23 มิ.ย. 2023 เวลา 05:44 • นิยาย เรื่องสั้น

หลังฝนซามีเรือลำหนึ่งล่องไปในมหาสมุทร

จรรยา อำนาจพันธุ์พงศ์ เขียน
สนพ. สมมติ ราคา 300 บาท
หนา 282 หน้า
ในยุคของผม ยะลากลับเป็นช่วงที่ผู้คนส่วนหนึ่งต่างพลัดหายไปจากกัน ไม่ใช่เพราะหากันไม่เจอ แต่เพราะเส้นทางที่มีอยู่มากมายนั้น ถูกตัดขาดจากบางสิ่งที่เรารับรู้กันอย่างไม่เท่าเทียม
ยะลา น.114
หลังฝนซาฯ เล่มนี้ ยังคงนำเสนอ ชีวิตสามจังหวัดชายแดนภาคใต้ ด้วยพลังที่เข้มข้นกว่าเล่มก่อน (ฟ้าบางแห่งร่ำลาเมฆฝนไปเนิ่นนาน) ซ่อนปมผู้ถูกกระทำ จากความไม่เท่าเทียม ปัญหาชายแดนใต้ที่ยังคงอยู่ การฉายภาพพยายามต่อสู้กับระบบเผด็จการ ทุกอย่างแนบเนียน งดงามปนเศร้าด้วยภาพกล้องเลนส์ 50 มม.ชัดหน้าเบลอหลัง อะไรทำนองที่ต้องใช้พลังจินตนาการเข้าไปเสริมแต่ง ว่าเขาซ่อนอะไรไว้ในฉากหลัง
ราวกับว่าเขาจะพาเราล่องเรือไปพร้อมกัน 18 เรื่องสั้น ที่บางเรื่องได้รางวัลชนะเลิศจากการประกวด บางเรื่องผ่านตามาแล้วจากการตีพิมพ์ในหน้านิตยสารต่าง ๆ
แทบทุกเรื่องในเล่มเขาใช้กลยุทธ์เหนี่ยวนำเรื่องด้วยความรัก การเดินเรื่องแต่ละเรื่องแยบยล และมักจะมีใครสักคนเดินสวนออกมาเสมอ หรือบางครั้งก็เป็นเราเองที่อยากกระโจนหายไปในเรื่องเล่าของเขา
มีเพียงร่องรอย และไร้ร่องรอย ซึ่งยืนหันรีหันขวางอยู่ในท้องทุ่งที่ค่อย ๆ เปลี่ยนสี เหมือนเราถูกกวาดขึ้นจากการรับรู้อันบิดเบี้ยวของใครสักคน จากนั้นเขาเปลี่ยนใจ เริ่มลบเราออกทีละส่วน ๆ
พัทลุง หน้า 19
ทะเลน้อยที่พัทลุงกลืนเราเข้าไปผ่านเรื่องเล่าของเขา
เหมือนบางครั้ง ฟาติมะห์ ยังคงเดินออกมาจากเล่มฟ้าบางแห่งฯ ของเขา กลับมาสานทรงจำอันเจ็บปวดจากการเป็นผู้ถูกกระทำ แต่ฟาติมะห์คนใหม่ก็มีท่วงทำนองที่แตกต่าง ค่อนไปทางที่ดีกว่าฟาติมะห์คนเดิมอย่างยิ่งยวด
สิ่งที่แฝงไว้ในทุกภาพฉายของเรื่องสั้นเล่มนี้ คือ ภาพอันงดงามของดินแดนด้ามขวานของประเทศไทย
คลื่นลมบางเบาพัดไล่ริมฝั่ง ซึ่งเรียงรายไปด้วยเรือหางยาว ลำเรือส่ายไปมาเล็กน้อยราวกำลังกระซิบกระซาบกับระลอกคลื่นบางเบา ไกลออกไปกลางเวิ้งน้ำ เรือลำหนึ่งแล่นฉิวบนผืนน้ำใต้เงาแสงของยามเย็น
พัทลุง น.20
หมอกที่อัยเยอร์เวงคงสวยกว่าหลายแห่งที่ผมเคยไปถึงและเบตงก็เป็นเมื่อที่มีเสน่ห์ เพราะตั้งอยู่ในแนวเทือกเขาสันกาลาคีรี ยามค่ำผมออกไปเดินเตร่มองแสงสีสวยตระการตาที่หอนาฬิกาประจำเมือง ผมไม่ได้ต้องการเจอใคร ไม่อยากรู้จักว่ายะลามีความรุนแรงแบบไหน และเบตงมีความน่ากลัวซ่อนอยู่ตรงไหนบ้าง
