29 มิ.ย. 2023 เวลา 09:46 • ปรัชญา
เอาเป็นว่า
จอมยุทธ์พเนจรอย่างผม เพิ่งต่อสู้กับโจรร้ายที่พยายามลอบสังหารบุคคลสำคัญจากวังหลวงที่กำลังจะเดินทางลงใต้
2
ผมเหน็ดเหนื่อยกับการต่อสู้และเดินเข้าไปใกล้ลำธารที่นำ้ใสสะอาดและสงบไม่ไกลจากหมู่บ้านที่ผมเพิ่งค้นพบ
หลังจากที่ผมดื่มนำ้ได้เพียงไม่ถึงครึ่งชั่วยาม
ทันใดนั้น ผมถูกจู่โจมด้วยเพลงกระบี่ที่เร่าร้อนรุนแรง แต่แฝงไปด้วยความเป็น
faminine
1
ยังไงก็ไม่รู้!
ในที่สุด แผ่นหลังของผมพิงกับผาหิน และผมอ่อนแรงจนหมดทางสู้
แสงจันทร์ในคืนเดือนเพ็ญ สาดแสงลงมา จนทำให้ผมเห็นผู้มีวรยุทธ์เพลงกระบี่อันสูงส่งนั้น ว่าแท้จริงแล้วเธอเป็นจอมยุทธ์สาวผู้เลอโฉม!
แม่นางถามผมว่า
เจ้ากำลังจะมาปองร้ายชาวบ้านในหมู่บ้านใช่ไหม?
ผมตอบไปตามความจริงว่า ผมแค่เพียงพลัดหลงมา
แม่นางฟังแล้วไม่เชื่อ จึงแทงปลายดาบอันแหลมคมมาที่คอหอยของผม
แต่เดชะบุญที่นางยั้งมือเพราะนางเองก็ได้รับบาดเจ็บมาก่อนหน้านี้
ผมจึงบอกนางไปว่า
ถ้าแม่นางไว้ชีวิตผม
ผมเองซึ่งเคยเดินทางด้วยเรือไปทางใต้ และได้รับการฝึกเคล็ดวิชา
นวดแผนโบราณ!
มาจากวัดที่มีชื่อเสียงแห่งหนึ่งในดินแดนที่ถูกเรียกว่า
สยาม
ผมจะใช้วิชานี้ ช่วยเดินลมปราณให้แม่นางกลับมาผ่อนคลายหายปวดเมื่อย มีใบหน้าและผิวพรรณที่อ่อนเยาว์ลงจนชาวยุทธภพทุกคนต้อง
ถามเธอว่า
ไปทำอะไรมา?
จากนั้น
แม่นางก็ยอมไว้ชีวิตผม และพาผมไปยังพุ่มไม้ใหญ่ใกล้ๆกับแม่นำ้สายนั้น
1
ผมขอให้แม่นางหันหลังให้ แล้วผมก็เริ่มนวดให้นางอย่างตั้งอกตั้งใจ
ทันใดนั้นเอง มียุงตัวหนึ่งบินมาเกาะที่คออันงามระหงของเธอ
โดยสัญชาติญาณ ผมใช้ผ่ามือตบลงไปตรงนั้นทันที!
แม่นางตกใจมาก! เพราะคิดว่าผมจะลอบทำร้ายเธอ
เธอเลยกดร่างของผมลงกับพื้นแล้ว เตรียมจะปลิดชีวิตของผม
แต่ผมก็ร้องขอชีวิตจากนางอีกครั้ง แล้วบอกเธอไปว่า
ก่อนเดินทางไป “สยาม” ผมเคยไปฝรั่งเศสมาก่อน
ถ้าหากแม่นางไว้ชีวิต ผมจะทำให้แม่นางรู้สึกผ่อนคลายด้วยเคล็ดวิชาที่ผมได้เรียนมาจากที่นั่น ที่มีชื่อวิชาว่า
1
French Kisses!
2
โฆษณา