"Oshi no Ko: เกิดใหม่เป็นลูกโอชิ: เหตุผลที่คนต่างหลงรัก Arima Kana"
หากพูดถึง “Arima Kana”
ความคิดแรกที่แว้บเข้ามาในหัว
เราจะนึกถึงอะไรบ้างเกี่ยวกับเธอ?
.
.
.
“ดาราเด็กอัจฉริยะที่เลียเบ็คกิ้งโซดาเก่ง
(บ่จ้ายย ดาราเด็กอัจฉริยะ
ที่ร้องไห้ได้ใน 10 วิต่างหากย่ะ!!)”
“เด็กสาวจอมห้าว
ปากจัด ขี้เหวี่ยง วีนเก่งได้โล่
ไม่มีสัมมาคารวะ ชอบวางตัวเหนือ
และเคยดูถูกคนอื่นอยู่บ่อยๆ
ซ้ำร้ายยังเอาแต่คิดลบ
ชอบตัดพ้อตัวเองไปมาซ้ำๆ
ดูแล้วน่ารำคาญยังไงไม่รู้”
ค่อนข้างมั่นใจว่าใครหลายคน
ที่ดู "Oshi no Ko: เกิดใหม่เป็นลูกโอชิ"
มาได้ระดับหนึ่งแล้ว หรือค่อนเรื่อง
น่าจะมองเธอแบบนี้เป็นภาพแรกๆ
แต่เชื่อหรือไม่ครับว่าตัวตนเนื้อแท้
เธอไม่ได้เป็นแบบนี้ซะทีเดียว
ซึ่งหากมองผ่านหน้าตาอันสดใส
น่ารัก คาวาอี้เดส สไตล์ไอดอลลุ
และผมสีแดงเข้มอันโดดเด่นลงไป
คานะซ่อนอะไรเอาไว้อีกมาก
ชนิดที่ไม่ว่าคุณจะ Main ใคร
หากค้นลึกลงไปเรื่อยๆ
ก็อาจตกหลุมรักเธอได้เช่นกัน
(เพื่อให้ได้อรรถรสในการอ่าน
ควรดู Ep.10 ให้จบก่อนนะครับ)
.
.
.
1. ภายนอกแข็งกร้าว ภายในอ่อนไหว
การที่คานะโตมาเฟียสๆ ดูก้าวร้าว ปากจัด ไม่เอาใครแบบนี้ ลึกลงไปแล้วเธออ่อนไหว เปราะบางมากกว่าที่หลายคนคิด จากปมความเจ็บปวด ผิดหวังในอดีตที่เคยทำพลาดสมัยเป็นดาราเด็ก ด้วยความที่ถูกเรียกว่าอัจฉริยะ ไปไหนใครก็ชื่นชม ทุกคนต่างพากันเอาใจจนกลายเป็นเหลิง ทำตัวกร่าง ไม่น่ารัก
จนใครต่อใครต่างพากันเอือมไปหมด ซ้ำร้ายพอได้โอกาสอีกก็ทำไม่ได้ ออกซิงเกิ้ลใหม่ก็ไม่มีใครมาซื้อซีดี งานเงียบเหงาจนทีมงานต้องใส่ชุดไปรเวทมานั่งเป็นหน้าม้าให้ที่มันพอมีคน พาผู้จ้างขาดทุนหนักจนแทบบ้า แม้แต่หม่าม้าก็อ้างว่าจะไปดูแลคุณตาที่ ตจว. เลยอยู่หอคนเดียวมาตลอด
ต้องพบกับสายตาอันผิดหวัง พยายามแค่ไหนก็ยังโดนเมิน ไม่มีใครกล้าจ้างต่อ เติบโตมากับเสียงวิจารณ์ในเน็ต กับภาพจำที่ผู้คนมองเธอเป็นเพียงซากปรักหักพังของ “อดีต” ดาราเด็กอัจฉริยะ หรือ “ดาราเด็กตกอับ” ที่ชีวิตยุครุ่งเรืองได้จบไปแล้วตั้งแต่สมัยประถม ถึงโตเป็นสาวกลับมาก็มีแต่เจอทักว่าอ้าววว ไม่ได้เห็นตั้งนาน
