The Story of Linda เรื่องเล่าของลินดา
ชื่อเรื่อง : The Story of Linda เรื่องเล่าของลินดา
ประเภท : นิยายโรมานซ์
ผู้แต่ง : พรแห่งจันทรา
สำนักพิมพ์ : Laksamontra
คำเตือน : มีฉากและพฤติกรรมที่ไม่เหมาะสม มีการใช้วาจา การกระทำที่รุนแรง โปรดใช้วิจารณญาณในการรับสื่อ ผู้มีอายุต่ำกว่า 20 ปี ห้ามอ่าน (NC 20+)
นิยายเรื่องนี้แต่งขึ้นมาจากจินตนาการของผู้แต่ง ไม่มีเจตนาลบหลู่ดูหมิ่น ตัดสิน ชักจูงใคร ให้เชื่อ หรือทำตามพฤติกรรมของตัวละครแต่อย่างใด และถ้าหากบางช่วงบางตอน หรือบางเหตุการณ์ของนิยายเรื่องนี้ อาจไปตรงกับชีวิตจริงของผู้หนึ่งผู้ใดเข้า ผู้เขียนต้องกราบขออภัยไว้ ณ โอกาสนี้ด้วย
สงวนลิขสิทธิ์ หนังสือเล่มนี้ตามพระราชบัญญัติ (ฉบับเพิ่มเติม) พ.ศ. 2558 ห้ามคัดลอกเนื้อหา ภาพประกอบ รวมทั้งดัดแปลงในทุกรูปแบบ ก่อนได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษร
เรื่องเล่าของลินดา ถือว่าเป็นนิยายอีกเรื่องที่เขียนแล้วลบ เขียนแล้วแก้ เขียนแล้วเขียนอีกหลายครั้งมาก เช่น จากตอนแรกเขียนในมุมมองพระเจ้า แต่บรรยายไม่ออก เล่าไม่สนุก จึงลองเปลี่ยนมาเขียนในมุมมองของตัวละครที่ชื่อว่า ลินดา จึงทำให้เรื่องราวผ่านมาได้จนจบเรื่อง (มีต่อภาคสอง)
เขียนไปเขียนมาลินดาเล่าเรื่องได้เก่งกว่าพระเจ้า !!!
เขียนในมุมมองบุคคล ที่1 และ 3 คือมีลินดาผลัดกันเล่าเรื่องกับพระเจ้า
และการเขียนบรรยายฉากเลิฟซีนเป็นการเขียนที่ขโมยพลังงานสุดๆ แม้คนอ่านจะบอกว่างานแนวนี้อ่านแล้วฟิน แต่บอกเลยว่าคนเขียนหมดพลัง !!!
The story of linda
เรื่องเล่าของลินดา
ลินดา : คุณเคยได้ยินคำว่าชีวิตจริงยิ่งกว่าละครไหมคะ
ฉันเองก็เคยดูละครน้ำเน่ามาบ้างแต่ก็ไม่เคยคิดเลยว่าวันหนึ่งชีวิตของฉันจะเน่ากว่าเรื่องราวในละครที่ฉันเคยดูสะอีก
ตอนนั้นฉันอายุแค่ 18 ปี กำลังเป็นสาวสะพรั่ง มีหนุ่ม ๆ มารุมขายขนมจีบมากมายใคร ๆ ก็มักจะชมว่าฉันทั้งสวย น่ารัก และนิสัยดี กิริยามารยาทก็งามแถมยังเป็นคนพูดจาอ่อนหวาน อาจเป็นเพราะฉันเป็นลูกสาวคนสุดท้องของที่บ้านจึงได้รับความรักมามากมาย ทำให้ฉันเป็นคนที่มีแต่คนเข้ามาเอ็นดู
ชีวิตในวัยสาวที่ยังไม่ได้เริ่มด้วยซ้ำ กลับต้องมาตกเป็นเมียของชายผู้ช่ำชองและโชกโชนอย่างเขา ส่วนฉันก็ยังอ่อนต่อโลกนัก ไม่ประสีประสาในเรื่องของความรัก ยังไม่ได้คิดถึงเรื่องแต่งงานออกเรือนเลยด้วยซ้ำ
ไม่รู้ว่าเป็นโชคดีหรือโชคร้ายที่เขารักฉันจริง ๆ ไม่ได้ทิ้งขว้างกันไปในทันที
ถึงอย่างนั้นการเป็นเมียมาเฟียหรือผู้มีอิทธิพลก็ไม่ใช่เรื่องง่าย
ด้านมืดของสังคมที่ฉันเองก็ไม่เคยรู้จัก
