6 ก.ค. 2023 เวลา 10:14 • ความคิดเห็น
เอาเป็นว่า
ผมเติบโตมาในครอบครัวชนชั้นกลาง
ที่บ้านผมเลี้ยงพวกเรามาด้วยความรักความเอาใจใส่อย่างหาที่เปรียบมิได้
เนื่องจากผมโตมาในสิ่งแวดล้อมที่ไม่ได้เพรียบพร้อมไปด้วยความสะดวกสบายเชิงวัตถุ (Materialism) มากนัก
ข้าวของเครื่องใช้ภายในบ้าน เราจะใช้อย่างทะนุถนอมเพื่อให้มีอายุการใช้งานยาวนานสูงสุด
ครอบครัวผม run บ้านแบบนี้มาตั้งแต่ผมยังเล็กๆ
และผมก็มีความสุขและคุ้นเคยกับชีวิตแบบนี้
• เมื่อไม่นานมานี้
เครื่องซักผ้าแบบสองถังฝาบนที่เราใช้กันมายาวนานเกิน 10 ปี ได้มีอาการผิดปกติ คือ ถังซักไม่ทำงาน แต่ถังปั่นยังทำงานได้ดีอยู่
เนื่องจากตัวผมเองเป็นสาย DIY ที่ชอบทำงานช่างพื้นฐานด้วยตัวเองอยู่แล้ว
หลังจากที่ใช้เวลาบน Youtube สักพัก ผมก็เริ่มเรียนรู้การถอดชิ้นส่วนเครื่องซักผ้าของรุ่นที่คล้ายๆกันได้
ต่อมาเมื่อผมถอดชุดแผงวงจรควบคุมคำสั่งของถังซักออกมาดู ผมก็พบว่า
แผงวงจรได้รับความเสียหาย
และเริ่มละลายแล้ว!
ผมจึงสืบค้นเพื่อที่จะหา
อะไหล่
มาเปลี่ยนทดแทน
แต่หลังจากที่สอบถามจากร้านขายอะไหล่อยู่หลายๆแห่ง
ผมก็ทราบว่า อะไหล่ของเครื่องรุ่นนี้นั้น เก่ามากแล้ว และทางโรงงานได้หยุดการผลิตไปเรียบร้อยแล้ว!
1
สุดท้ายผมจึงได้ข้อสรุปที่เป็นปรัชญาชีวิตว่า
เมื่อเราเริ่มอายุมากขึ้น
เรามีอะไหล่อะไรที่สำคัญที่สุด
สำหรับชีวิต?
1
• นอกจาก commencement speech ของ Steve Jobs ที่ได้กล่าวไว้ที่ Stanford ในปี 2005
และมันคือ commencement speech ที่ดีที่สุดเท่าที่ผมเคยฟังมา
ต่อมาผมมีโอกาสฟัง commencement speech ของ Jim Carrey ที่กล่าวไว้ในปี 2014
และนั่นเป็น speech ที่เปลี่ยนมุมมองการใช้ชีวิตของผมไปตลอดกาลอีกครั้ง!
ใจความตอนหนึ่งกล่าวว่า
I can tell you from experience the effect you have on others is the most valuable currency there is.
Because everything you gain in life will rot and fall apart, and all that will be left of you is what was in your heart.
Jim Carrey
• ครับ แล้วอะไรละครับที่
what was in your heart?
คำตอบที่ผมได้คือ
เมื่อเราแก่ตัวลง
อะไหล่ที่สำคัญที่สุดในใจ
คือ
ความรัก!
ไม่ว่า มันจะเป็นความรักที่คุณมีต่อครอบครัวของคุณ, คู่ของคุณ, งานของคุณ, เพื่อนสี่ขาของคุณ!
ความรัก
ช่างเป็นอะไหล่ที่ทรงพลังเสียนี่กระไร ในการหล่อเลี้ยงชีวิตในทุกๆวันทุกๆวินาทีที่เราทุกคน “แก่” ไปพร้อมๆกัน และมุ่งหน้าไปสู่ “วันสุดท้าย” ไปพร้อมๆกัน!
1
• ในทางตรงกันข้าม
ผมกลับ
สงสารและเห็นใจ
บุคคลบางจำพวก, ที่ทั้งชีวิต
ไม่เคยรักใครจริงๆ
และไม่เคยได้รับความรักจริงๆ
จากใครเลย!
แล้วคนประเภทนี้
จะแก่ตัวไปยังไง?
โฆษณา