ทั้งที่พอมีผลงานประปลาย แค่ไม่เยอะเท่าเดิม สายตาและเสียงเหล่านั้นได้สร้างรอยแผลบาดลึกลงในใจเธอ จนสมองเหมือนถูกฝังชิพตามว่าฉันมันไม่เก่ง ไม่คู่ควรได้รับเครดิตเหมือนคนอื่น เวลามีคนชมก็คิดว่าตามมารยาท ไม่มีใครเห็นค่าเธอจริง เอาแค่พูดจาลบๆ ไม่หยุด
ฉะนั้นการที่เธอทำตัวมั่นๆ เริ่ดเชิด พูดวอนบาทาต่อหน้าคนอื่น จริงๆ แล้วมันคือความพยายามในการกลบปมเด็กน้อยคานะผู้ถูกทอดทิ้งไว้กับอดีต ภายนอกที่ชอบผลักไสคนอื่นๆ แต่ข้างในใจเธอเองนี่แหละที่ต้องการการยอมรับมากที่สุด
เพราะตอนเด็กๆ ที่เต็มไปด้วยความสดใส ไร้เดียงสา เราไม่รู้หรอกว่าอะไรเป็นอะไร ยิ่งถ้าโดนสปอยล์มากเท่าไหร่ก็ยิ่งเตลิด เผลอทำตัวไม่น่ารักไปตามอารมณ์ความรู้สึก เพียงแต่คานะลำบากกว่าตรงที่ความผิดพลาดของเธอ อยู่ในที่ที่เรียกว่า “วงการบันเทิง” ซึ่งมีการแข่งขันสูง ดาราแจ้งเกิดดับไป ถูกแทนที่ได้ตลอด และไม่ใช่ทุกคนจะได้รับโอกาสที่สองทันทีดั่งใจอีก เธอจึงเป็นอีกหนึ่งตัวละครที่ควรได้รับการเห็นใจไม่แพ้ใครอื่น
ความเจ็บปวดที่ไม่สามารถตอบสนองสิ่งที่ผู้คนคาดหวังได้เลย มันอธิบายออกเป็นคำพูดไม่ได้ด้วยซ้ำ
2. ไม่หมดหวังในความหวัง
ถึงปากจะคอยพร่ำบอกว่ายุคสมัยอันรุ่งเรืองของฉันมันได้จบลงไปแล้วจากวัยเด็ก แต่ที่จริงเธอคือ “เสือซ่อนเล็บ” ที่มุ่งพัฒนาตนเองมาโดยตลอด คอยเกาะติดข่าวสาร พยายามคลุกคลีอยู่ในวงการบันเทิงไม่เปลี่ยน ทำยังไงก็ได้ให้ตัวเองพร้อมที่สุดเมื่อโอกาสมาถึงอีก
ตั้งแต่การตื่นไปวิ่ง ฝึกออกเสียงทุกเช้า ดูแลผมเผ้าผิวพรรณอย่างดี ควบคุมอาหาร ลดข้าวลดแป้งเพื่อรักษาหุ่น ช่วงฝึกซ้อมเตรียมวงบีโคมาจิใหม่ ระหว่างที่พวกรูบี้-เมม กินขนมปัง คานะเลือกที่จะดื่มเวย์โปรตีน อะไรที่เคยพลาดอย่างการร้องเพลงที่เคยร้องเสียงหลงตอนออกโฆษณากายบริหารพริกหยวก ก็ฝึกฝนอย่างหนักจนร้องดีขึ้นเรื่อยๆ
เพลงนั้นเสียงหลงจริง แต่พอเพลงถัดๆ มาก็ยิ่งร้องเก่งขึ้น ฝึกหนักน่าดูเลยสินะ คงพยายามอย่างมากเพื่อสนองความคาดหวังของทุกคน รุ่นพี่มีความรับผิดชอบสูงขนาดนี้ ถ้าเป็นเซ็นเตอร์วงเรานะ…
รูบี้
โดยเฉพาะเรื่องการแสดงซึ่งเป็นสิ่งที่คานะถนัดสุด ก็นำคำสอนของ ผกก. ที่ตัวเองตอนเด็กเคยวีนเหวี่ยงในกอง มาปรับใช้ให้ดีที่สุดว่าสิ่งสำคัญในการเป็นนักแสดงคือการสื่อสาร ต้องอ่อนน้อม ไม่เอาแต่ใจ มองอะไรอย่างมืออาชีพ ทุ่มเทเพื่อให้งานออกมามีคุณภาพ และเป็นนักแสดงที่ “ใช้งานง่าย” หนักเอาเบาสู้
