เมื่อเกิดมามีกาย กินบรรจุอาหารลงไป มันก็ทำหน้าที่ ของเค้า กินแล้วโต กินมากไปก็อ้วนใหญ่โต ก็โตไปเรื่อยๆ กินเข้าไปแล้ว ไปย่อยเป็นน้ำเลือดน้ำหนอง หล่อเลี้ยงเรือนกาย มีของเสียอะไรก็ขับออกไปจากกาย แต่มันมีเรื่องแปลกอย่างหนึ่ง เรื่องอารมณ์ เสีย หงุดหงิด โมโหโกรธา ชิงรักหักสวาท เสียอกเสียใจ ไม่สมหวัง ผิดหวัง ในเรื่องราวต่างๆ ที่ผิดพลาดไป ทั้งที่มันก็เลยเวลา แก้ไจอะไรไม่ได้แล้ว .ก็รู้ว่า อดีตที่ผ่านมาเศร้าโศกทุกข์เสียใจ
..ก็รู้อยู่ว่า ..มันก็เหมือนอาหารที่เรากินเข้าไป ..มันเป็นของเสีย ..ก็ต้องเอามันออกไป ..อารมณ์ที่เรายึดอดีต เสียใจหรือยึดเรื่องราวอดีตต่าง..มันก็เหมือนอาหารที่เรากินเข้าไป กินเข้าไปแล้ว ไม่ขับถ่ายออก ..มันจะเป็นอย่างไร ..คงไม่แตกต่างจากร่างกายที่เอาแต่กินเข้าไป แล้วไม่เอาออก
..บางที่ก็นึกไปถึง ตัวปี่เซียะ ที่เค้าว่า กินอย่างเดียวไม่มีถ่าย .เค้าเป็นสัตว์มงคล ..กินอย่างเดียว ..ไม่มีถ่ายแล้วร่างกายมันเป็นอย่างไร .มันคงหนักอึดอัด จมกับเรื่องราวที่ยึดๆ .ยึดไปทั้งตัว .มันก็เหมือนร่างกายที่ที่เอาแต่กินของเข้าไป กินอารมณ์ความคิด..กินมันเข้าไปเอามันออกไม่ได้ มันก็กักขังจิตจมอยู่ตรงนั้น ร่างกายเค้าก็เดินหน้าไป ไปเรื่อยกินแล้วแก่ไปตามวันตามตามปี แก่ๆๆ แล้วเฒ่าชรา ไม่บอกต่อล่ะ ว่าต่อไปจะเป็นแบบไหน..เอาที่ชอบๆล่ะกัน
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