วิถีชีวิตที่สังคมไม่ให้การยอมรับ อาชีพที่คนดี ๆ ไม่มีใครอยากรู้จัก และด้านมืดของผู้ชายที่ได้ชื่อว่าสามี
เขาได้เปิดประตูผลักฉันลงไปเป็นเมียเจ้าพ่อเรียบร้อยแล้ว
ฉันนอนหลับไปนานเท่าไหร่ก็ไม่รู้ พอตื่นขึ้นมาก็ยังปวดหัวอีก เกิดอะไรขึ้น ที่นี่ที่ไหน ฉันปรับสายตามองไปรอบ ๆ พยายามทบทวนสิ่งที่เกิดขึ้นตรงหน้าก็พบว่าตัวเองนอนอยู่ในห้องมืด ๆ บนเตียงนอนตามลำพัง บนเนื้อตัวเปลือยเปล่า เสื้อผ้าไม่มีติดตัวสักชิ้น แถมยังรู้สึกร้าวระบมไปทั้งตัว ด้วยสัญชาตญาณฉันรีบยกมือขึ้นมาปิดหน้าอกที่ไร้ซึ่งเสื้อผ้าอาภรณ์ใด แม้แต่ชุดชั้นในก็ไม่เหลือ สองขาที่อยู่ใต้ผ้าห่มค่อย ๆ ยกขึ้นมาขดตัวเข้าหากัน สองมือคว้ากอบผ้าห่มนวมขึ้นมาห่อตัวไว้ พร้อมกับความกลัวที่เข้ามาเกาะกุมหัวใจ
ภาพเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้ ฉันจำได้แค่ว่าตัวเองเดินออกมาจากร้านเพื่อมารับลูกค้าแล้วผู้ชายกลุ่มนั้นก็ลงจากรถมาจับตัวฉันไป
เกิดอะไรขึ้น ฉันถามตัวเองซ้ำ ๆ ทั้งน้ำตา ตอนที่สลบอยู่คงไม่ต้องบอกว่าฉันผ่านอะไรมาบ้าง
แม้คนที่ไม่เคยมีสามีถ้าตื่นมาแล้วเสื้อผ้าที่สวมใส่อยู่ไม่เหลือติดตัวก็คงพอเข้าใจได้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับตัวเอง ถึงฉันจะยังไม่เคยแต่งงาน แต่ก็พอรู้เรื่องบ้าง
ใครเป็นคนทำกับฉันแบบนี้ แล้วที่นี่ที่ไหน พ่อจ๋าแม่จ๋าฉันกลัวจนแทบจะขาดใจแล้ว "หนี" คือความคิดแรกที่ฉันคิดจะทำ
สายตาของฉันมองฝ่าความมืดภายในห้องออกไป เพื่อดูทางหนีทีไล่ ก่อนที่จะหย่อนขาข้างหนึ่งลงไปที่พื้นห้อง ในขณะที่ฉันกำลังมองหาเสื้อผ้าของตัวเองเพื่อจะสวมใส่นั้น
"คลิ๊ก" เสียงลูกบิดประตูเปิดขึ้นและนั่น !!!
"ตื่นแล้วเหรอจ้ะเมียจ๋า"
เขาผู้ที่เปิดประตูเข้ามาในห้องพร้อมกับเสียงทักทายที่คุ้นหู
"แป๊ะ" และเสียงเขากดเปิดสวิตช์ไฟตามมา
"พี่เมฆ" ฉันตกใจร้องเสียงหลงงุนงงกับสิ่งที่เกิดขึ้นและไม่คิดว่าคนที่จับตัวฉันมาคือเขา 'เมฆา ปารัช'
"จ้ะเมียจ๋า ตื่นแล้วเหรอจ๊ะ" เขาเดินยิ้มกริ่มเข้ามาหาฉันที่เตียงนอน
"ทะ ทะ ทำไม พี่เมฆทำกับฉันแบบนี้"
ฉันถามออกไปด้วยความกลัว ทั้งรู้สึกสับสน ลนลานจนแทบจะขาดใจตายอยู่ตรงหน้า เขากลับยิ้มกริ่มแล้วหย่อนตัวนั่งลงที่ขอบเตียง ส่วนฉันผวาขึ้นไปนั่งอยู่บนหัวเตียง พร้อมกับขยุ้มผ้าห่มนวมขึ้นไปพันตัวไว้ให้แน่นกว่าเดิม ทั้งกลัวทั้งอับอาย น้ำตาก็เริ่มไหลทะลักออกมาเป็นทาง
"พี่ก็บอกแล้วว่าพี่รักหนูเล็ก"
เขาพูดขึ้นมาอย่างอารมณ์ดี ทั้งยังยื่นมือหยาบหนาขึ้นไปลูบไล้กับช่วงไหล่เปลือยเปล่าที่โผล่พ้นออกมาจากผ้าห่มนวมผืนใหญ่ ยิ่งทำให้ฉันกลัวจนสะดุ้งแล้วมุดตัวเข้าไปในผ้าห่ม