“ยุคมืดของฉันมันยาวนานจริงๆ บนเน็ตก็ทำเหมือนว่าเส้นทางนักแสดงของฉันจบลงแล้ว แต่ว่าฉันยังคงฝึกฝนต่อไปเรื่อยๆ ฉัก็ไม่รู้ว่าต้องพยายามไปเพื่ออะไร คำว่าออกจากวงการมันเข้ามาในหัวหลายต่อหลายครั้ง แต่ว่านะช่วงเวลาที่จะได้รับการยอมรับในฝีมือมาถึงแล้ว ฉันคิดว่าดีแล้วที่ยังคงทำต่อไป แค่ได้รู้ว่าอควายังทำงานนี้ต่อ ได้รู้ว่ายังมีคนที่พยายามไปด้วยกันกับเราในโลกที่เบื้องหน้าเบื้องหลังมันมืดสนิทแบบนี้ แค่นั้นก็พอแล้วล่ะ”
คานะ
เรียนรู้จากอดีต และทำให้ดียิ่งกว่า พยายามใหม่ให้สุดไปทั้งใจ ลึกลงไปเธอนี่แหละคือไอดอลผู้มีเลือดนักสู้ที่สุด
3. “มืออาชีพ” ทั้งในและนอกจอ
อย่างตอนได้รับโอกาสให้เล่นเป็นนางเอกละคร “หวานนี้มีรัก” ที่แม้เพื่อนๆ นักแสดงจะไม่มีพื้นฐานการแสดงมาก่อน ทีมผู้จัดก็ทำแบบขอไปทีเพียงเพราะอยากใช้พวกดาราหนุ่มหนุ่มมาเจาะตลาดสาวๆ ละครก็ห่วย ฉายไปสี่ตอนก็ยังง่อย ได้ดาวเดียว แทบไม่มีใครอยากดู
แม้แต่ทีมนักเขียนมังงะก็หมดศรัทธา เวลานั้นก็มีแต่คานะคนเดียวที่พยายามทุ่มเทใส่สุด มืออาชีพไว้ก่อน จริงจังกับงานแบบเข้าเส้น ทั้งอ่านมังงะ ทำความเข้าใจตัวละคร ฉากและเรื่องราวให้ถึงที่สุด เพื่อนเล่นห่วย ฉันก็จะช่วยส่งอารมณ์ให้ละครมันดีขึ้นอีกเท่าที่จะดีได้ คอยเสนอแนะ ผกก. เรื่องบทจนเขาแอบไปเม้าว่าเธอจู้จี้ พอทีมขอให้ถ่ายฉากจบต่อ เธอก็พร้อมลุยทันที
ทั้งหมดนี้คือสิ่งที่มืออาชีพทุกวงการพึงมีและพึงกระทำอย่างยิ่ง ไม่ว่าจะได้รับโจทย์หรือค่าจ่ายมามากน้อยเท่าไหร่ จิตวิญญาณที่ใส่ลงไปต่างหาก จะเป็นคำตอบที่ออกมาในผลงาน โชคดีจริงๆ ที่ยังมีอีกหนึ่งอัจฉริยะอย่างอความาช่วยเล่นเป็นตัวร้าย พลิกเกมให้กองถ่ายดีขึ้น ส่งคานะให้เฉิดฉายออกมาได้ทันในตอนจบของเรื่อง ร้องไห้ออกมาได้ตรึงใจและงดงามเหมือนมังงะต้นฉบับ ขนาดอควายังแอบยอมรับว่านี่แหละบทถนัดของเธอ เปลี่ยนให้คนดูหันมาสนใจ เรตติ้งกระฉูดกลบแผลก่อนนี้ได้พอตัว
“ฉันว่าเรื่องนี้ดีขึ้นเพราะฝีมือคุณอาริมะเลยนะ ขอบคุณมากนะคะ”
