DailyMent V
กลับมาพบกับ DailyMent กันอีกครั้งนะครับ วันนี้แอดมินมีไม่กี่เรื่องที่อยากจะมาแชร์กับทุกท่านนะครับ แน่นอนว่า เรื่องที่จะแชร์ต่อไปนี้ เป็นเรื่องเกี่ยวกับหมอนะครับ ก่อนอื่นต้องขอแสดงความแสดงเสียใจกับการจากไปของ “หมอตูน” หรือนายบริชน อ่องแจ่ม นักฉุกเฉินการแพทย์ โรงพยาบาลเทพรัตน์นครราชสีมา
ด้วยอุบัติเหตุรถมอเตอร์ไซค์เสียหลักชนขอบสะพานเกือกม้ากลับรถ บริเวณทางแยกตลาดกลางไม้ดอกไม้ประดับ ตำบลโคกกรวด อำเภอเมืองนครราชสีมา จังหวัดนครราชสีมา ทำให้ร่างของหมอตูนกระเด็นตกลงมาในสวนหย่อมเกาะกลางถนน เป็นเหตุให้เสียชีวิต (https://www.prachachat.net/general/news-1332470)
รวมถึงต้องขอแสดงความเสียใจกับการจากไปของ “หมอมีน” หรือ พญ.ญาณิศา สืบเชียง แพทย์อินเทิร์นปี 1 ของโรงพยาบาลพหลพลพยุหเสนา ตำบลปากแพรก อำเภอเมืองกาญจนบุรี จังหวัดกาญจนบุรี ด้วยอุบัติเหตุทางรถยนต์ หลังจากปฏิบัติหน้าที่เข้าเวรในวันที่ 23 มิถุนายน 2566 เสร็จเรียบร้อยในเวลา 16.00 น.
แล้วได้ขับรถออกจากโรงพยาบาลมุ่งหน้าไปยังพื้นที่ อำเภอหนองปรือ จังหวัดกาญจนบุรี เพื่อไปดูโรงพยาบาลสถานพระบารมี และโรงพยาบาลหนองปรือ ซึ่งเป็นโรงพยาบาลในพื้นที่ห่างไกล อยู่ห่างจากตัวจังหวัดกาญจนบุรีกว่า 100 กิโลเมตร เพื่อประกอบการตัดสินใจว่าจะไปปฏิบัติหน้าที่อยู่ที่โรงพยาบาลใด เมื่อได้เป็นแพทย์อินเทิร์นปี 2 ก่อนจะประสบอุบัติเหตุได้รับบาดเจ็บสาหัสและเสียชีวิตในเวลาต่อมา (https://www.facebook.com/ittaporn/posts/6587801074613976?ref=embed_post, https://www.matichon.co.th/social/news_4047013)
โดยทั้ง 2 เหตุการณ์ต่างเกิดจะความประมาทในการใช้รถใช้ถนนในการสัญจรเดินทาง ซึ่งทุกท่านถ้าได้เหตุการณ์เหล่านี้แล้ว ก็โปรดช่วยกันระมัดระวังให้มาก ๆ ด้วยนะครับ ด้วยความปรารถนาดีจากแอดมิน
แต่ที่น่าเสียดายจากเหตุทั้งสอง คือ ต่างฝ่ายต่างเป็นบุคลากรทางการแพทย์รุ่นใหม่ไฟแรงด้วยกันทั้งนั้น โดยหมอตูน เป็นที่รู้จักกันดีในหมู่อาสาสมัครหน่วยกู้ชีพสังกัดองค์กรการกุศลในพื้นที่ 32 อำเภอของจังหวัดนครราชสีมา ส่วนหมอมีนก็เป็นหนึ่งในนักศึกษาแพทย์ของโครงการผลิตแพทย์เพิ่มเพื่อชาวชนบทของจังหวัดราชบุรี กว่าจะเป็นหมอ 1 คน ต้องทุ่มเทเรียน เป็นเวลา 6 ปี แล้วต้องมาปฏิบัติหน้าที่อย่างหนัก อารมณ์เหมือนใช้ทุนคืน เข้าเวรติดต่อกันจนบางครั้งไม่ได้กลับบ้าน
ซึ่งในวันเกิดเหตุ พ่อของหมอมีนไม่ทราบเลยว่า ลูกสาวตนได้เข้าเวรติดต่อกันถึง 4 กะ ตามที่มีคนออกมาให้ข้อมูลจริงหรือไม่ (https://www.khaosod.co.th/breaking-news/news_7732156) ถ้าเป็นอย่างนั้นจริง...เท่ากับทั้งเหนื่อยทั้งล้า ไปทั้ง ๆ อย่างนั้น ซึ่งมันน่าเสียดายมากจริง ๆ ครับ
