นักฟิสิกส์ Jose Luis Aragon เปรียบเทียบว่าเนื่องจากศิลปินสร้างผลงานศิลปะในช่วงเวลาที่จิตใจปั่นป่วนรุนแรง เขาจึงสื่อออกมาผ่านการใช้ฝีแปรงที่หมุนวนจากการวาดท้องฟ้า ฝีแปรงนั้นยังมีลักษณะที่เหมือนกับสายน้ำวน และกระแสอากาศที่ปั่นป่วน ถือว่าเป็นความสำเร็จของแวนโก๊ะที่สามารถสื่อสารความตื่นตระหนกนั้นได้อย่างแม่นยำโดยการใช้พู่กันไล่ระดับสี และแสง