คำกล่าวของอาจารย์ผู้เขียนมังงะ นับว่ามีความหมายมากมายต่อใจเธอมากล้น
4. ฉลาดและรอบรู้
ด้วยความที่ทำงานในวงการบันเทิงมาแต่เด็ก คานะเลยรู้ซึ้งถึงรสชาติของการทำงาน และความโหดร้ายในสายอาชีพนี้เป็นอย่างดี นั่นเลยทำให้เธอค่อนข้างโตกว่าวัย มองเรื่องต่างๆ ในมุมผู้ใหญ่ คิดวิเคราะห์อะไรได้เป็นฉากๆ อย่างตอนที่รูบี้มาชวนเป็นไอดอล คานะก็ตีความสิ่งที่จะเกิดขึ้นได้หมด คือถ้ารับงานเป็นไอดอล ก็ต้องเลิกรับงานดาราวัยรุ่น แล้วงานหลักก็จะกลายเป็นงานไอดอลที่เปลี่ยนแปลงรวดเร็ว และถ้าเป็นไอดอลชื่อดังไม่ได้ จะต้องเสียทั้งสองงาน ความเสี่ยงสูงไปสำหรับศิลปินอิสระ
หรือความพยายามเกาะติดแวดวงนี้มาตลอดของเธอ ก็ไม่ใช่แค่การตามข่าวสาร ไม่ใช่แค่พยายามสร้างคอนเนคชั่นเข้าหาผู้ใหญ่อย่างเดียว แต่ศึกษาเทรนด์สื่อและผู้บริโภคอย่างเข้าอกเข้าใจจริง มองทะลุปรุโปร่งว่าวงการนี้ถูกขับเคลื่อนด้วยอะไร เอเจนซี่มองหานักแสดงแบบไหน กลุ่มดารา ไอดอล และคนดูเขามีปฏิสัมพันธ์กันยังไง
ทำไม “Big Data” จึงสำคัญ เพราะมันสามารถวิเคราะห์ข้อมูลความคิดเห็นหรือฐานลูกค้าได้ โฆษณาทางออนไลน์จึงมีมูลค่าถึงสองล้านล้านเยน มากจนไล่ทันโฆษณาออฟไลน์ ยุคสมัยที่ไม่สนใจปฏิกิริยาคนในเน็ตน่ะมันจบสิ้นแล้ว ตอนนี้ถ้าใครไม่สนใจ Social Marketing ก็เตรียมตัวเจ๊งกันได้เลย
เป็นตัวอย่างที่ดีของคนจะทำงานสายนี้ว่าแค่หน้าตาดี มีความสามารถและคอนเนคชั่นอย่างเดียวไม่พอ แต่คุณต้องก้าวให้ทันและก้าวให้นำเทรนด์อยู่เสมอด้วยถึงจะไปต่อได้ดี
5. ปากร้าย แต่ก็มีหัวใจรัก
ถึงภายนอกคานะจะดูเป็นคนซึนๆ ชอบทำตัวปากไม่ตรงกับใจ พูดร้ายไป แต่ข้างในก็เป็นคนขี้สงสาร ชอบแคร์คนอื่นเสมอ ถึงจะวิเคราะห์มาอย่างละเอียดว่าการเป็นไอดอลมันมีข้อเสียมากกว่าดี พออควาตื๊อเข้าหน่อย ชอบเขามากก็แพ้ทางไป มือมันลั่นเซ็นสัญญากับอิจิโก โปรดักชั่นไปเอง (ทำไมปากของเรา ชอบพูดอะไรที่สวนทางกับความรู้สึกตลอดเลย ฮ่าา)
ซึ่งอควาไม่ได้ขอให้คานะเข้าวงไปงั้นๆ ไม่ได้มองเป็นเครื่องมือ แต่มองในฐานะผู้หญิงคนหนึ่งที่เขาสามารถไว้ใจให้ดูแลรูบี้ น้องสาวแสนซนผู้ยังไร้เสียงสากับโลกมนุษย์ ยังไงซะประสบการณ์และความเป็นผู้ใหญ่ของคานะ ย่อมปกป้องและแนะนำน้องได้แน่ไม่มากก็น้อย และเช่นกันเธอเองก็ไม่ได้ตบปากรับคำไปแล้วจบ ถึงจะแสดงท่าทีรำคาญแบบเออๆ รู้แล้ว ไม่ต้องพูด ดูไม่มีกะใจอยากซ้อมร้องเต้นมาก
