เกิดใหม่ทั้งที ก็กลายเป็นสลิ่มไปซะแล้ว
ตอนที่ 21 : ณ โลกแห่งความโหดร้าย
วินาทีที่เจ้าดอกไม้ไร้สาระแตกกระจายกันออกเป็นแฉกๆ สิ่งที่ราวัลล่าเห็นแล้วรู้สึกสยองไม่ใช่การที่ร่างของมันถูกเพื่อนๆ ของมันแยกเป็นส่วนๆ แต่กลับเป็นจุดที่เขาได้เห็นสัตว์ประหลาดตัวเล็กๆ คล้ายๆ รถไฟจำนวนมากแตกกระจายออกทั่วบริเวณราวกับแมงกุดจี่สุดโหดในหนังที่กินศพเสร็จแล้ว
"เธอ นั่นมันตัวอะไรน่ะ ?"
"ไหน ?"
"ไอตัวเล็กๆ นั่นไง"
"อ้อ รถไฟหิวแสงไง"
"รถไฟหิวแสง ?"
ราวัลล่าทวนคำออกมาแบบงงๆ ก่อนเขาจะเอาสลิ่ม Dex ชี้ไปที่เจ้ามอนสเตอร์รถไฟคันเล็กฟ พวกนั้น จากนั้นเขาก็ขมวดคิ้วทันทีเมื่อเจ้าสลิ่ม Dex พูดออกมาว่า
- ชื่อมอนสเตอร์ : รถไฟหิวแสง -
- รายละเอียด : รถไฟหิวแสงคือเหล่ามอนสเตอร์จำนวนมากที่มีโอกาสสุ่มเกิดบนโลกแห่งสลิ่มทุกครั้งที่มีการโจมตีเกิดขึ้น เมื่อเกิดรถไฟหิวแสงจะทำการโจมตีเป้าหมาย 1 ครั้งเพื่อทำการมาร์กเป้าหมาย จากนั้นพวกมันมักจะแยกร่างออกมา และรุมโจมตีเป้าหมายพร้อมขยายพันธุ์ไปเรื่อยๆ จนกว่าเป้าหมายจะตาย หรือจนกว่าพวกมันจะเจอเป้าหมายที่ใหญ่กว่า -
- จุดอ่อน : วิธีการต่อสู้กับรถไฟหิวแสงการโจมตีที่ดีที่สุดคือการโจมตีกลับ เพราะพวกมันเป็นมอนสเตอร์ที่มีพลังโจมตีสูง แต่พลังป้องกันต่ำมาก การโจมตีพวกมันจนตายและไม่ให้พวกมันมีโอกาสแพร่พันธุ์จึงเป็นวิธีที่ดีที่สุดในการต่อกรกับพวกมัน -
ได้ยินแบบนั้น ราวัลล่าก็หยิบวงแหวนความดีออกมา ก่อนเขาจะเล็งไปที่เหล่ารถไฟหิวแสงทันที แต่ความไม่มั่นใจและมือของสาวกะบังลมที่เอื้อมมาจับข้อแขนไว้ก็ทำให้ราวัลล่าลดอาวุธของเขา
"พวกมันเยอะขนาดนี้ เราจะเอายังไงกันดี"
"เราแค่ต้องอยู่เฉยๆ พวกนี้จะไปตามจุดที่มีการโจมตี หรือพูดง่ายๆ ก็คือจุดที่มีแสงให้พวกมันกิน เพราะงั้นถ้าเราอยู่เฉยๆ พวกมันก็จะมองข้ามเราไป"
"อ...โอเค ขึ้นไปหลบบนต้นไม้กันไหม พูดตรงๆ ถึงฉันจะรู้ว่าพวกมันจะไม่โจมตีเรา แต่ฉันก็ยังขยาดแขยงพวกมันอยู่ดีนั่นแหละ"
ราวัลล่าพูดพลางหันไปมองคู่สนทนาของเขา แต่พอเห็นว่าคู่สนทนาของตนเองขึ้นไปอยู่บนต้นไม้เรียบร้อยแล้วราวัลล่าก็รีบปีนขึ้นต้นไม้ตามอีกฝ่ายไปทันที ก่อนเขาจะพบว่าพื้นที่ที่เจ้าพวกรถไฟหิวแสงครอบคลุมอยู่นั้นกว้างเสียเหลือเกิน พวกมันมีกันมากซะยิ่งกว่ามาก ราวกับว่าผืนป่าเล็กๆ ข้างเมืองที่ผู้คนขี้เกียจล่ามอนสเตอร์แห่งนี้ได้ถูกพวกมันกลืนกินไปนานแล้ว
ในขณะที่ราวัลล่ากำลังช็อกกับภาพที่ตัวเองเห็นอยู่ หางตาของเขาก็หันไปเห็นตัวประหลาดตัวหนึ่งที่เลวร้ายเสียยิ่งกว่าทะเลสีดำที่เกิดจากพวกรถไฟหิวแสงรวมกันเสียอีก เพราะสิ่งที่ปรากฏอยู่บนกรอบสายตาของราวัลล่าในตอนนี้คือรถไฟคันใหญ่คันหนึ่งที่อยู่ตรงกลางวง ในขณะที่ขนาดที่ใหญ่โตของมันก็ทำให้ราวัลล่าได้เห็นว่าส่วนที่ควรจะเป็นหัวรถจักรของรถไฟพวกนี้มีหน้าคนแปะไว้อยู่
ซึ่งแน่นอนว่ามันคือใบหน้า ผ้าคาดผม หรือทรงผม ต่างก็ล้วนแล้วแต่เป็นของสลิ่มนี่แหละ
"ธ...เธอ นั่นมันตัวบ้าอะไรน่ะ ?"