"แล้วตอนนี้หนูเล็กก็เป็นเมียของพี่แล้ว"
เขาไม่พูดเปล่าแต่กลับล้มตัวลงนอนข้าง ๆ ฉันอย่างสบายใจโดยไม่ได้รู้สึกผิดกับสิ่งที่ตัวเองได้ทำลงไปเลยแม้แต่นิดเดียว
ฉันทั้งกลัวทั้งอายถอยหนีมุดตัวอยู่ในผ้าห่มพร้อมเสียงร้องไห้สะอึกสะอื้น คำพูดของเขาทำให้ฉันกลัวจนตัวสั่น
"พะ ๆ ๆ พี่เมฆปล่อยฉันไปเถอะนะ ฉันกลัว"
เขายันตัวลุกขึ้นมานั่งพร้อมกับดึงฉันเข้ามาหาตัวแล้วดึงกระชากผ้าห่มออกให้พ้นไปจากตัวของฉัน
"เป็นเมียพี่น่ากลัวตรงไหน ใคร ๆ ก็อยากเป็นเมียพี่ทั้งนั้น"
เขาตอบกลับมาหน้าตาเฉย แถมรอยยิ้มกรุ่มกริ่มอย่างคนที่ถือไพ่เหนือกว่า
ยิ่งเขาเล่า ยิ่งเขายิ้มยั่ว ยิ่งทำให้ฉันกลัวและร้องไห้หนักกว่าเดิม
"พี่เมฆปล่อยฉันไปเถอะนะ ป่านนี้เจ๊ลีคงตามหาฉันแล้ว"
"เจ๊ลีจะว่าอะไรได้ กูบอกมันแล้วว่าไม่ต้องตามหา "
"พี่อย่าทำอะไรฉันเลยนะ ฉันกลัวแล้ว ปล่อยฉันไปเถอะนะพี่เมฆ ฉันสัญญาว่าจะไม่บอกใคร ไม่เอาเรื่องพี่ อย่าทำอะไรฉันเลยนะ"
เสียงร้องไห้คร่ำครวญของเธอไม่ได้ทำให้เขาสงสารหรือใจอ่อนลงเลยแม้แต่น้อย ตรงข้ามมันยิ่งทำให้เขาสนุกขึ้นไปอีก
"จะไปไหนเล่า พี่ก็บอกแล้วว่าพี่รักหนูเล็ก"
พูดจบมือหยาบใหญ่ก็กระชากผ้าห่มออกให้พ้นตัวเธออีกครั้ง แล้วจับเธอให้นอนราบไปกับเตียงนอนหนานุ่ม เขาใช้แค่มือขวาข้างเดียวก็สามารถจับรวบข้อมือทั้งสองข้างของเธอไว้บนหัวแนบกับที่นอนได้แล้ว
ยิ่งเธอสะบัดตัวดิ้นรนเท่าไรยิ่งเป็นการไปกระตุ้นให้เขามีความต้องการมากขึ้นเท่านั้น เหมือนเป็นการปลุกสัญชาตญาณของการเป็นนักล่าที่เวลาเห็นเหยื่อดิ้นทุรนทุรายอีกฝ่ายยิ่งสนุก
เสียงของแรงหายใจฟืดฟาดส่งให้กลิ่นเหล้าที่ลอยออกมาเป่ารดที่ใบหน้าของเธอ แม้จะพยายามส่ายหน้าหนี แต่ใบหน้าของชายหนุ่มก็ตามไปซุกไซร้บนแก้มนวลไล่มาที่ติ่งหู ขบกัดหยอกล้อเรื่อยมาถึงซอกคอขาวของเธอที่ต้องยอมเอียงตัวยึดไปตามแรงซุกไซร้ด้วยอารมณ์ที่พลุ่งพล่าน เสมือนว่าเชื้อเชิญให้เขาเข้ามากลืนกินเธอได้เต็มที่
"ปะ ปล่อย ฉัน นะ พี่เมฆ" เธอพยายามสุดกำลังที่จะปกป้องตัวเองแต่ก็ทำได้เพียงคำพูดที่ขาดหายเป็นห้วง ๆ ในลำคอ
ใบหน้าคมเข้มเจ้าของริมฝีปากหยักสวยได้รูปยกยิ้มขึ้นมา สายตาหวานเยิ้มเป็นประกาย ถ้าหากว่าเขาไม่ได้ข่มเหงบังคับเธอมาแบบนี้ เธอก็คงตกอยู่ในมนตร์สะกดของใบหน้าอันหล่อเหลานี้ได้ไม่ยากนัก แต่นี่มัน !!!
ทดลองอ่านฟรี ที่
หรือในรูปเล่ม e-book
The Story of Linda เรื่องเล่าของลินดา 1
ปล. เรื่องเล่าของลินดา ไม่ใช่เรื่องของผู้แต่งนะคะ ขออนุญาตบอกกล่าวล่วงหน้า
ขอบคุณค่ะ
- 17
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