แต่เมื่อถึงเวลาต้องทำก็ทุ่มเทจนสุด ให้ไปทำกิจกรรมเต้น Challenge หนึ่ง ชม. กับคุณปิเอยอน Youtuber ชื่อดัง ก็ยอมไปเต้นกับรูบี้จนสายตัวแทบขาด เป็นพี่ว้ากที่คอยแนะนำ สั่งสอนน้อง คอยออกความเห็นในวง หรือตอนที่อาคาเนะกำลังโดนกระแสโซเชียลรุมกระหน่ำ คานะเองก็เห็นใจในฐานะเพื่อนร่วมอาชีพเลยเข้าใจความรู้สึกอีกฝ่ายดี
พออควาชวน “เมม โจะ” มาร่วมวงด้วยทั้งที่อายุเกินไปมาก ทว่าพอได้ฟังเรื่องราวสู้ชีวิตของสาว Youtuber ก็อดไม่ได้ที่จะร้องไห้ตามเป็นสาย เพราะตัวเองก็มักจะโดนคนแซะเรื่องอายุเหมือนกัน พอจะเข้าใจความรู้สึกอยู่หน่อยๆ ช่วงประมาณ ป.5 ก็โดนต้นสังกัดที่อยู่ตอนเป็นดาราเด็กไล่ออก เลยขอให้คุณมิยาโกะช่วยรับเมมเข้าวงในทันที ต้อนรับสมาชิกใหม่อย่างอบอุ่น กันเอง
“ไม่ต้องบอก ฉันก็คิดจะหาทางทำอะไรสักอย่างกับวงนี้อยู่แล้วล่ะ”
คานะ
ยอมเสียสละความสุขปกติของเด็กสาววัยรุ่นไปหลายปี ยอมมาอยู่ในจุดที่ตัวเองไม่อินเลย เมื่อเทียบกับรูบี้-เมมที่มีสายเลือดไอดอลเข้มข้นอยู่เต็มตัว กระนั้นคานะก็ยังก้มหน้าก้มตาซ้อมหนักต่อไป ทั้งที่ยังใจยังไม่รู้จริงๆ ว่าทำไปเพื่ออะไรกัน เพื่อใกล้
อควา? เขาก็ไปได้ดีกับอาคาเนะแล้ว ถึงจะรู้ว่าเป็นสคริปต์ แต่ใจมันชอบไปแล้วก็อดคิดไม่ได้ที่จะนอยด์ มองไปทางไหนก็ไม่เจอแรงใจในการทำ จนกระทั่งอควาในคราบปิเอยอนมาอยู่ข้างๆ ให้กำลังใจในวันอ่อนไหว โรยแรง
ผมว่าอาริมะ คานะสุดยอดออก เป็นคนที่ขยันตื่นมาวิ่ง มาฝึกออกเสียงทุกเช้า รู้สึกมีปมด้อยที่ตัวเองปากเสีย ชอบให้คนประเมินที่ผลงานโดยรวมมากกว่าตัวเอง จริงๆ แล้วเกลียดพริกหยวกมาก (แต่ก็ยอมกิน ยอมถ่ายทำจนเสร็จ มืออาชีพแต่เด็กจริงๆ)
ปิเอยอน (อควา)
เหมือนชีวิตจริงที่บางครั้งโอกาสอาจจะมาตอนเราไม่ได้พร้อมที่สุด แต่ถ้าโดยรวมเราวางรากฐาน ฝึกฝนตัวเองเพื่อให้ได้เฉิดฉายมาตลอด นั่นก็มีความหมายมากมายแล้ว ยิ่งฝึกซ้อม ก็ยิ่งเปล่งประกายฉายแววความเป็นเซ็นเตอร์ขึ้นมา เป็นคนร้องเพลงได้ดีกว่าใคร เป็นความหวังของวงในการประเดิมงานใหญ่อย่าง “Japan Idol Fest” ทำไปทำมาสุดท้ายก็ต้องยอมกลืนน้ำลายตัวเองอีกที จริงๆ เล้ยยย ถ้าไม่มีฉันอยู่สักคนคงไม่รอดแน่ ตั้งใจกันให้เต็มที่เพื่อเสริมความเด่นให้ฉันหน่อยแล้วกัน