ยะลา น.101
การพยายามฉีกรูปแบบการเขียนของจรรยานั้น อยู่ในงานทดลองของเขาเรื่อยมา ในมุมมองเดียวกัน เรื่องเดียวกัน เขาจะยืนหันหน้าไปทางซ้ายเพื่อมองมัน มุมมองทางขวาก็กลายเป็นอีกเรื่องหนึ่งขึ้นมาทันที
“ตลอดเวลาสามสี่วันผมได้แต่เดินสำรวจรอบบ้าน มองหาร่องรอยบางอย่างที่เคยมีอยู่ในวัยเด็ก แต่ผมมองมันไม่เห็นอีกแล้ว มีเพียงความเงียบที่ยึดครองไว้แทบทุกตารางนิ้ว คล้ายว่าการาจากไปของแม่คือจุดเริ่มต้นการค้นหาตัวตนของคนหลงทาง แต่การไปของพ่อก็นำความจบสิ้นมายังความรู้สึกของผม”
ยะลา น. 113
มีวิธีเล่าถึงเดือนตุลาคม ได้อย่างแปลกและแตกต่างจากที่เคยอ่านมา
น่ากลัวมาก มีคนเจ็บตายหลายคน เป็นความตายที่ถูกลืม ไร้คนรับผิดชอบ
น.155
น่าจะมีนกสักตัวบินไปเกาะบนยอดหญ้า คุณเห็นใช่มั๊ย นักตัวสีขาว ขามันสั้น ปีกที่เล็กบางของมันพยายามจะบินขึ้นสูง แต่ก็พลัดตกลงมาเพราะอะไรไม่รู้ บนท้องฟ้านั้นมีห่ากระสุน
ตัวละครของเขาล้วนบาดเจ็บ
เมื่อนางฟ้าตกจากสวรรค์ เทวดาบนฟ้าคงร้องไห้เสียใจแต่ในโลกแห่งความจริง มีคนบอกคุณเสมอว่า เทวาดาไม่มีอยู่จริง ปาฏิหาริย์ใด ๆ จากเหล่าทวยเทพก็ไม่เคยเกิดขึ้นจริง เป็นเพียงนิทานเรื่องเล่าเติมแต่งให้รู้สึกเพลิดเพลินเหมือนยาคลายปวดชั่วครู่ชั่วยาม
เส้นขอบฟ้า น.228
เรื่องสั้น 2518 เวอร์ชั่นที่ไม่หดสั้นเหมือนเคยตีพิมพ์ในมติชนสุดสัปดาห์ เรื่องที่เล่าได้แตกสลายเป็นเสี่ยง ๆ โดยไม่มีทางย้อนกลับไป ไม่อาจครอบครอง ไม่อาจยื้อยุด ย้อนแย้งอยู่ในดงคำถามอันซับซ้อน การจับทุกรายละเอียดเอามาซ่อนไว้ในตัวเอง แม้เรื่องซับซ้อนของระบอบประชาธิปไตยหลังรัฐบาลทหารแบบเผด็จการ
สงสัยว่า พี่เบิ้ม คงกำลังจับตามองคุณ...อยู่แน่ ๆ
น.261
2518 คือปี พ.ศ. เกิดของผู้เขียน ชีวิตที่เรียกร้องประชาธิปไตย จากรุ่นหนึ่ง สู่อีกรุ่นหนึ่ง ไม่รู้จักจบสิ้น
ส่งท้าย : ทุกอย่างลงตัว โรแมนติค งดงาม ปราณีตละเอียดลออ รอคอยให้ผู้อ่านเอนตัวลง ฟังเพลง Rabbit Fur Coat ของ Jenny Lewis บรรเลงเพลงอย่างช้า ๆ แล้วฝนก็พรำตัวเองอยู่ข้างหน้าต่าง ท่ามกลางเรือลำหนึ่งพยายามล่องออกไปสู่มหาสมุทร และเราก็เต็มใจออกเดินทางไปในเรือลำนั้น
โฆษณา