กาลครั้งหนึ่ง ที่ภูทับเบิก
ตอนนั้นก็ไม่รู้คิดอะไร อยากไปก็ลากน้องสาวขึ้นรถแล้วไปกันเลยในบ่ายนั้น เดินทางกันจากจังหวัดขอนแก่น อยากไปถ่ายภาพ ทางช้างเผือก ไปเที่ยวภูเขา ก็ไปกันแบบปุบปับซะอย่างงั้น
ทีแรกตั้งใจว่าจะไปให้ทันเห็นพระอาทิตย์ตกดินที่บนภู แต่มีอุบัติเหตุนิดหน่อยระหว่างทาง ทำให้ผมขึ้นไปไม่ทัน
พระอาทิตย์กำลังจะลับหลังเขา
ทุ่งนากำลังตั้งท้องบริเวณตีนภู
กว่าจะฝ่าโค้งแล้วโล้งเล่าขึ้นมาถึงจุดสูงสุดบนภูก็ปาไปหกโมงกว่า ทีแรกกะว่าจะนอนกันในรถเพราะผมมากับน้องสาว กะไว้ว่ากลางคืนออกล่าช้างน้อย (ทางช้างเผือก) คงไม่ได้นอนเท่าไหร่ แต่เอาไปเอามาเช่าดีกว่าเผื่อหนาวแล้วอยากกลับมานอน กว่าจะติดต่อเช่าเต้นท์เสร็จสรรพ ที่นี่ก็เริ่มมืดตั้งแต่ยังไม่ถึงทุ่มนึงแล้วครับ พอเอาของเข้าเต้นท์เสร็จสรรพ เลยเดินขึ้นไปบนจุดสูงสุดของภู เอ๊ะๆอะไรคุ้นๆตา เมฆลางๆลอยอยู่ตรงหน้า ถ้ามองด้วยตาเปล่าต้องสังเกตดีๆหน่อยจะเห็นนะครับ หรืออาจจะโหลดแอพไปไว้สแกนหาเลยก็ได้
คืนที่ดาวเต็มฟ้า
ลองถ่ายภาพบนยอดภูแล้ว คงได้ช้างแบบไม่สวยสมใจเท่าไรเพราะแสงไฟรบกวนเยอะมาก (Light Pollution) ศัตรูตัวร้ายไล่ช้างหนี ก็เลยลองขับรถลงมาหาที่พอจะมืดๆหน่อย เพราะตั้งใจจะมาลองถ่าย Time lapse) ด้วย แต่ก็ไม่กล้าไปที่มืดๆจนเกินไป บอกตรงๆเลยครับว่า"ป๊อด" ทำให้ยังมีแสงรบกวนในภาพเยอะอยู่เพราะรถวิ่งไปมาอยู่เรื่อยๆช่วงหัวค่ำ ก็เลยได้ช้างมาดั่งในภาพนี้ เริ่มถ่ายประมานสองทุ่มกว่าเกือบจะลับไหล่เขาไปแล้ว
นั่งทนหนาว ตากน้ำค้างกรามสั่น มือแข็งกันอยู่จนถึงเที่ยงคืน น้องสาวบอกไม่ไหว แล้วช้างก็หายไปหลังเขาแล้ว ก็เลยตัดสินใจกลับไปนอนที่เต้นท์สักหน่อย เดี๋ยวไม่คุ้มที่เช่ามา
จนถึงเวลาตั้งนาฬิกาปลุกไว้ตี 5 ก็เลยออกมาเดินเล่นหน้าเต้นท์ ทำไมไม่มีใครตื่นเลยฟระ(นึกในใจ) ก็เลยเอาขาตั้งกล้องขึ้นไปส่องๆก้มๆเงยๆ หามุมลุ้นพระอาทิตย์ขึ้นบนทะเลหมอกเป็นปุยๆ (มโนล้วนๆ) สิ่งที่เห็นก็ตามนี้ ได้มาแค่ทไวท์ไลท์ที่เส้นขอบฟ้าครับ
พระอาทิตย์เริ่มออกมาโชว์ตัวแล้ว แต่ทะเลเมฆ ทะเลหมอก คงต้องมาฤดูอื่น
ที่พักเมื่อคืน
พอแดดเริ่มแรงขึ้น ก็เลยลองเดินลงมาตามแนวเขาครับ อยากไปดูไร่กระหล่ำแบบเยอะๆ เพราะเคยมาช่วงหน้าฝนวันธรรมดา ฝนก็ตก ร้านค้าก็ไม่มีใครเปิด กระหล่ำก็ยังไม่โตฟ้าก็ปิด(ซวยอย่างสมบูรณ์แบบ)
เดินลงมาเรื่อยๆก็เจอแก๊งสาวๆกำลังก้มหน้าก้มตาเก็บเกี่ยวผลผลิต กระหล่ำที่มโนไว้ กลายเป็นผักกาดขาวซะงั้น
อากาศมันช่างเย็นสบาย เขียวขจีสดชื่นเสียยิ่งกระไร อยากให้เมืองกรุงเป็นแบบนี้บ้าง(ได้สักเสี้ยวนึงก็ยังดี)
ขาวอวบ ทุกหัว
ชีวิตของชาวบ้านที่นี่
ความสด คงไม่ต้องบรรยายอะไรมาก
ตอนนั้นที่ผมไปยังสร้างไม่เสร็จ
หลังจากไหว้พระที่วัดเรียบร้อยแล้วก็เลยตัดสินใจกลับ ไม่อยู่รอพระอาทิตย์ตกแล้ว เพราะกลัวมืดต้องขับรถ ขึ้น-ลงเขา อีกหลายกิโลก็แวะถ่ายไปตามทางกอบโกยให้มากที่สุด
ระหว่างทางลงเขา
ทั้งหมดก็เป็นครั้งนึงที่ภูทับเบิกยังไม่เป็นที่ท่องเที่ยวที่บูมมากเท่าไร หลังจากนั้นมาผมได้ยินแต่ข่าวว่ามีรีสอร์ทไปสร้างกันเป็นจำนวนมาก สถานที่ต่างๆก็เปลี่ยนแปลงไปพอสมควร ทั้งหมดนี้ก็คงเป็นการบันทึกภาพว่าครั้งนึงธรรมชาติ และวิถีชีวิตของคนที่นี่เคยเป็นอย่างไร ขอจบลงเพียงเท่านี้ ขอบคุณครับ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