ยอมเป็นเซ็นเตอร์คนแรกของบีโคมาชิยุคใหม่ พยายามข่มอารมณ์ไว้ทั้งที่ใจยังกลัว เพราะไม่อยากให้พวกทีมต้องฝ่อไปด้วย การเป็นเซ็นเตอร์มันไม่ใช่แค่คนที่โดดเด่นสุดอย่างเดียว แต่ยังต้องแบกรับความกดดันและภาระอันหนักอึ้งเอาไว้มากมาย เป็นห่วงรูบี้และเมม เพราะคราวก่อนที่ทำให้คนอื่นผิดหวังไป เธอก็แค่เจ็บคนเดียว แต่นี่มีเพื่อนร่วมทางด้วยเลยยิ่งกังวลว่าจะทำได้ไม่ดี กลัวประวัติศาสตร์ซ้ำรอยเหลือเกิน
ตื่นเต้น มือเย็นยะเยือก พยายามทำใจดีสู้ต่อหน้ารูบี้ ก็ยิ่งถูกจับได้ว่าตื่นสนาม ไม่มั่นใจ ก่อนจะได้กำลังใจจากน้องว่าพวกเราก็ไอดอลหน้าใหม่ หาได้ทั่วตลาด ผิดพลาดก็มีถมไป มาสนุกกันดีกว่า ประโยคนั้นจึงเป็นการปลดล็อคคานะออกจากเงามืดของอดีตได้ในที่สุด
พร้อมแววตาที่ส่องประกายเป็นสีแดงแรงฤทธิ์ กล้าที่จะโอบกอดความกลัว แล้วยอมรับตัวเองในบทบาทใหม่ พร้อมก้าวออกไปพิสูจน์ตัวเองอีกครั้งว่าฉันนี่แหละคือไอดอลคนหนึ่งที่พร้อมจะสร้างตำนาน เป็นคานะเวอร์ชั่นปัจจุบันที่ผู้คนจะจดจำได้จริงๆ
ตัวตนที่ก๋ากั่น ห้าวหาญ
ปากคอเราะร้ายแต่เปี่ยมด้วย
ความสดใสจริงใจ ไปไหนไปกัน
พร้อมจะทำเพื่อคนอื่นแบบนี้แหละ
ที่เปิดใจให้อควารู้สึกดีเวลาอยู่ด้วย
คุยเล่นได้อย่างสบายใจโดยไม่ต้อง
กลัวว่าจะถูกเอาเปรียบหรือ
โดนฉกฉวยหาผลประโยชน์
ไม่เคยเล่นเบสบอลมาก่อน
ก็ยอมโดดเรียนไปเป็นเพื่อน
ในวันที่เขากำลังว้าวุ่น สับสนชีวิตที่สุด
ก็ได้ประกายแสงสว่างจากเธอมาช่วย
ให้ผ่อนคลาย ไปต่อได้ดังเดิม
จนรูบี้ยังแอบมาบอกว่า
พี่ชายเธอไม่ค่อยชมใคร
ยังชมรุ่นพี่ว่าน่ารักเลย
ถ้า “อาคาเนะ” เหมือนพระจันทร์
ที่เปล่งประกายสุขสกาวยามค่ำคืน
พาใจหวนนึกถึงตำนานอย่างโฮชิโนะ ไอ
“คานะ” ก็เหมือนพระอาทิตย์อันสุขสดใส
โดดเด่นเป็นตัวเองได้ไม่แพ้ใคร
คอยเป็นพลังให้กันอยู่เสมอ
ขอให้โลกนี้กลับมาใจดีกับเธอ
อย่างที่เธอพยายามสู้ปรับตัว
จนคู่ควรกับสิ่งดีๆ เฉกเช่นวันวาน,,, ❤️❤️❤️
- 6
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
