รสนิยมดีไม่ได้หมายถึงดื่มไวน์กินสเต๊กฟังเพลงคลาสสิค รสนิยมแย่ไม่ได้หมายถึงดื่มเหล้าขาวกินลาบก้อยฟังหมอลำ
รสนิยมดีคือรู้จักแยกแยะไวน์ดีจากไวน์แย่ แยกแยะเหล้าขาวดีจากเหล้าขาวแย่ แยกแยะเพลงดี ๆ ศิลปะดี ๆ จากเพลงแย่ ๆ ศิลปะหยาบ ๆ ตั้งแต่หยาบคายไปถึงหยาบโลน
พูดให้สั้นคือรู้จักของดี ซึ้งใจถึงวัตถุดิบ วิธีการ และความใส่ใจละเอียดรอบคอบของผู้สร้างสรรค์ผลงาน ไม่ว่าจะเป็นของกิน เครื่องดื่ม เครื่องแต่งกายหรือศิลปะ เข้าใจถึงคุณค่าของมัน ไม่ใช่สักแต่ดู ดื่ม กิน
ด้วยวิธีคิดดังที่ได้สำแดงไว้ข้างต้น ผมจึงมีข้อสรุปคำว่ารสนิยมดีได้ว่า รสนิยมดีหมายถึงความรอบรู้พร้อมความละเมียดละไมในการเสพ ซึ่งทำให้สามารถจำแนกของดีของไม่ดี ของหยาบของละเอียด ของตั้งใจทำของไม่ตั้งใจทำออกจากกันได้
คนจะมีรสนิยมดีในด้านใดต้องเคยเห็นเคยรู้เคยสัมผัสของทั้งดีและไม่ดีในด้านนั้น ๆ มาก่อนแล้วระดับหนึ่งและมีตามองเห็นความแตกต่างจนพอที่จะซาบซึ้งถึงความดี/ไม่ดีของสิ่งนั้น ๆ ได้
อนึ่ง คำว่าของดีในที่นี้มิใช่จะหมายจำกัดเพียงของแพง ของแม้จะสร้างสรรค์จากวัตถุดิบธรรมดา หากผ่านมือผู้สร้างสรรค์ที่ใส่ใจย่อมสามารถเป็นของดีได้
การมีรสนิยมที่ดีเป็นสิ่งสำคัญ ในสังคมที่มีรสนิยมดี ช่างฝีมือจะได้รับการยอมรับ พ่อครัวแม่ครัวจะได้รับการนับถือ ช่างประเภท "ช่างมันเถอะ" จะอยู่เอาเปรียบผู้บริโภคไปเรื่อย ๆ ไม่ได้ ทุกวงการจะได้รับการพัฒนาเพราะผู้บริโภคไม่มักง่ายและรู้ว่าของดีคืออย่างไร
บางที...บางที...เราอาจพัฒนาทั้งประเทศได้ด้วยรสนิยมที่ดีก็ได้ เราจะไม่กำจัดขยะกันแบบมักง่าย ไม่ผลิตสื่อแบบมักง่าย ไม่ทำข่าวแบบมักง่าย ไม่ออกกฏหมายแบบมักง่าย เพราะคนมักง่ายจะอยู่ไม่ได้อีกต่อไป
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
