พิพิธภัณฑ์ฝันร้าย
สุพัตรา เกริกสกุล เขียน
พี.เอส สำนักพิมพ์
ฉันยืนเปียกโชกต้านทานความวิปริต ฝาหีบเปิดออกเองอัตโนมัติ ยัดตัวเองลงไปในหีบใบใหญ่ ฝาหีบปิดดังปัง กึกก้องกวนประสาท
คำนำผู้เขียน
- ●นิยายที่เล่าเรื่องทรงจำอันเป็นฝันร้าย ของเด็กสาวอายุ 18 ที่ชื่อ ไนท์แมร์
- ●แม้เรื่องราวทั้งหมดพยายามเชื่อมโยงไปยังขบวนการค้ามนุษย์ แต่ก็ดูเหมือนว่าเป็นการแสดงให้รู้สึกถึงความโหดร้ายของการมีครอบครัวที่ไม่ได้อบอุ่น กลายเป็นฝันร้ายชีวิต
- ●ฉากเปิดเรื่องสะลึมสะลือ นึกว่าฝันไป หรือมันเป็นละครฉากหนึ่งเท่านั้น ที่พาเด็กสาวชื่อไนท์แมร์อายุ 18 ไปในคืนที่มีการฆาตกรรม เด็กสาวเจ้าของร้านสัก Tattoo Lab เธอแทบไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเหตุไฉนถึงมีศพมานอนตายในร้านของเธอแบบนี้แล้วเจ้าหน้าที่ทั้งหมดเข้ามาตรวจค้นร้านของเธอได้ยังไง ตำรวจพาเธอไปสอบสวนในเซฟเฮ้าส์แห่งหนึ่ง ที่มีบรรยากาศเกาะ ทะเลและประภาคาร อาคารกระจกที่ติดกับทะเลมองเห็นคลื่นสาดซัด อ้า...ถ้าดึงม่านลงช่างเหมือนร้านสักของเธอเลย เด็กสาวอายุ 18 ที่ต้องเลี้ยงดูตัวเองมาลำพัง
รอยสักไม่ใช่ความอยากเท่เสมอไปนะ มันมีความหมายมากกว่านั้น ลึกซึ้งเหมือนควักหัวใจคนคนหนึ่งออกมากางดูเลย มันเป็นศิลปะที่มีชีวิตชีวาที่สุด
น.41
ทั้งหมดเล่าผ่านการพูดคุยระหว่างกระบวนการสืบสวน ระหว่างผู้สอบสวน/ผู้ถูกสอบและนักจิตวิทยา เรื่องก็ค่อย ๆ ไล่ไปถึงตัวละครที่เกี่ยวเนื่อง ผู้ตายที่เป็น onestandnight ของเธอ
เพื่อนก็เหมือนถุงบีนแบ็คคอยรองรับความเปราะบางของกันและกันในท่ายืดหยุ่น ไม่ตายตัว
น.93
ยุคสมัยที่เพื่อนอบอุ่นกว่าบ้าน บ้านที่เธอถูกขังเอาไว้ในห้องใต้ดิน
ดวงอาทิตย์ไม่เคยทอดทิ้งใครไว้ข้างหลัง มันค่อย ๆ เคลื่อนตัวลงมาในตำแหน่งเส้นขอบฟ้าของด้านหลังเกาะ ดวงกลมโตสีส้มราวกับผสส้มสุกงอมเต็มที่พร้อมเดินทาสู่ห้วงโรยรา
บทบรรยายฉากที่สอบผ่านแบบตราตรึงเลยทีเดียว
ดวงตาของมนุษย์มักหลอกลวงให้มองเห็นในสิ่งที่อยากให้เป็น เราจึงเชื่อว่าทุกสิ่งทุกอย่างหมุนรอบตัวเราเสมอ
มักมีบทโควทแบบกวี ปรัชญา ข้อคิด สอดแทรกเป็นระยะ รวมทั้งบทเพลง
แล้วเรื่องก็พีคไปที่ตำรวจสืบสวนคดีนี้ พ่อของเธอเป็นหัวหน้าแกงค์ขบวนการค้ามนุษย์ จึงอยากให้เธอช่วย เรื่องราวดำเนินไปผ่านการพูดคุยสอบสวนคดีของฝั่งตำรวจถึงลูกค้าหกคนของไนท์แมร์ เรื่องเล่าผ่านเพลย์ลิสต์ที่เวียนอยู่ในหัว ไม่ว่าสิ่งใดที่เกิดขึ้น การข่มขืน แบล็คเมล์ การค้ามนุษย์ ชีวิตที่เบาโหวงเหวงของตัวละคร ทั้งหมดเป็นมวลปวดร้าวของมนุษย์ในประเทศนี้ทั้งนั้น เมื่อไหร่เราจะออกจากสิ่งเหล่านี้ ฉากหน้าของประเทศสวยงาม แต่พื้นพรมยังเต็มไปด้วยความฟ่อนเฟะ
พูดถึงลีลาการเขียน สำหรับเราน่าจะเป็นจุดชอบของเล่ม
ท้องฟ้าเรืองรองสว่างไสว
ฉันนั่งอยู่ปลายเตียง
มองออกไปนอกหน้าต่าง
คลื่นทะเลโถมเข้าฝั่งเหมือนเช่นทุกวัน
อิสรภาพอยู่เพียงแค่กระจกขวางกั้น
เหล่านกน้อยใหญ่พากันโบยบินออกจากรังในป่าสงวน
บินโฉบลงหยอกล้อฝูงปลาก่อนแปลงร่าง
กลายเป็นเพชฌฆาตออกล่าหาอาหารอย่างเลือดเย็น
(น.129) เอามาเรียงใหม่ก็กลายเป็นกลอนเปล่าเฉยเลย
เล่าเรื่องไนท์แมร์ เด็กสาวที่ถูกพ่อตัวเองกักขังไว้ห้องใต้ดิน ทำให้โหยหาเสรีภาพ นิยายที่ซ้อนซ่อนความอย่างมีสาระทีเดียว แต่ตอนจบนี่สิ มีพีคในพีค อะฮ้า..อะยึ๋มกึ๋ย 555
นับเป็นการเติบโตของผีเสื้อที่สวยงาม สีลายปีกผีเสื้อที่ชัดเจนขึ้น เธอโตจากบทกวีผีเสื้อตัวหนึ่งที่มีความกึ่งนิยายเพื่อจะขึ้นเป็นนักเขียนนิยายเต็มตัวในเล่มนี้
- 6
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
