เดินไป วาดไป: บันทึกใบเสมา ณ สถานีรถไฟพระนครศรีอยุธยา
บริเวณพื้นที่ตรงข้ามกับสถานีรถไฟพระนครศรีอยุธยา (ฝั่งชานชาลา) มีเรือนทรงไทยก่ออิฐถือปูนที่สร้างขึ้นใหม่กว่า ๕๙ ปีมาแล้ว ชาวบ้าน-ผู้คนมักเรียกกันว่า วิหารหลวงพ่อสุริยมุณี เพราะมีการพบพระพุทธรูปปางนาคปรก ศิลปะทวารวดี ประดิษฐานเป็นพระประธานในวิหารหลังนี้
จริงๆยังมีพระพุทธรูปที่มีความสำคัญอีกหลายองค์เลยทีเดียว ชิ้นส่วนที่เป็นองค์ประกอบสำคัญต่างๆของวัดเหล่านี้ ถูกนำมารวบรวมไว้ในที่เดียวกัน ลอตใหญ่ก็น่าจะช่วงที่มีการเคลียรพื้นที่เพื่อทำทางรถไฟและสถานีรถไฟในสมัยนั้น (รัชกาลที่ ๕) เพื่อให้สยามจำเป็นต้องไปสู่ความ ศิวิไลซ์
“หลักสีมา” หรือใบเสมาที่มีอยู่กระจัดกระจายหลายขนาด หลายรูปแบบ และพบทั้งวัสดุจากหินทรายแดง หินชนวนที่เคยตกค้างอยู่ในบริเวณวัดร้างแถวนี้ (อีกฟากของทางรถไฟตรงข้ามสถานีพระนครศรีอยุธยา) มีชื่อเรียกตามบันทึกของ “พระยาโบราณฯ” (พร เดชะคุปต์) ครั้งมาสำราจช่วงปี พ.ศ. ๒๔๔๑ - ๒๔๕๐ ว่า “วัดช้าง”(วัดร้าง) และน่าจะมีวัดร้างในบริเวณนี้อีกหลายแห่ง เช่น วัด(โคก)กระบือ ฯลฯ ซึ่งมีความสอดคล้องกับความต่างของรูปแบบใบเสมาที่ถูกนำมาจัดเรียงใหม่โดยรอบวิหารนี้
แผนที่ของพระยาโบราณฯ แสดงให้เห็นที่ตั้งของ "วัดช้าง" วัดร้างที่อยู่ฝั่งตรงกันข้ามกับ "สะเตแช่นรถไฟ" (สถานีรถไฟพระนครศรีอยุธยา) ปัจจุบันเป็นบริเวณที่ตั้งของ "วิหารพระสุริยมุนี" (หลวงพ่อคอหัก) หรือ "วิหารวัดร้างวัดกระบือ"
หนึ่งในใบเสมาที่ถูกนำมาปักไว้หน้าวิหารใหม่หลังนี้ มีความน่าสนใจเป็นพิเศษ คือมีความงามของเส้นสายลวดลาย อีกทั้งมีขนาดใหญ่กว่าเสมาใบอื่น และยังใช้วัสดุที่เป็นหินชนวน ซึ่งองค์ประกอบเหล่านี้มักพบในช่วงรอยต่อของสมัย “อโยธยา” (ก่อน พ.ศ. ๑๘๙๓) กับ “อยุธยา” (ราชธานี)
ลักษณะรูปทรง ขนาด วัสดุ อีกทั้งโครงรวมของลวดลาย ฯลฯ เหล่านี้ มีความสอดคล้องกับชุดใบเสมาที่พบตามเขตเมืองเก่าเช่นที่ สุโขทัย กำแพงเพชร รวมถึงเมืองเก่าของสรรคบุรีที่อยู่ในเขตที่ราบภาคกลาง ฯลฯ หลักฐานดังกล่าวแสดงให้เห็นถึงความสัมพันธ์ของกลุ่มเมืองโบราณเหล่านี้ที่ปรากฏในช่วงพุทธศตวรรษที่ ๑๙ ได้เป็นอย่างดี
ข้อมูลใบเสมาโดยสังเขป แผ่นหินชนวน ขนาด โดยประมาณ (ไม่รวมส่วนรากหรือเดือยที่ฝังลงไปในแท่น) ๐ .๖๐ x ๑.๐๐ x ๐.๑๐
#อโยธยา #อยุธยา #สถานีรถไฟอยุธยา #ใบเสมา #วิหารสุริยมุนี
- 5
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