"ตัวประหลาดที่เราแต่ภาวนาให้มันไม่เห็นเรา"
"..."
"ลองใช้ สลิ่ม Dex ดูสิ เพื่อมันจะบอกอะไรมากขึ้น"
- ชื่อมอนสเตอร์ : หัวจักรร่วมใจแห่งชนเผ่าหิวแสง -
- รายละเอียด : จง ภาวนาไม่ให้พวกมันเจอคุณ เพราะถ้าพวกมันหมายมั่นที่จะทำลายคุณ สิ่งที่คุณต้องสู้จะไม่ใช่แค่พวกมัน แต่รวมถึงเหล่ารถไฟหิวแสงจำนวนเป็นแสนเป็นล้านที่พร้อมจะถล่มคุณเพื่อตามเจริญตามรอยทางที่หัวจักรของพวกมันทิ้งไว้ -
- จุดอ่อน : To be updated -
"เอาแล้วไง ทำไมจู่ๆ ไอตัวพวกนี้ต้องโผล่มาใกล้ๆ เราด้วยเนี่ย"
ราวัลล่าพูดออกมาแบบเซงๆ ในขณะที่สาวกะบังลมยังคงนิ่งเงียบไม่พูดไม่จา ส่วนเจ้าหัวรถจักรนั้นอยู่ดีๆ ก็งอกแขนออกมา ก่อนมันจะชูแขนอันสุดแสนจะน่ารังเกียจทั้งสองข้างของมันขึ้นฟ้า วินาทีต่อมาแท่งเหล็กอันหนึ่งก็โผล่ขึ้นมาบนบนมือของมัน
"นั่นมันจะทำบ้าอะไรน่ะ ปาแท่งเหล็กนั่นใส่เราเหรอ แสดงว่ามันรู้แล้วเหรอว่าเราอยู่นี่"
"ไม่ มันยังไม่เห็นเรา แต่มันกำลังทำอะไรบางอย่างแน่ๆ "
สาวกะบังลมตอบกลับ ก่อนเธอจะหันกลับไปมองเจ้าหัวจักรที่ค่อยๆ วางแท่งเหล็กที่มันถือไว้ลง จากนั้นมันก็ทำแบบเดิมซ้ำไปเรื่อยๆ ในขณะที่ตัวมันเคลื่อนที่ไปด้านหน้าเรื่อยๆ พร้อมๆ กับแท่งเหล็กที่ถูกวางเรียงไว้เป็นทางด้านหลังเจ้าหัวรถจักร
"แย่แล้ว ถ้าฉันเดาไม่ผิด ไอตัวนี้มันกำลังวางรางรถไฟสำหรับการโจมตีในครั้งต่อไปของพวกมันอยู่ใช่ไหมเนี่ย"
ได้ยินแบบนั้น สาวกะบังลมก็หันมาส่งยิ้มสยองให้กับราวัลล่าก็เธอจะพูดออกมาว่า
"ใช่ และถ้าฉันเดาไม่ผิดที่ที่พวกมันตั้งใจจะโจมตี ก็คืออาคาเดล เมืองที่พวกเราต้องการจะเข้าไปพอดี"
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