แล้วต่อให้เราทั้งหลายจะระมัดระวังมากเท่าไหร่ก็ตาม คำว่าอุบัติเหตุก็ย่อมเกิดขึ้นได้ ส่วนหนึ่งมาจากสภาพท้องถนนที่ไม่ได้ประสิทธิภาพ ดังนั้นจึงไหว้วอนทางองค์กรที่เกี่ยวข้องไม่ว่าจะเป็นเทศบาล อบจ. อบต. ช่วยกันสอดส่องดูแลกันด้วยนะครับ (https://www.matichon.co.th/social/news_4047027)
รวมถึงภาครัฐก็ต้องให้ความ “ใส่ใจ” กันบ้างนะครับ แม้จะเป็น “รัฐบาลรักษาการ” แต่ใช่ว่าแพ้การเลือกตั้งแล้ว จะปล่อยปะละเลยทุกอย่างเหมือน “คนตายแล้ว” ร่ายกายค่อย ๆ อ่อนแรงลงอย่างนั้น ไม่ได้นั้นนะครับ แล้วองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นส่วนใหญ่มักบ่นว่าได้รับการจัดสรรงบประมาณจากทางภาครัฐน้อย ดังนั้น ควรจะใส่ใจและจริงจังกับเรื่องนี้นะครับ บางครั้งเรื่องนิดเดียวก็บานปลายกลายเป็นเรื่องใหญ่ได้ เหมือนกับเหตุการณ์ทั้งสองที่เกิดขึ้นนะครับ
รวมถึงกระทรวงที่ดูแลบุคลากรทางการแพทย์อย่างกระทรวงสาธารณสุข มีคนวงในเขาออกมาป่าว ๆ กันมากขึ้นแล้วนะครับว่า เป็นหมอก็ดี หรือพยาบาลก็ดี ใคร ๆ ก็นับหน้าถือตา แต่ทำไมสวัสดิการที่พึงจะได้ทำไมมันไม่คุ้มค่าเอาซะเลย คนที่ทำงานเหนื่อยแทบตาย ไม่ว่าจะหมอหรือพยาบาล เรียนมาก็หนัก บางคนได้อาศัยทุนก็ต้องมาใช้ทุนด้วยการทำงานตอบแทนองค์กรเหมือนอย่างหมอมีน แต่ได้ผลตอบแทนแสนจะน้อยนิด
ขณะที่บางคนทำงาน หน้าตาปากคออย่างกับ ้น ีน ทำงานเช้าชามเย็นชาม ดันได้ผลตอบแทนเหมือนบุคลากรทั่วไป เผลอ ๆ อาจจะมากกว่าคนขยัน ตั้งใจซะอีก
ยิ่งในช่วงการแพร่ระบาดของเชื้อไวรัสโควิด-19 หมอและพยาบาลต้องช่วยกันรักษาและดูแลผู้ป่วยกันอย่างหนักหน่วง บ้างก็มีติดเชื้อมา ขนาดป้องกันอย่างเต็มที่แล้วก็ตาม แต่ก็ไม่ได้รับความเหลียวแลจากผู้ใหญ่เลย เก่งแต่เอาหน้าเอาตากันดีนักแล จึงทำให้หมอ พยาบาลบางส่วน “ถีบ” ตัวเองออกมาจาก “วงการเสื้อกราวน์” “นางฟ้าชุดขาว”
ด้วยการลาออก จนเกิดการขาดแคลนบุคลากรทางการแพทย์ แต่เจ้ากระทรวงกลับ “เลี่ยงบาลี” ด้วยการอ้างว่า ให้ความเห็นอะไรไม่ได้ ทำอะไรไม่ได้ เพราะอยู่ในฐานะแค่รักษาการ (https://news.ch7.com/detail/648900)
สงสัยท่านจะพี้กัญชาจนหลอนถึงได้พูดจา “แมว ๆ” ออกมาแบบนั้น ช่าง “บัดซบ” พอ ๆ กับหัวหน้าคณะรัฐบาลไม่มีผิด หรือแท้ที่จริงแล้ว เพราะท่านไม่ใช่หมอก็เลยไม่รู้เรื่องอะไรเลย
สุดท้ายนี้ แอดมินก็ต้องขอเป็นกำลังใจให้กับบรรดาแพทย์และพยาบาลทั้งหลายที่กำลังปฏิบัติหน้าที่กันอย่างแข็งขยันและอดทนกันอยู่ไม่ว่าจะพื้นที่แห่งใดในประเทศไทยด้วยนะครับ เพราะการที่ท่านได้ช่วยเหลือพวกเรา เมื่อยามเจ็บป่วยนั้น ก็คือการต่อลมหายใจการมีชีวิตให้มีความยืนยาวต่อไปอีก แม้ว่าสุดท้ายแล้ว...ชีวิตของเราทุกคนต้องจบลงด้วยการ “ไปไม่กลับ หลับไม่ตื่น ฟื้นไม่มี หนีไม่พ้น” ก็ตามนะครับ ขอบคุณครับ
#AdminField #ชอบเล่าชอบแชร์แต่ไม่ชอบเป็นคนดีย์
#DailyMent #หมอตูน #หมอมีน #มอตาเขียว #หมอลาออก
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
