อ่านไปหิวไปคิดถึงอาหารรสมือแม่
อ่านอร่อยอ่านไปหิวไปล่ะเล่มนี้ วันนี้รีวิวนิยายแปลค่ะ รสชาติอาหารจานครอบครัว
ไม่ว่าเจอเรื่องใดมา ให้ "คุณป้า" แห่งร้านอาหารฮาจิเมะเยียวยาดีไหม
นี่คือคำโปรยบนปกหนังสือ ทำให้คิดถึงไข่ทอดราดซีอิ๊วของแม่ คลุกกับข้าวสวยร้อน ๆ กินทีไรก็อร่อย กับข้าวรสมือแม่ที่แม้จะธรรมดาแต่ไม่มีใครทำได้เหมือน
หน้าปกค่ะ
เรื่องนี้อ่านแล้วทำให้รู้ถึงวัฒนธรรมญี่ปุ่น ที่สอดแทรกอยู่ในเนื้อเรื่อง อย่างวงการเกอิชา เราจะต้องเรียกเกอิชาว่า "พี่สาว" ไม่ว่าเขาจะเอาอยู่เท่าไหร่ก็ตาม และร้านอาหาร เราจะเรียกผู้หญิงที่ทำงานในร้านอาหารว่า "ป้า" จะไม่เรียกยายหรือพี่โดยเด็ดขาด ไม่ว่าเขาจะอายุเท่าไหร่ก็ตาม
และยังมีเกร็ดเล็กเกร็ดน้อยเกี่ยวกับอาหาร อย่างเช่น ผักในฤดูหนาวที่มีสีขาว อย่างหัวไชเท้า ต้นหอม และผักกาดขาวจะมีรสอร่อยเป็นพิเศษ นี่เราก็เพิ่งจะรู้
เดินเรื่องโดยคุณป้า "ร้านอาหารฮาจิเมะ" ฟุมิลูกสะใภ้และอิจิโกะแม่สามี สองแรงแข็งขันช่วยกันฟันฝ่าวิกฤติต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นมาได้
ร้านนี้เป็นร้านเล็ก ๆ กลางวันขายอาหารชุด กลางคืนเปลี่ยนเป็นอิซากายะ ร้านเหล้าแบบนั่งดื่มสไตล์ญี่ปุ่น พอมีลูกค้าเข้าร้านปั๊บ ทั้งสองจะประสานเสียงต้อนรับลูกค้าด้วยรอยยิ้ม "ยินดีต้อนรับค่ะ"
ภาพอาหารมาจากหน้าปกหนังสือนี่เองค่ะ สวย!
ทำให้นึกถึง เมื่อหลายสิบปีที่แล้ว เราพี่น้องเข้าไปทานอาหารญี่ปุ่นกัน พอเดินเข้าร้านก็จะเจอการต้อนรับแบบนี้เลย ทำให้ลูกค้ารู้สึกอบอุ่นนะ พอทานเสร็จเดินออกจากร้าน พนักงานก็จะส่งเสียงกล่าวขอบคุณพร้อมกับโค้งคำนับ มันเป็นบรรยากาศที่ดี อบอุ่น น่ารักตามสไตล์ญี่ปุ่น
ในแต่ละวันเมนูอาหารก็จะเปลี่ยนไป ตามกาลเวลาและวัตถุดิบที่มีในช่วงฤดูกาลนั้น ๆ แต่ละเมนูต้องร้อง "อยากกินค่ะ"
การต้อนรับลูกค้าของคุณป้าทั้งสองเป็นไปอย่างอบอุ่น คล้ายกับเป็นคนในครอบครัว มีเรื่องราวน่าตื่นเต้นของลูกค้าแปลก ๆ ที่เข้ามาในร้านทั้งลูกค้าประจำและลูกค้าใหม่ ๆ
รสชาติอาหารเป็นแบบบ้าน ๆ ถ้าใช้สำนวนไทย ๆ ก็ต้องบอกว่าอาหารรสมือแม่อย่างนั้นล่ะค่ะ แถมราคายังเป็นมิตรอีกด้วย
คำโปรยปกหลัง " ไม่ว่าคุณจะเจอทุกข์ใดมา คุณป้า สองคนแห่งร้านฮาจิเมะก็พร้อมเสิร์ฟอาหารอร่อยราคาสบายกระเป๋า
แถมยังมีข้อคิดจากคุณป้า สอดแทรกอยู่ในเนื้อเรื่องด้วย
ป้าฟุมิบอกว่า "งานร้านขายอาหารน่ะ เก้าสิบเปอร์เซ็นต์อาจดูว่าเสียเปล่า แต่อีกสิบเปอร์เซ็นต์ที่เหลือคือการสร้างลูกค้าขาประจำนะ" น่าคิดนะคะ
และอีกตอน "เธอเองก็เหมือนกัน ถ้ามัวแต่คิดว่าความพยายามจะส่งผลตอบแทนรวดเร็วเหมือนบูมเมอแรง เดี๋ยวจะมีชีวิตอยู่ในโลกนี้ไม่ได้เอานะ งานน่ะทำสิบครั้งพลาดเก้าครั้ง ต้องสู้ต่อไป ทำอีกเป็นสิบเป็นร้อยครั้ง ไม่อย่างนั้นไม่ว่างานแบบไหน ก็ไม่มีวันประสบความสำเร็จหรอกนะ" จริงสินะคะ!
นกชอบตอนท้ายเล่ม มีคำแนะนำเล็ก ๆ น้อย ๆ จากคุณป้าร้านอาหาร มีสูตรอาหารให้ได้ลองทำตามด้วย น่าอร่อยทั้งนั้นเลย
อ่านเพลินดี และหิวดีด้วยค่ะ อยากแนะนำให้อ่าน อ่านนิยายแล้วชวนให้คิด
ชื่อหนังสือ รสชาติอาหารจานครอบครัว
เอโกะ ยามากูจิเขียน
พลอยทับทิม ทับทิมทอง แปล หมวดวรรณกรรมแปล สำนักพิมพ์ piccolo
พิมพ์ครั้งแรกพฤศจิกายน 2564 พิมพ์ครั้งที่ 2 มีนาคม 2565
ราคา 255 บาท
ก่อนจากกัน ย้อนเวลากลับไปอ่านบทความได้นะคะ
ซีรีส์อยากวาดก็วาดเลย
ยาใจ4ขากับแม่แม่2ขา
ดีไซน์พาเพลินแฟชั่นดีไซน์สำหรับมือใหม่หัดวาด
บ๊ายบายแล้วพบกันใหม่ค่ะ❤️
นกเอง🐦ดีไซเนอร์มือเก๋า (กึ๊ก) ชอบวาดชอบเขียนละเลงสี งานอดิเรกที่ใช่ที่ชอบ ไลฟ์สไตล์บล็อกเกอร์
ติดตามผลงานของนกได้ที่
- 4
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
