณคู่ควรที่จะอยู่แบบนี้จริง ๆ เหรอ? หรือว่าคุณคู่ควรมากกว่านี้?
ถ้าคุณตอบว่าใช่ การที่คุณยังมีลมหายใจอยู่ก็เพียงพอแล้วที่คุณจะนำพาตัวคุณเดินไปข้างหน้า แต่หากตอนนี้คุณรู้สึกอึดอั้นจนอยากจะร้องไห้ล่ะก็ ปล่อยมันออกมา ร้องออกมาให้หมด จนคุณแน่ใจว่าจะไม่กลับไปร้องไห้กับเรื่องเดิม ๆ อีกครั้ง
มันอาจจะดูอ่อนแอ และไม่มีใครอยากเป็นคนอ่อนแอในสายตาคนอื่น แต่ว่าการซื่อสัตย์กับความรู้สึกตัวนั่นไม่ใช่ความอ่อนแอที่แท้จริง และมีแต่มนุษย์ที่รู้จักความอ่อนแอเท่านั้นที่จะเข้มแข็งขึ้นได้อย่างแท้จริง
นั่นคือวิถีแห่งการเติบโตของมนุษย์ เราเจ็บ เราเรียนรู้ และเรายอมรับมัน มันคือสิ่งที่เราจะต้องเผชิญตั้งแต่เราเกิดไปจนถึงเราตาย
ความสุขหรือความทุกข์จะเกิดขึ้นตอนไหนไม่มีใครรู้ เพราะมันคือความลับของอนาคต แต่ว่าเรื่องราวในอดีตมันก็ได้สอนให้เรารู้แล้วว่า ความสุข เสียงหัวเราะ ความเหนื่อยล้า ความท้อแท้ ทุกสิ่งทุกอย่างมันเกิดขึ้นได้ทุกวัน วันนี้คุณเศร้า พรุ่งนี้ก็อาจจะแย่กว่าเดิม
หรืออาจจะแย่กว่าหลายสิบเท่า แต่ไม่ช้าก็เร็ว มันก็จะผ่านพ้นไป เพราะว่าฝนไม่ได้ตกทุกวัน และที่สำคัญแดดก็ไม่ได้เฉิดฉายทุกวันเช่นกัน
หากคุณเรียกสติของตัวเองให้กลับมาได้อีกครั้ง จงถามตัวเองว่าหากฉันมัวนึกถึงแต่อดีต แล้วฉันจะมีความสุขได้อย่างไร
คุณไม่ต้องรีบร้อนเพื่อสมานแผลใจตัวเองก็ได้ เพราะบางครั้งมันก็ต้องใช้เวลา ไม่เป็นอะไร หากมันต้องใช้เวลา คุณอยากรอที่จะมีความสุขภายในวันข้างหน้าไปก่อน หากรอได้ คุณก็รอ แต่หากไม่ ผมก็มีข่าวดีที่จะบอกคุณ คือคุณสามารถมีความสุขได้ทันทีโดยไม่ต้องรอ
คุณแค่เรียนรู้ที่จะอยู่กับวินาทีนี้ ปัจจุบันนี้ โดยไม่ต้องขึ้นอยู่กับสิ่งอื่นใด จงนึกให้ออกว่าตอนนี้คุณอยู่ที่ไหน อะไรสามารถทำได้เพื่อก้าวเดินต่อไปข้างหน้า หากหาคำตอบได้แล้ว ก็จงลงมือทำมันให้ดีที่สุด
ชีวิตน่ะไม่ได้มีแค่การสูญเสียและการมัวแต่นั่งระลึกถึงความหลังอย่างเดียวหรอกนะ คุณคู่ควรกับสิ่งที่ดีกว่า จงดีใจที่ยังมีโอกาสที่จะพบกับสิ่งดี ๆ อีกในวันข้างหน้า
แต่ก็จงอย่าลืมเตรียมตัวให้พร้อมเสมอสำหรับความทุกข์ที่จะต้องเผชิญในวันข้างหน้าอีกเช่นกัน จงลุกขึ้นและก้าวเดินต่อไป คุณจะไม่มีวันเสียใจ เพราะว่าคุณคู่ควรกับมัน คุณคู่ควรที่จะมีความสุข...
จงก้าวเดินต่อไปข้างหน้าเถอะ...
#โลกหนึ่งใบล้านเรื่องราว
- 6
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
