ไม่ใช่ทุกคนที่จะ "แก่อย่างมีคุณค่า ชราอย่างมีคุณภาพ"
ความเสื่อมของสังขาร มาเป็นแพ็คเกจค่ะ ค่อยเป็นค่อยไป ไม่ใช่ปุบปับ มีเวลาให้เราปรับตัว ชุดแรกๆคือกำลังวังชา-แข้งขามือไม้-สายตาถดถอย เหมือนบังคับให้เราสโลว์ไลฟ์ไปเอง คนที่ "ใจกับกาย" ไม่สัมพันธ์กันก็จะหงุดหงิดตัวเองในระยะแรกๆ
ระบบทางเดินอาหารและการย่อยทำงานลดลง บอกให้เราระมัดระวังเรื่องอาหารการกิน ความหลงๆลืมๆนี่ชัดที่สุด ขนาดคนที่ systematic ทำอะไรเป๊ะมาตลอดชีวิต ยังหลุดประจำ
ส่วนตัวเรา เรามองว่าส่วนที่ดีที่สุดของการแก่คือความหลงๆลืมๆค่ะ
การรับมือกับความหลงๆลืมๆเป็นการฝึกสติอย่างดี การครองสติเปรียบเหมือนการปิดระบบ autopilot แล้วบินแบบ manual
การลืมเป็นเหมือนพรประการหนึ่งที่ธรรมชาติมอบให้มนุษย์เลยนะคะ สุดท้ายแล้วอะไรที่ยังหลงเหลืออยู่ในความทรงจำของเรา นั่นคือสิ่งที่บ่งบอกว่าเราใช้ชีวิตมาอย่างไร
- 2
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
