ถ้าเป็นอย่างนั้นจริงอย่างที่ว่ามา มันคือ Matrix เราตอนนี้ก็มองย้อนกลับไปว่า เวลาเราเล่นเกมส์สวมบทบาท หรือ เล่นเกมส์ ผ่านอุปกรณ์ VR เพื่ออะไร? เพื่อความสนุก? เสพบทบาทสมมุติ?
หลักๆก็เพื่อ เสพความสันทนาการ บางอย่างที่เราทำไม่ได้ในชีวิตจริง เราก็ทำในเกมส์แทน ย้อนมาที่คำถามว่า ถ้าเราอยู่ในโลก Matrix จริง แสดงว่าตัวเราที่แท้จริงอีกทีก็กำลังเล่นอยู่อย่างสนุกสนาน ในขณะที่บางอย่างโลกข้างนอก Matrix ทำไม่ได้ เกิด? แก่? เจ็บ? ตาย? เขาก็เลยสวมบทเล่นเป็นเรา?
ส่วนการออกจาก Matrix นี้ก็ง่ายๆครับ ตาย นั้นแหละ แต่ถ้าตายก่อนเล่นจบเนื้อเรื่องจะเป็นยังไงล่ะ เวลาเราเล่นเกมส์แล้วตัวละครตายเราทำยังไงล่ะ? เราเลิกเล่นเกมส์ไปตลอดเลยไหม? ก็ไม่ เราก็เกิดใหม่ เล่นใหม่จนกว่าจะผ่านด่าน แล้วก็เล่นไปเรื่อยๆ
เกมส์นี้มันสนุกตรง กฏ สำคัญคือ "ลบความทรงจำ" ก่อนเล่นซะด้วยสิ เริ่มจาก 0 ใหม่ทุกคน มันทำให้เราลืมและเริ่มตั้งคำถามกับชีวิตนี่แหละ คุณอาจจะ งง ว่าแล้วที่ผมพูดมามันจะจริงได้ไง
มนุษย์หรือตัวตนที่แท้จริงเรามีความเคยชินบางอย่างอยู่ ไม่มากก็น้อย แล้วเราก็มักจะติดนิสัยความเคยชินเดิม โดยไม่รู้ตัว คนที่เป็นคน OCD ต่อให้เสียความทรงจำไป เวลาเจออะไรผิดที่ผิดทางมันก็ต้องมี ตะหงิดๆ บ้างแหละ มองในมุมอื่น มนุษย์สามารถสร้างเกมส์ขึ้นมาได้ ยกตัวอย่างง่ายๆ ก็เกมส์ The Sims มีตัวละครความคิดและอิสระในระดับนึง แล้วเราก็ควบคุมตัวละครได้ ขนาดมนุษย์ยังสร้างมิติสิ่งมีชีวิตในรูปแบบเกมส์ ทำไมจะคิดไม่ได้ล่ะ? ว่าก็มีคนสร้างเรามาอีกทีเหมือนกัน
นวัตกรรมส่วนใหญ่ที่มนุษย์สร้างขึ้นมา ก็เพราะความเคยชินเดิมนั้นแหละ ที่มันเคยมีตัวตนอยู่ แต่พอในโลกนี้มันไม่มีก็สร้างขึ้นมาซะเลย ประมาณนี้แหละครับ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
