Past Lives (2023)
ตั้งแต่ใช้ชีวิตอยู่ต่างประเทศมาหลายปี เราไม่ค่อยมีโมเม้นอยากไปดูหนังในโรงเลยค่ะ วันหยุดก็ Netflix and chill อยู่บ้านซะส่วนใหญ่ แต่พอได้กลับมาอยู่ไทยยาวๆ กิจกรรมที่เลิกทำไปแล้วหลายอย่างก็มีโอกาสได้กลับมาทำอีกครั้ง
และหนึ่งในนั้นก็คือการไปดูหนัง สมัยเรียนมหาลัย ทุกๆวันพุธ โรงหนังแทบจะเป็นบ้านหลังที่สองเลยค่ะ ดังนั้นพอเห็นตัวอย่างหนังเรื่อง Past Lives ความอยากจะย้อนวันวานก็เกิดขึ้นซะงั้น ซึ่งตอนแรกเราคิดว่าหนังคงไม่เข้าต่างจังหวัดหรอกมั้ง จนเพื่อนสนิทที่เป็นแฟนหนังA24 บอกว่า เช็คแล้ว มีวันละ 2 รอบจ้ะ พวกเราก็เลยจัดการจองตั๋ว และไปดูเมื่อวันอาทิตย์ที่ผ่านมาค่ะ
ไม่แน่ใจว่าเพราะเป็นรอบเที่ยงรึเปล่า แต่ทั้งโรงภาพยนตร์มีกันอยู่แค่ 6 คน นอกจากเรา 2 คนก็มีคู่รักอีก 2 คู่เท่านั้น นับว่าเป็นการดูหนังที่เอ็กซ์คลูซีฟสุดๆ เพราะได้ยินแม้กระทั่งเสียงเคี้ยวป๊อปคอร์น
แล้วเราก็ไม่แน่ใจว่าเพราะเป็นการดูหนังแบบที่ชอบในรอบหลายปีรึเปล่า หรือเพราะเป็นความรู้สึกของการได้สัมผัสประสบการณ์การดูหนังในโรงภาพยนตร์อีกครั้ง แต่วันนั้นได้ถูกบันทึกเอาไว้ว่า เป็นวันที่ดีที่สุดของปีนี้
ก่อนที่จะได้มาดู Past Lives เราเห็นตัวอย่างหนัง และอ่านรีวิวมาบ้าง แต่เราไม่ได้คาดหวังเลยค่ะ ว่าหนังจะทำให้เราประทับใจขนาดนี้ เพราะว่าเรื่องราวหลักของเรื่องไม่มีอะไรมากไปกว่าการเล่าถึงรักแรกของนางเอก
แต่ทุกๆช่วงเวลาที่เล่าย้อนกลับไป มันไม่ได้นานเกินไป ทำให้เรายังพอนึกถึงชีวิตตัวเองตอนนั้นได้บ้าง เพราะฉะนั้นตอนดูจบ เรากับเพื่อนเลยมีความเห็นตรงกันว่า เพราะเราได้ดูมันวันนี้ตอนนี้ในวัยนี้ พวกเราเลยโคตร Relateable กับทุกอย่างในหนังเลย ไม่ว่าจะเป็นในแง่ของความฝัน ความสัมพันธ์ หรือชีวิต
ส่วนตัวเราชอบนักแสดงที่เล่นเป็นนางเอกตอนเด็กมากค่ะ โผล่มาแค่แวบๆแต่เป็น strong personality ที่สามารถมองเห็นเลยว่า พอโตขึ้น คนแบบนี้จะพูดคำว่า Do you think I'm gonna throw away my dream for some dude? ตอนโตได้อย่างไม่เคอะเขิน
แล้วก็ถ้าแฮซองเป็นรักแรกที่ยังติดอยู่ในใจของนายอง อาเธอร์ก็คงเป็นความสัมพันธ์ที่ดีที่สุดของนอร่า เหมือนที่แฮซองบอก เพราะผมชอบเขา เลยทำให้ยิ่งเจ็บปวด ฉากนั้นเราร้องว้าวขึ้นมากลางโรงเลยค่ะ ลืมไปเลยว่าทั้งโรงมันเงียบ 🥹
อีกอย่าง พอโตขึ้นเราไม่ได้รู้สึกเลยว่าเรื่องแบบนี้เป็นความน่าอึดอัด เราว่ามันเป็นความรู้สึกธรรมดาที่เกิดขึ้นอยู่เรื่อยๆในวัยผู้ใหญ่ ที่เราหวนนึกถึงช่วงวัยเด็ก และผู้คนที่คอยโอบกอดเราในวัยที่เรายังซื่อสัตย์กับตัวเองมากๆ เหมือนความทรงจำเหล่านั้นเป็นมุมปลอดภัยเล็กๆของเรา และจะเป็นแบบนั้นตลอดไป
และสุดท้ายนี้ มันไม่ใช่ว่าความฝันในวัยเด็กไม่สำคัญ เราไม่ได้หลงลืมหรือทิ้งมันไป แต่พอโตขึ้นเราก็มีอย่างอื่นที่อยากทำให้ได้เหมือนกัน :)
ถ้าใครชอบหนังมู้ดแอนด์โทนแบบนี้ เราว่าเข้าไปดูบรรยากาศของนิวยอร์กก็คุ้มแล้วค่ะ ตอนนี้หนังยังอยู่ในโรงภาพยนตร์นะคะ
วันนี้มาแบบรีบๆ
ไว้เจอกันใหม่ Blog หน้านะคะ :)
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
